Michael Parenti :
16 Things Libya Will Never See Again
October 24, 2011
*******************************
Just for the sake of passing the information :PaYmaN PieDaR
**************************************
Friday, November 25, 2011
www.youtube.com
PLEASE READ THIS BEFORE COMMENTING -- Link to Part 2: http://youtube.com/
جمله ای قصارگونه از ژان دلابرویه
بزرگترین مصیبت برای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشته باشد
نه شعور لازم برای خاموش ماندن.
( ژان دلابرویه)
Thursday, November 24, 2011
Wednesday, November 23, 2011
جشن بگیریم روز مصادره انقلابی را
Steal Something Day
Participate by participating.
For the past eight years, a few self-described "culture jammers" from Adbusters Magazine have dubbed the last Friday in November "Buy Nothing Day."
From their stylish home base in Vancouver's upscale suburb of Kitsilano, the Adbusters' brain trust has encouraged conscientious citizens worldwide to "relish [their] power as a consumer to change the economic environment." In their words, Buy Nothing Day "proves how empowering it is to step out of the consumption stream for even a day."
The geniuses at Adbusters have managed to create the perfect feel-good, liberal, middle-class activist non-happening. A day when the more money you make, the more influence you have (like every other day). A day which, by definition, is insulting to the millions of people worldwide who are too poor or marginalized to be considered "consumers."
It's supposed to be a 24-hour moratorium on spending, but ends up being a moralistic false-debate about whether or not you should really buy that loaf of bread today or ... wait for it ... tomorrow!
Well, this year, while the Adbusters cult enjoys yet another Buy Nothing Day, accompanied by their fancy posters, stickers, TV and radio advertisements and slick webpages, a few self-described anarcho-situationists from Montreal's East End are inaugurating Steal Something Day.
Unlike Buy Nothing Day, when people are asked to "participate by not participating," Steal Something Day demands that we "participate by participating." Instead of downplaying or ignoring the capitalists, CEOs, landlords, small business tyrants, bosses, PR hacks, yuppies, media lapdogs, corporate bureaucrats, politicians and cops who are primarily responsible for misery and exploitation in this world, Steal Something Day demands that we steal from them, without discrimination.
The Adbusters' intellegentsia tell us that they're neither "left nor right," and have proclaimed a non-ideological crusade against overconsumption. Steal Something Day, on the other hand, identifies with the historic and contemporary resistance against the causes of capitalist exploitation, not its symptoms. If you think overconsumption is scary, wait until you hear about capitalism and imperialism.
Unlike the misplaced Buy Nothing Day notion of consumer empowerment, Steal Something Day promotes empowerment by urging us to collectively identify the greedy bastards who are actually responsible for promoting misery and boredom in this world. Instead of ignoring them, Steal Something Day encourages us to make their lives as uncomfortable as possible.
As we like to say in Montreal: diranger les riches dans leurs niches!
And remember, we're talking about stealing, not theft. Stealing is just. Theft is exploitative. Stealing is when you take a yuppie's BMW for a joyride, and crash into a parked Mercedes just for the hell of it. Theft is when you take candy from a baby's mouth.
Stealing is the re-distribution of wealth from rich to poor Theft is making profits at the expense of the disadvantaged and the natural environment. Stealing is an unwritten a tax on the rich. Theft is taxing the poor to subsidize the rich. Stealing is nothing more than a tax on the rich. There is solidarity in stealing, but property is nothing but theft.
So, don't pay for that corporate newspaper, but steal all of them from the box. Get some friends together and go on a "shoplifting "spree at the local chain supermarket or upscale mall. With an even larger mob, get together and steal from the local chain book or record store. Pilfer purses and wallets from easily identified yuppies and business persons. Skip out on rent. Get a credit card under a fake name and don't pay. Keep what you can use, and give away everything else in the spirit of mutual aid that is the hallmark of Steal Something Day.
Download our detourned poster http://tao.ca/~lombrenoire, make copies and stick it up wherever you can. And don't forget, send your scamming and stealing tips to us at lombrenoire@tao.ca.
See you next Steal Something Day which, unlike Buy Nothing, happens every day of the year.
From their stylish home base in Vancouver's upscale suburb of Kitsilano, the Adbusters' brain trust has encouraged conscientious citizens worldwide to "relish [their] power as a consumer to change the economic environment." In their words, Buy Nothing Day "proves how empowering it is to step out of the consumption stream for even a day."
The geniuses at Adbusters have managed to create the perfect feel-good, liberal, middle-class activist non-happening. A day when the more money you make, the more influence you have (like every other day). A day which, by definition, is insulting to the millions of people worldwide who are too poor or marginalized to be considered "consumers."
It's supposed to be a 24-hour moratorium on spending, but ends up being a moralistic false-debate about whether or not you should really buy that loaf of bread today or ... wait for it ... tomorrow!
Well, this year, while the Adbusters cult enjoys yet another Buy Nothing Day, accompanied by their fancy posters, stickers, TV and radio advertisements and slick webpages, a few self-described anarcho-situationists from Montreal's East End are inaugurating Steal Something Day.
Unlike Buy Nothing Day, when people are asked to "participate by not participating," Steal Something Day demands that we "participate by participating." Instead of downplaying or ignoring the capitalists, CEOs, landlords, small business tyrants, bosses, PR hacks, yuppies, media lapdogs, corporate bureaucrats, politicians and cops who are primarily responsible for misery and exploitation in this world, Steal Something Day demands that we steal from them, without discrimination.
The Adbusters' intellegentsia tell us that they're neither "left nor right," and have proclaimed a non-ideological crusade against overconsumption. Steal Something Day, on the other hand, identifies with the historic and contemporary resistance against the causes of capitalist exploitation, not its symptoms. If you think overconsumption is scary, wait until you hear about capitalism and imperialism.
Unlike the misplaced Buy Nothing Day notion of consumer empowerment, Steal Something Day promotes empowerment by urging us to collectively identify the greedy bastards who are actually responsible for promoting misery and boredom in this world. Instead of ignoring them, Steal Something Day encourages us to make their lives as uncomfortable as possible.
As we like to say in Montreal: diranger les riches dans leurs niches!
And remember, we're talking about stealing, not theft. Stealing is just. Theft is exploitative. Stealing is when you take a yuppie's BMW for a joyride, and crash into a parked Mercedes just for the hell of it. Theft is when you take candy from a baby's mouth.
Stealing is the re-distribution of wealth from rich to poor Theft is making profits at the expense of the disadvantaged and the natural environment. Stealing is an unwritten a tax on the rich. Theft is taxing the poor to subsidize the rich. Stealing is nothing more than a tax on the rich. There is solidarity in stealing, but property is nothing but theft.
So, don't pay for that corporate newspaper, but steal all of them from the box. Get some friends together and go on a "shoplifting "spree at the local chain supermarket or upscale mall. With an even larger mob, get together and steal from the local chain book or record store. Pilfer purses and wallets from easily identified yuppies and business persons. Skip out on rent. Get a credit card under a fake name and don't pay. Keep what you can use, and give away everything else in the spirit of mutual aid that is the hallmark of Steal Something Day.
Download our detourned poster http://tao.ca/~lombrenoire, make copies and stick it up wherever you can. And don't forget, send your scamming and stealing tips to us at lombrenoire@tao.ca.
See you next Steal Something Day which, unlike Buy Nothing, happens every day of the year.
"
WHO IS OSMAN EVCAN
Evcan
is a political prisoner in Turkey kept in high securit...y solitary
confinement prison. Due to his anarchist political and ethical
convictions, Evcan became a vegan (strict vegetarian who avoids all
animal products) eight years ago.
Since the Turkish authorities do not respect his right to pursue a
vegan diet, Evcan has been suffering from variety of health issues as he
is not getting enough vegan food to eat and he is unable to pursue a
balanced diet.
In a letter he wrote from prison, Evcan mentions prison authorities
giving him food in an unhygienic state and there have been instances
where harmful additives and chemicals have been intentionally added to
his food.
In his last letter on the 6th of November 2011, Evcan added that on
an arbitrary basis, prison officers have not being providing him with
escorts, so that he misses medical appointments. Having already
boycotted the prison food and managing by purchasing his own food at
prison cafeteria, he says in his last letter that he needs to strengthen
his attitude to be heard. Therefore he started an on-going hunger
strike on 4 November 2011 for an indefinite time until his demands are
met.
Write to him [do not expect a reply though!]:
Osman Evcan
F Tipi Kapalı Cezaevi,
Oda No: B-8 71480
Hacılar/Kırıkkale TURKEY
The blog of the campaign is: http://osmanayemek.tumblr.com/
The English edition can be accessed here: http://osmanayemek.tumblr.com/
First call of support for Osman: http://news.infoshop.org/
Evcan
is a political prisoner in Turkey kept in high securit...y solitary
confinement prison. Due to his anarchist political and ethical
convictions, Evcan became a vegan (strict vegetarian who avoids all
animal products) eight years ago.
Since the Turkish authorities do not respect his right to pursue a
vegan diet, Evcan has been suffering from variety of health issues as he
is not getting enough vegan food to eat and he is unable to pursue a
balanced diet.
In a letter he wrote from prison, Evcan mentions prison authorities
giving him food in an unhygienic state and there have been instances
where harmful additives and chemicals have been intentionally added to
his food.
In his last letter on the 6th of November 2011, Evcan added that on
an arbitrary basis, prison officers have not being providing him with
escorts, so that he misses medical appointments. Having already
boycotted the prison food and managing by purchasing his own food at
prison cafeteria, he says in his last letter that he needs to strengthen
his attitude to be heard. Therefore he started an on-going hunger
strike on 4 November 2011 for an indefinite time until his demands are
met.
Write to him [do not expect a reply though!]:
Osman Evcan
F Tipi Kapalı Cezaevi,
Oda No: B-8 71480
Hacılar/Kırıkkale TURKEY
The blog of the campaign is: http://osmanayemek.tumblr.com/
The English edition can be accessed here: http://osmanayemek.tumblr.com/
First call of support for Osman: http://news.infoshop.org/
Monday, November 21, 2011
ای عشق٬ شکسته ایم٬ مشکن ما را ...... شعر و صدای فریدون مشیری --------- ای عشق٬ شکسته ایم٬ مشکن ما را این گونه به خاک ره میفکن ما را ما در تو به چشم دوستی میبینیم ای دوست مبین به چشم دشمن ما را ای عشق ٬ پناهگاه پنداشتمت٬ ای چاه نهفته! راه پنداشتمت٬ ای چشم سیاه٬ آه ای چشم سیاه٬ آتش بودی٬ نگاه پنداشتمت ای عشق ٬ غم تو سوخت... بسیار مرا٬ آویخت مسیح وار بر دار مرا٬ چندان که دلت سوخت بیازار مرا! مگذار مرا ز دست٬ مگذار مرا ! ای عشق در آتش تو فریاد خوش است ,هر کس که در آتش تو افتاد خوش است, بیداد خوش است از تو٬ وز هستی ما خاکسترکی سپرده بر باد خوش است! ای دل به کمال عشق آراستمت, وز هر چه به غیر عشق پیراستمت . یک عمر اگر سوختم و کاشتمت امروز چنان شدی که می خواستمت.
www.youtube.com
Students at The University of California in Davis shame police for needless use of pepper spray. (Occupy Wall Street, Occupy UC Davis)
واقعه ای کمیاب ولی زیبا
در یکی از روزهای سرد ماه ژانویه و در یکی از محلات فقیرنشین در شهر واشنگتن دی.سی صبح زود که مردم آن منطقه که اکثرا یا کارگر معدن بودند و یا صاحب مشاغل سیاه از خانه هایشان بیرون زدند تا یک روز پر از رنج و مشقت دیگر را آغاز کنند٬ زنان و مردانی که تفریح و لذت در زندگیشان نامفهوم بود و به قول معروف آنها زندگی نمیکردند بلکه به اجبار زنده بودند تا ریاضت بکشند که نمیرندآن روز نیز آن مردم بینوا در حالی که خیلی هایشان کارگر روزمزد بودند و نمی دانستند آیا امشب هم با چند دلار به خانه بازمیگردند و یا باید با دست خالی به خانه های نکبت زده شان بروند و از فرزندانشان خجالت بکشند خود را برای روزی مشقت بار آماده می کردند که ناگهان صدای ویولن زیبایی از گوشه یک خرابه به گوش رسید آوای ویولن آنقدر زیبا و مسحور کننده بود که پای آن مردم فقیر از رفتن باز ماند اکثرا آنها با اینکه می دانستند اگر دیر برسند جریمه می شوند بدون توجه به این مشکل در آن خرابه که اندازه یک سالن کنسرت بود جمع شدند و حدود دو ساعت و نیم با گوش دادن به آن آهنگهای زیبا و استثنایی اشک ریختند خندیدند به خاطراتشان فکر کردند و
سرانجام نیز ویولونیست خیابانی که مردی 35 ساله بود کارش تمام شد ویولن خود را برداشت و آماده رفتن شد اما در همین حال و احوال تشویق بی امان مردم همه آنها را به صف کرد و به همگی که حدود 300 نفر بودند نفری 5 دلار داد و سپس درحالیکه برای آنان بوسه می فرستاد سوار تاکسی شد و رفت تا مردمان فقیر از فردا این ماجرا را همچون افسانه به دوستانشان بگویند .
اما در آن روز هیچکس نفهمید ویولونیست 35 ساله کسی نیست جز جاشوا بل یکی از بهترین موسیقی دانان جهان که 3 روز قبل بلیت کنسرتش هرکدام 100 دلار به فروش رفته بود فردای آن روز جاشوا به یکی از دوستانش که از این موضوع با خبر شده بود گفت من فرزند فقرم آن روز وقتی در کنسرت فقط مردم ثروتمند را دیدم از خودم خجالت کشیدم که فقیران را از یاد برده ام
به همین خاطر به آن محله فقیرنشین رفتم و همان کنسرت دو ساعت و نیمه را تکرار کردم بعد هم وقتی یادم آمد اکثر آنها به خاطر من باید جریمه شوند تمام پولی را که از کنسرت نصیبم شده بود را میان آنها تقسیم کردم و چقدر هم لذت بردم.
سرانجام نیز ویولونیست خیابانی که مردی 35 ساله بود کارش تمام شد ویولن خود را برداشت و آماده رفتن شد اما در همین حال و احوال تشویق بی امان مردم همه آنها را به صف کرد و به همگی که حدود 300 نفر بودند نفری 5 دلار داد و سپس درحالیکه برای آنان بوسه می فرستاد سوار تاکسی شد و رفت تا مردمان فقیر از فردا این ماجرا را همچون افسانه به دوستانشان بگویند .
اما در آن روز هیچکس نفهمید ویولونیست 35 ساله کسی نیست جز جاشوا بل یکی از بهترین موسیقی دانان جهان که 3 روز قبل بلیت کنسرتش هرکدام 100 دلار به فروش رفته بود فردای آن روز جاشوا به یکی از دوستانش که از این موضوع با خبر شده بود گفت من فرزند فقرم آن روز وقتی در کنسرت فقط مردم ثروتمند را دیدم از خودم خجالت کشیدم که فقیران را از یاد برده ام
به همین خاطر به آن محله فقیرنشین رفتم و همان کنسرت دو ساعت و نیمه را تکرار کردم بعد هم وقتی یادم آمد اکثر آنها به خاطر من باید جریمه شوند تمام پولی را که از کنسرت نصیبم شده بود را میان آنها تقسیم کردم و چقدر هم لذت بردم.
Sunday, November 20, 2011
Complementary Currencies Movement
مکمل جنبش ارزها
سئوال اینه : آیا میشه نهادی را یافت که بدون بهره وام به کسی بده ! ؟ اگر فکر میکنید ممکن نیست واسه اینه که با " بانک جک " در سوئد و " تعاونی آزادی " در شهر' آمبه تو' در آکوادور آشنا نیستید !!
مکمل جنبش ارزها
سئوال اینه : آیا میشه نهادی را یافت که بدون بهره وام به کسی بده ! ؟ اگر فکر میکنید ممکن نیست واسه اینه که با " بانک جک " در سوئد و " تعاونی آزادی " در شهر' آمبه تو' در آکوادور آشنا نیستید !!
Pregunta: es posible que una institución preste dinero sin intereses? si creen que es imposible es porque no conocen el JAK BANK en Suecia y la Cooperativa La Victoria en Ambato-Ecuador
مصاحبه سی ان ان با دختر جوان مصری علیا ماجده المهدی
سی ان ان: چرا عکسی برهنه از خودت را در توئیتر منتشر کردی، و چرا کفشهای پاشنه بلند قرمز و جوراب مشکی پوشیدی؟
المهدی: بعد از آن که عکسم از فیس بوک حذف شد، یکی از دوستان (مذکر) م از من اجازه خواست که آن را در توئیتر منتشر کند. من قبول کردم چون از زن بودن خود شرمسار نیستم، آن هم در جامعه ای که زنها در آن چیزی جز اشیای سکسی نیستند و هر روز توسط مردانی که چیزی درباره سکس (جنسیت) یا اهمیت زن نمی دانند، آزار می بینند.
این عکس بیانی از وجود من است و من بدن انسان را بهترین بیان هنری برای خودش می دانم. این عکس را خودم با تایمر دوربین شخصیم گرفتم. رنگهای قوی مشکی و قرمز هم الهام بخش من بودند.
سی ان ان: علیا المهدی که در این عکس در درون بدن برهنه قرار دارد، کیست؟
المهدی: من متفاوت بودن را دوست دارم. من بیش از هر چیز عاشق زندگی، هنر، عکاسی و بیان افکارم از طریق نوشتن هستم. به همین دلیل بود که در رشته رسانه تحصیل کردم و امیدوارم بتوانم به دنیای تلویزیون هم راه پیدا کنم تا راستیِ پنهان شده در پس دروغهایی که هر روز در این دنیا تحمل می کنیم را آشکار کنم. من عقیده ندارم که باید تنها از طریق ازدواج بچه دار شویم. همه چیز به عشق برمی گردد.
سی ان ان: والدین مسلمان مصری تو چه واکنشی (به انتشار این عکس) نشان دادند؟ چه احساسی دارند که تو بدون آن که ازدواج کرده باشی با دوست پسرت زندگی می کنی؟
المهدی: من آخرین بار 24 روز پیش بود که با آنها صحبت کردم. آنها می خواهند از من حمایت کنند و به من نزدیک تر شوند، مخصوصا بعد از این که این عکس منتشر شد این حس آنها بیشتر شد، ولی کریم را متهم می کنند که مرا تحت کنترل گرفته است. کریم از من حمایت می کند و اس ام اس های پدر و مادرم را به من منتقل کرده است. من چندین ماه پیش از دانشگاه آمریکایی قاهره که در آن دانشجوی رسانه بودم ترک تحصیل کردم چون (پدر و مادرم) با تهدید کردن من به این که شهریه دانشگاه را پرداخت نمی کنند، سعی کردند زندگی مرا کنترل کنند.
سی ان ان: رسانه ها به تو لقب انقلابی داده اند ولی تو در طول 18 روز انقلاب ماه فوریه امسال در میدان تحریر حاضر نبودی. آیا دلیل سیاسی برای عکس برهنه گرفتن داشتی؟
المهدی: من هیچ وقت به سیاست علاقه نداشتم. اولین بار در روز 27 مه به تظاهرات پیوستم چون حس کردم باید شرکت کنم تا شاید بتوانم آینده مصر را تغییر دهم و نمی خواستم ساکت بمانم. بعد از این که اعضای باقی مانده حزب ناسیونال دموکراتیک مبارک برای تشدید واکنش ها به این عکس شایعه کردند که من عضوی از جنبش 6 آوریل (یک گروه سیاسی مصری که در طول انقلاب مطرح شد) هستم، من به وضوح این موضوع را رد کردم آن چه مرا شوکه کرد بیانیه جنبش 6 آوریه در شفاف سازی این موضوع که علیا مجده المهدی عضوی از سازمان آنها نیست بود و آن گونه که "آتئیسم" را باور نداشتند. پس این دموکراسی و لیبرالیسمی که درباره آن سخن می گویند کجاست؟ آنها از روی جاه طلبیهای سیاسی فقط چیزی را می گویند که مردم می خواهند بشنوند.
سی ان ان: نظرت درباره آزمایشهای اجباری بکارت که ارتش مصر روی بیش از یک دوجین دختر دستگیر شده در میدان تحریر انجام داد چیست؟
المهدی: من این کار را تجاوز می دانم. آن مردان ارتشی که این آزمایشها را انجام دادند باید اول به خاطر این که اجازه دادند این اتفاق بدون رضایت دخترها بیفتد محاکمه شوند. در عوض، اکنون این دخترها هستند که احساس شرمساری می کنند و بیشترشان وادار می شوند که سکوت اختیار کنند.
سی ان ان: در این انقلاب جنسی آیا سکس بی خطر را هم رعایت می کنید؟
المهدی: بیشتر مصری ها درباره سکس رازدار هستند چون طوری بزرگ شده اند که فکر می کنند سکس چیزی بد و زشت است. در مدارس هم به سکس اشاره ای نمی شود. در نظر بیشتر مردم، سکس استفاده مرد از زن بدون هیچ نوع مکالمه بینشان است و کودکان هم تنها قسمتی از یک معادله هستند. برای من، سکس نوعی اظهار احترام است، و شور عشق در سکس به اوج می رسد تا هر دو طرف را خشنود کند.
من هم اصول سکس بی خطر را رعایت می کنم ولی قرص (ضد بارداری) مصرف نمی کنم چون مخالف سقط جنین هستم. من از این که بکارتم را در سن 18 سالگی توسط مردی که 40 سال بزرگتر از خودم بود از دست دادم لذت بردم. کریم عامر مرد دوم و عشق زندگی من است. این ضرب المثل درباره ما صدق می کند: "کبوتر با کبوتر، باز با باز".
سی ان ان: آینده زنان در "مصر جدید" را چگونه می بینی و اگر انقلاب فعلی سقوط کند، آیا مصر را ترک خواهی کرد؟
المهدی: من اصلا نظر مثبتی (درباره این انقلاب) ندارم مگر آن که که انقلابی اجتماعی فوران کند. زنان تحت اسلام همواره اشیایی برای استفاده در خانه باقی خواهند ماند. (تبعیض جنسی) بر ضد زنان در مصر واقعی نیست، ولی من جایی نخواهم رفت و تا انتها با آن خواهم جنگید. بسیاری از زنان تنها برای این حجاب بر سر می کنند که از آزار در امان باشند و بتوانند در خیابان راه بروند. من از این که جامعه به گی ها و لزبین ها برچسب غیرطبیعی بودن می زند متنفرم. متفاوت بودن به معنی غیرطبیعی بودن نیست.
سی ان ان: برای آینده خودت با کریم چه تصمیمی داری و آیا کنار آمدن با شرایط تازه برایت سخت خواهد بود؟
المهدی: من کشف کرده ام که چه کسانی دوستان واقعی من هستند، و کریم را دارم که پرشورانه عاشق من است. او به عنوان یک مانیتور رسانه ها کار می کند و من هم فعلا به دنبال کار می گردم. من چیزهای کوچک زندگی را دوست دارم و یک گیاه خوار هستم. من به هر کلمه ای که می گویم باور دارم و مصمم هستم زیر خطر و با همه تهدیدهایی که دریافت می کنم زندگی کنم تا به آزادی واقعی که همه مصری ها برای آن هر روز می جنگند و جان می دهند دست پیدا کنیم.
سی ان ان: علیا المهدی که در این عکس در درون بدن برهنه قرار دارد، کیست؟
المهدی: من متفاوت بودن را دوست دارم. من بیش از هر چیز عاشق زندگی، هنر، عکاسی و بیان افکارم از طریق نوشتن هستم. به همین دلیل بود که در رشته رسانه تحصیل کردم و امیدوارم بتوانم به دنیای تلویزیون هم راه پیدا کنم تا راستیِ پنهان شده در پس دروغهایی که هر روز در این دنیا تحمل می کنیم را آشکار کنم. من عقیده ندارم که باید تنها از طریق ازدواج بچه دار شویم. همه چیز به عشق برمی گردد.
سی ان ان: والدین مسلمان مصری تو چه واکنشی (به انتشار این عکس) نشان دادند؟ چه احساسی دارند که تو بدون آن که ازدواج کرده باشی با دوست پسرت زندگی می کنی؟
المهدی: من آخرین بار 24 روز پیش بود که با آنها صحبت کردم. آنها می خواهند از من حمایت کنند و به من نزدیک تر شوند، مخصوصا بعد از این که این عکس منتشر شد این حس آنها بیشتر شد، ولی کریم را متهم می کنند که مرا تحت کنترل گرفته است. کریم از من حمایت می کند و اس ام اس های پدر و مادرم را به من منتقل کرده است. من چندین ماه پیش از دانشگاه آمریکایی قاهره که در آن دانشجوی رسانه بودم ترک تحصیل کردم چون (پدر و مادرم) با تهدید کردن من به این که شهریه دانشگاه را پرداخت نمی کنند، سعی کردند زندگی مرا کنترل کنند.
سی ان ان: رسانه ها به تو لقب انقلابی داده اند ولی تو در طول 18 روز انقلاب ماه فوریه امسال در میدان تحریر حاضر نبودی. آیا دلیل سیاسی برای عکس برهنه گرفتن داشتی؟
المهدی: من هیچ وقت به سیاست علاقه نداشتم. اولین بار در روز 27 مه به تظاهرات پیوستم چون حس کردم باید شرکت کنم تا شاید بتوانم آینده مصر را تغییر دهم و نمی خواستم ساکت بمانم. بعد از این که اعضای باقی مانده حزب ناسیونال دموکراتیک مبارک برای تشدید واکنش ها به این عکس شایعه کردند که من عضوی از جنبش 6 آوریل (یک گروه سیاسی مصری که در طول انقلاب مطرح شد) هستم، من به وضوح این موضوع را رد کردم آن چه مرا شوکه کرد بیانیه جنبش 6 آوریه در شفاف سازی این موضوع که علیا مجده المهدی عضوی از سازمان آنها نیست بود و آن گونه که "آتئیسم" را باور نداشتند. پس این دموکراسی و لیبرالیسمی که درباره آن سخن می گویند کجاست؟ آنها از روی جاه طلبیهای سیاسی فقط چیزی را می گویند که مردم می خواهند بشنوند.
سی ان ان: نظرت درباره آزمایشهای اجباری بکارت که ارتش مصر روی بیش از یک دوجین دختر دستگیر شده در میدان تحریر انجام داد چیست؟
المهدی: من این کار را تجاوز می دانم. آن مردان ارتشی که این آزمایشها را انجام دادند باید اول به خاطر این که اجازه دادند این اتفاق بدون رضایت دخترها بیفتد محاکمه شوند. در عوض، اکنون این دخترها هستند که احساس شرمساری می کنند و بیشترشان وادار می شوند که سکوت اختیار کنند.
سی ان ان: در این انقلاب جنسی آیا سکس بی خطر را هم رعایت می کنید؟
المهدی: بیشتر مصری ها درباره سکس رازدار هستند چون طوری بزرگ شده اند که فکر می کنند سکس چیزی بد و زشت است. در مدارس هم به سکس اشاره ای نمی شود. در نظر بیشتر مردم، سکس استفاده مرد از زن بدون هیچ نوع مکالمه بینشان است و کودکان هم تنها قسمتی از یک معادله هستند. برای من، سکس نوعی اظهار احترام است، و شور عشق در سکس به اوج می رسد تا هر دو طرف را خشنود کند.
من هم اصول سکس بی خطر را رعایت می کنم ولی قرص (ضد بارداری) مصرف نمی کنم چون مخالف سقط جنین هستم. من از این که بکارتم را در سن 18 سالگی توسط مردی که 40 سال بزرگتر از خودم بود از دست دادم لذت بردم. کریم عامر مرد دوم و عشق زندگی من است. این ضرب المثل درباره ما صدق می کند: "کبوتر با کبوتر، باز با باز".
سی ان ان: آینده زنان در "مصر جدید" را چگونه می بینی و اگر انقلاب فعلی سقوط کند، آیا مصر را ترک خواهی کرد؟
المهدی: من اصلا نظر مثبتی (درباره این انقلاب) ندارم مگر آن که که انقلابی اجتماعی فوران کند. زنان تحت اسلام همواره اشیایی برای استفاده در خانه باقی خواهند ماند. (تبعیض جنسی) بر ضد زنان در مصر واقعی نیست، ولی من جایی نخواهم رفت و تا انتها با آن خواهم جنگید. بسیاری از زنان تنها برای این حجاب بر سر می کنند که از آزار در امان باشند و بتوانند در خیابان راه بروند. من از این که جامعه به گی ها و لزبین ها برچسب غیرطبیعی بودن می زند متنفرم. متفاوت بودن به معنی غیرطبیعی بودن نیست.
سی ان ان: برای آینده خودت با کریم چه تصمیمی داری و آیا کنار آمدن با شرایط تازه برایت سخت خواهد بود؟
المهدی: من کشف کرده ام که چه کسانی دوستان واقعی من هستند، و کریم را دارم که پرشورانه عاشق من است. او به عنوان یک مانیتور رسانه ها کار می کند و من هم فعلا به دنبال کار می گردم. من چیزهای کوچک زندگی را دوست دارم و یک گیاه خوار هستم. من به هر کلمه ای که می گویم باور دارم و مصمم هستم زیر خطر و با همه تهدیدهایی که دریافت می کنم زندگی کنم تا به آزادی واقعی که همه مصری ها برای آن هر روز می جنگند و جان می دهند دست پیدا کنیم.
سی ان ان: چرا عکسی برهنه از خودت را در توئیتر منتشر کردی، و چرا کفشهای پاشنه بلند قرمز و جوراب مشکی پوشیدی؟
المهدی: بعد از آن که عکسم از فیس بوک حذف شد، یکی از دوستان (مذکر) م از من اجازه خواست که آن را در توئیتر منتشر کند. من قبول کردم چون از زن بودن خود شرمسار نیستم، آن هم در جامعه ای که زنها در آن چیزی جز اشیای سکسی نیستند و هر روز توسط مردانی که چیزی درباره سکس (جنسیت) یا اهمیت زن نمی دانند، آزار می بینند.
این عکس بیانی از وجود من است و من بدن انسان را بهترین بیان هنری برای خودش می دانم. این عکس را خودم با تایمر دوربین شخصیم گرفتم. رنگهای قوی مشکی و قرمز هم الهام بخش من بودند.
سی ان ان: علیا المهدی که در این عکس در درون بدن برهنه قرار دارد، کیست؟
المهدی: من متفاوت بودن را دوست دارم. من بیش از هر چیز عاشق زندگی، هنر، عکاسی و بیان افکارم از طریق نوشتن هستم. به همین دلیل بود که در رشته رسانه تحصیل کردم و امیدوارم بتوانم به دنیای تلویزیون هم راه پیدا کنم تا راستیِ پنهان شده در پس دروغهایی که هر روز در این دنیا تحمل می کنیم را آشکار کنم. من عقیده ندارم که باید تنها از طریق ازدواج بچه دار شویم. همه چیز به عشق برمی گردد.
سی ان ان: والدین مسلمان مصری تو چه واکنشی (به انتشار این عکس) نشان دادند؟ چه احساسی دارند که تو بدون آن که ازدواج کرده باشی با دوست پسرت زندگی می کنی؟
المهدی: من آخرین بار 24 روز پیش بود که با آنها صحبت کردم. آنها می خواهند از من حمایت کنند و به من نزدیک تر شوند، مخصوصا بعد از این که این عکس منتشر شد این حس آنها بیشتر شد، ولی کریم را متهم می کنند که مرا تحت کنترل گرفته است. کریم از من حمایت می کند و اس ام اس های پدر و مادرم را به من منتقل کرده است. من چندین ماه پیش از دانشگاه آمریکایی قاهره که در آن دانشجوی رسانه بودم ترک تحصیل کردم چون (پدر و مادرم) با تهدید کردن من به این که شهریه دانشگاه را پرداخت نمی کنند، سعی کردند زندگی مرا کنترل کنند.
سی ان ان: رسانه ها به تو لقب انقلابی داده اند ولی تو در طول 18 روز انقلاب ماه فوریه امسال در میدان تحریر حاضر نبودی. آیا دلیل سیاسی برای عکس برهنه گرفتن داشتی؟
المهدی: من هیچ وقت به سیاست علاقه نداشتم. اولین بار در روز 27 مه به تظاهرات پیوستم چون حس کردم باید شرکت کنم تا شاید بتوانم آینده مصر را تغییر دهم و نمی خواستم ساکت بمانم. بعد از این که اعضای باقی مانده حزب ناسیونال دموکراتیک مبارک برای تشدید واکنش ها به این عکس شایعه کردند که من عضوی از جنبش 6 آوریل (یک گروه سیاسی مصری که در طول انقلاب مطرح شد) هستم، من به وضوح این موضوع را رد کردم آن چه مرا شوکه کرد بیانیه جنبش 6 آوریه در شفاف سازی این موضوع که علیا مجده المهدی عضوی از سازمان آنها نیست بود و آن گونه که "آتئیسم" را باور نداشتند. پس این دموکراسی و لیبرالیسمی که درباره آن سخن می گویند کجاست؟ آنها از روی جاه طلبیهای سیاسی فقط چیزی را می گویند که مردم می خواهند بشنوند.
سی ان ان: نظرت درباره آزمایشهای اجباری بکارت که ارتش مصر روی بیش از یک دوجین دختر دستگیر شده در میدان تحریر انجام داد چیست؟
المهدی: من این کار را تجاوز می دانم. آن مردان ارتشی که این آزمایشها را انجام دادند باید اول به خاطر این که اجازه دادند این اتفاق بدون رضایت دخترها بیفتد محاکمه شوند. در عوض، اکنون این دخترها هستند که احساس شرمساری می کنند و بیشترشان وادار می شوند که سکوت اختیار کنند.
سی ان ان: در این انقلاب جنسی آیا سکس بی خطر را هم رعایت می کنید؟
المهدی: بیشتر مصری ها درباره سکس رازدار هستند چون طوری بزرگ شده اند که فکر می کنند سکس چیزی بد و زشت است. در مدارس هم به سکس اشاره ای نمی شود. در نظر بیشتر مردم، سکس استفاده مرد از زن بدون هیچ نوع مکالمه بینشان است و کودکان هم تنها قسمتی از یک معادله هستند. برای من، سکس نوعی اظهار احترام است، و شور عشق در سکس به اوج می رسد تا هر دو طرف را خشنود کند.
من هم اصول سکس بی خطر را رعایت می کنم ولی قرص (ضد بارداری) مصرف نمی کنم چون مخالف سقط جنین هستم. من از این که بکارتم را در سن 18 سالگی توسط مردی که 40 سال بزرگتر از خودم بود از دست دادم لذت بردم. کریم عامر مرد دوم و عشق زندگی من است. این ضرب المثل درباره ما صدق می کند: "کبوتر با کبوتر، باز با باز".
سی ان ان: آینده زنان در "مصر جدید" را چگونه می بینی و اگر انقلاب فعلی سقوط کند، آیا مصر را ترک خواهی کرد؟
المهدی: من اصلا نظر مثبتی (درباره این انقلاب) ندارم مگر آن که که انقلابی اجتماعی فوران کند. زنان تحت اسلام همواره اشیایی برای استفاده در خانه باقی خواهند ماند. (تبعیض جنسی) بر ضد زنان در مصر واقعی نیست، ولی من جایی نخواهم رفت و تا انتها با آن خواهم جنگید. بسیاری از زنان تنها برای این حجاب بر سر می کنند که از آزار در امان باشند و بتوانند در خیابان راه بروند. من از این که جامعه به گی ها و لزبین ها برچسب غیرطبیعی بودن می زند متنفرم. متفاوت بودن به معنی غیرطبیعی بودن نیست.
سی ان ان: برای آینده خودت با کریم چه تصمیمی داری و آیا کنار آمدن با شرایط تازه برایت سخت خواهد بود؟
المهدی: من کشف کرده ام که چه کسانی دوستان واقعی من هستند، و کریم را دارم که پرشورانه عاشق من است. او به عنوان یک مانیتور رسانه ها کار می کند و من هم فعلا به دنبال کار می گردم. من چیزهای کوچک زندگی را دوست دارم و یک گیاه خوار هستم. من به هر کلمه ای که می گویم باور دارم و مصمم هستم زیر خطر و با همه تهدیدهایی که دریافت می کنم زندگی کنم تا به آزادی واقعی که همه مصری ها برای آن هر روز می جنگند و جان می دهند دست پیدا کنیم.
سی ان ان: علیا المهدی که در این عکس در درون بدن برهنه قرار دارد، کیست؟
المهدی: من متفاوت بودن را دوست دارم. من بیش از هر چیز عاشق زندگی، هنر، عکاسی و بیان افکارم از طریق نوشتن هستم. به همین دلیل بود که در رشته رسانه تحصیل کردم و امیدوارم بتوانم به دنیای تلویزیون هم راه پیدا کنم تا راستیِ پنهان شده در پس دروغهایی که هر روز در این دنیا تحمل می کنیم را آشکار کنم. من عقیده ندارم که باید تنها از طریق ازدواج بچه دار شویم. همه چیز به عشق برمی گردد.
سی ان ان: والدین مسلمان مصری تو چه واکنشی (به انتشار این عکس) نشان دادند؟ چه احساسی دارند که تو بدون آن که ازدواج کرده باشی با دوست پسرت زندگی می کنی؟
المهدی: من آخرین بار 24 روز پیش بود که با آنها صحبت کردم. آنها می خواهند از من حمایت کنند و به من نزدیک تر شوند، مخصوصا بعد از این که این عکس منتشر شد این حس آنها بیشتر شد، ولی کریم را متهم می کنند که مرا تحت کنترل گرفته است. کریم از من حمایت می کند و اس ام اس های پدر و مادرم را به من منتقل کرده است. من چندین ماه پیش از دانشگاه آمریکایی قاهره که در آن دانشجوی رسانه بودم ترک تحصیل کردم چون (پدر و مادرم) با تهدید کردن من به این که شهریه دانشگاه را پرداخت نمی کنند، سعی کردند زندگی مرا کنترل کنند.
سی ان ان: رسانه ها به تو لقب انقلابی داده اند ولی تو در طول 18 روز انقلاب ماه فوریه امسال در میدان تحریر حاضر نبودی. آیا دلیل سیاسی برای عکس برهنه گرفتن داشتی؟
المهدی: من هیچ وقت به سیاست علاقه نداشتم. اولین بار در روز 27 مه به تظاهرات پیوستم چون حس کردم باید شرکت کنم تا شاید بتوانم آینده مصر را تغییر دهم و نمی خواستم ساکت بمانم. بعد از این که اعضای باقی مانده حزب ناسیونال دموکراتیک مبارک برای تشدید واکنش ها به این عکس شایعه کردند که من عضوی از جنبش 6 آوریل (یک گروه سیاسی مصری که در طول انقلاب مطرح شد) هستم، من به وضوح این موضوع را رد کردم آن چه مرا شوکه کرد بیانیه جنبش 6 آوریه در شفاف سازی این موضوع که علیا مجده المهدی عضوی از سازمان آنها نیست بود و آن گونه که "آتئیسم" را باور نداشتند. پس این دموکراسی و لیبرالیسمی که درباره آن سخن می گویند کجاست؟ آنها از روی جاه طلبیهای سیاسی فقط چیزی را می گویند که مردم می خواهند بشنوند.
سی ان ان: نظرت درباره آزمایشهای اجباری بکارت که ارتش مصر روی بیش از یک دوجین دختر دستگیر شده در میدان تحریر انجام داد چیست؟
المهدی: من این کار را تجاوز می دانم. آن مردان ارتشی که این آزمایشها را انجام دادند باید اول به خاطر این که اجازه دادند این اتفاق بدون رضایت دخترها بیفتد محاکمه شوند. در عوض، اکنون این دخترها هستند که احساس شرمساری می کنند و بیشترشان وادار می شوند که سکوت اختیار کنند.
سی ان ان: در این انقلاب جنسی آیا سکس بی خطر را هم رعایت می کنید؟
المهدی: بیشتر مصری ها درباره سکس رازدار هستند چون طوری بزرگ شده اند که فکر می کنند سکس چیزی بد و زشت است. در مدارس هم به سکس اشاره ای نمی شود. در نظر بیشتر مردم، سکس استفاده مرد از زن بدون هیچ نوع مکالمه بینشان است و کودکان هم تنها قسمتی از یک معادله هستند. برای من، سکس نوعی اظهار احترام است، و شور عشق در سکس به اوج می رسد تا هر دو طرف را خشنود کند.
من هم اصول سکس بی خطر را رعایت می کنم ولی قرص (ضد بارداری) مصرف نمی کنم چون مخالف سقط جنین هستم. من از این که بکارتم را در سن 18 سالگی توسط مردی که 40 سال بزرگتر از خودم بود از دست دادم لذت بردم. کریم عامر مرد دوم و عشق زندگی من است. این ضرب المثل درباره ما صدق می کند: "کبوتر با کبوتر، باز با باز".
سی ان ان: آینده زنان در "مصر جدید" را چگونه می بینی و اگر انقلاب فعلی سقوط کند، آیا مصر را ترک خواهی کرد؟
المهدی: من اصلا نظر مثبتی (درباره این انقلاب) ندارم مگر آن که که انقلابی اجتماعی فوران کند. زنان تحت اسلام همواره اشیایی برای استفاده در خانه باقی خواهند ماند. (تبعیض جنسی) بر ضد زنان در مصر واقعی نیست، ولی من جایی نخواهم رفت و تا انتها با آن خواهم جنگید. بسیاری از زنان تنها برای این حجاب بر سر می کنند که از آزار در امان باشند و بتوانند در خیابان راه بروند. من از این که جامعه به گی ها و لزبین ها برچسب غیرطبیعی بودن می زند متنفرم. متفاوت بودن به معنی غیرطبیعی بودن نیست.
سی ان ان: برای آینده خودت با کریم چه تصمیمی داری و آیا کنار آمدن با شرایط تازه برایت سخت خواهد بود؟
المهدی: من کشف کرده ام که چه کسانی دوستان واقعی من هستند، و کریم را دارم که پرشورانه عاشق من است. او به عنوان یک مانیتور رسانه ها کار می کند و من هم فعلا به دنبال کار می گردم. من چیزهای کوچک زندگی را دوست دارم و یک گیاه خوار هستم. من به هر کلمه ای که می گویم باور دارم و مصمم هستم زیر خطر و با همه تهدیدهایی که دریافت می کنم زندگی کنم تا به آزادی واقعی که همه مصری ها برای آن هر روز می جنگند و جان می دهند دست پیدا کنیم.
حسام یوسفی
| ||||||||||||||
Subscribe to:
Posts (Atom)