پیش گفتار(به نقل از "نه خدر":زمستان1380) :نه خدا -نه دولت- نه رهبر,پیش بسوی جامعه آنارشیستی

  همانطور که بر همگان آشکار است , تا زمانی که ستم طبقاتی (و دیگر ستم ها بر زنان .ملیت ها, نژادهای غیر سفید. هم سکس گرایان و سالمندان) وجود دارد مبارزه بر علیه آن(ان) نیز وجود خواهد داشت.در ایران این مبارزات بسته به زمان,اشکال    مختلف به خود گرفته (بخشا منشاء صلح آمیز ولی عمدتا قهر آمیز) و حامل ایدئو لو ژیهای متفاوت نیز بوده(از مزدکیان و دیگر جنبش های ما قبل از اسلام گرفته تا جنبش خرده بورژوازی میرزا کوچک خان جنگلی تا جنبش کمونیستی سلطان زاده ها, ارانی ها و احمد زاده ها....).اما هیچگاه حامل ایدئو لو ژی آنارکومنیستی نبوده.غرض از انتشار این نشریه(و حالا صفحه مجازی) عمدتا و مشخصا تبلیغ و ترویج این ایدئولوژی می باشد.بخصوص که انقلابیون "چپ و کمونیست" ایران و جهان همیشه و صد البته با تفکر تنگ نظرانه, انحرافی, سکتاریستی و اتوریته مآبانه (بخوان دیکتاتور مآبانه) از آنارشیسم کاریکاتوری ساخته(1) و به
 !  خیال خویش آن را "ایزوله" گردانیده.زهی خیال با طل

                                                                       ******
انسان آزاد به دنیا می آید,باید آزاد زندگی کند و آزاد نیز چشم از جهان ببندد.حال آنکه تمام ایدئولوژیهای غیر آنارکومنیستی(چه لیبرال ها و چه چپ های سنتی از م.ل گرفته تا مائو ئیست ها و ترتسکیست ها) دست و پای انسان آزاد را با هزار و یک بند اسیر می گردانند. از لیبرال ها چیزی نمی گوئیم چرا که بر همگان "آشکار" است.منظور و روی سخن ما در اینجا "چپ"ها  میباشند.اگروا قعا با صداقت و بدون هیچ گونه حیله و ریا و بقول معروف یک سوزن به خود و یک جوالدوز به دیگران بزنیم,بدون رو در بایستی باید گفت که اکثر "رهبریت" چپ های ایران(به جز انگشت شمار انسان وارسته که در هر سازمان و گروه و حزب موجود بوده و هست) انسان های نیمچه مذهبی(مسلمان!) و سنتی بوده اند که از چپ بودن جز نوشتن جملات زیبا و تحویل دادن پاراگراف های حفظ شده از متون کلاسیک پا فراتر نگذاشته اند.همین بس که با رجوع به نوشته های گروه ها و سازمان های که بمانند قارچ بعد از قیام پر شکوه ولی شکست خورده ‍‍1357 یک شبه روئیدند نظری بیافکنیم

• اکثرا با گنده گوئی های همیشگی بین خود (رهبری) و "توده ها"(چه سازمانی و چه غیر سازمانی) دیوار چینی کشیده و خود را تافته جدا بافته می انگا شته اند.(2)این همان تفکر بورژوائی از بالا به پائین(هیرارشیک) بوده که ادعای مبارزه با آن را داشته اند!! البته این منوط به چپ های ایران نمی شود.حتی خود کارل مارکس در بر خورد اتور یته گو نه اش با باکونین,و مهمتر از آن لنین(و بلشویک ها) در روسیه که فراتر از مارکس,پس از به قدرت رسیدن ,در عمل به سرکوب کارگران و ملغی گرداندن شوراهای اصیل کارگری (از بهار 1918 تا مرگش 1923) همت گماشت(منجمله سرکوب ملوانان کرونشدات )  باید سخن گفت! آنها نیز مبرا از بقایای فرهنگ بورژوائی دوران خود نبودند و  متا سفانه نتوانستند گسست کامل از آن بکنند(که این از تئوری حزب پیشرو-ونگارد- نشئت میگرفت).در اینجا از ادامه لنینیسم که همان استالنیسم و ترتسکیسم که آن روی سکه استالنیسم می باشد و یا ما ئو و ما ئو ئیسم و پل پات و جنا یا تش در کا مبوج....فاکتور میگیریم.

سخن کوتاه:ذکر سه نکته  را در اینجا میبایست صریحا با خوانندگان و علا قمندان به کشف حقیقت,بخصوص آنهایی که در مبارزه بر علیه سیستم پو سیده و ارتجاعی سرمایه دا ری و تحقق جامعه بدون طبقاتی کمونیستی قدم بر میدارند,مطرح کنیم:(الف) در مکتب ما کیش شخصیت شدیدا محکوم می باشد.از تمامی تئوریسین ها و انقلا بیون جهان و ایران به درستی سخن خواهیم گفت.از آنها درس های لازم را گرفته و انتقادات خویش را نیز بدون هیچ ابائی اعلام خواهیم کرد. و یاد تمامی جان با ختگان راه آزادی,برادری و برابری(بخوان کمونیسم) را  گرامی میداریم.(ب) ما به جنگ بیرحمانه تمامی ادیان و مذاهب خواهیم رفت و مبارزه ایدئولوزیک مان را بدون استثنا(به خصوص با اسلام) اعلام میکنیم:از خمینی جلاد و باند قدیمی آن( بهشتی و با هنر)گرفته تا گردانندگان کنونی جو خه های دار اسلامی ( خا منه ای,رفسنجانی و خاتمی سنگسار کن....) و حال احمدی نژاد و باند حجتیه اش.....همه و همه را "سگ زرد برادر شغال " میخوانیم.دین افیون بشریت بوده و هست و تا محو آن از دامنه گیتی (رهائی  بشریت ) میبایست روزانه به جنگ آن رفت.طبعا با تمامی جریانات سیاسی و افرادی که با هر گونه توجیه آب به آسیاب جانیان مذ هبی قرون وسطائی  (در هر رنگ و لباس) بریزند خط کشی کامل داریم و آنها را بیرحمانه افشا خواهیم کرد:از مو سوی و کروبی گرفته تا سروش , گنجی, کدیور, سازگارا . نبوی و....(ج) جنگیدن برای رهائی بشریت در چهار چوب مبارزه سخت و سهمگین طبقاتی (کار و سرمایه)افت و خیزهای فراوانی دارد.ما به خوبی به آن واقف هستیم.از هیچ چیز ابائی نداریم و با هیچ کس و جریانی به سازش در نمی آئیم.از رفرمیسم در هر شکل و شمایلی بیزاریم و به سختی با آنان به مبارزه ایدئولوژیک خواهیم پر داخت.تنها کارگران و دیگر زحمتکشان ایران و جهان را حامی خویش میدانیم.و برای جامعه بلا فاصله کمو نیستی و بدون دو لت قدم بر میداریم .

 زیر نویس ها: (1)در فرهنگ لغات آنارشیسم به درستی ضد هر گونه اتوریته و دولت معنی شده! حال آنکه "چپ" های ایران و جهان آنرا به غلط و به تحریف هرج و  مرج میخوانند .  به نظر ما تنها تفاوت اساسی بین ایدئولوژی کمو نیستی و آنارشیستی ( که به یک تئورسین محدود نمیشود) هما نا کسب قدرت سیاسی-دولتی برای اولی و نفی آن از طرف دومی نهفته میباشد.البته در همین نکته به ظاهر کوچک "پیروزی و شکست" انقلابات سوسیالیستی و درک عمیق از مقوله انقلاب نهفته میباشد...(2)کمونیستها ی م.ل( مارکسیست-لنینیست ) چه در ایران و چه جهان با تفکر ما کیاولیستی از سیاست-هدف وسیله را توجیه میکند-حرکات مخفیانه و غیر دموکراتیک خویش را تحت لوای "نیاز جنبش",رهبری,اتوریته....و هزار و یک القاب بورژوامابانه به خورد "توده های" سازمانی داده و میدهند.

پیمان پایدار