شعری دیگر از سید علی صالحی عزیزمان

من روز نخست فروردین
فرمان یافته ام 

 شناسنامه ام صادره از اقلیم سپیده دم است
محل تولدم حلولِ ترانه در توفان هاست...

از مادر به ماه می رسم
از پدر به پروانه های پاییزی 

 من از این جهانِ چاره ناپذیر
هیچ بهره ای نبرده ام جز کلمات روشنی

 که عشق را دوست می دارند
که آدمی را دوست می دارند

 که دوست می دارند را دوست می دارند.

حالا اگر ممکن است
مرا به عنوانِ پرستارِ ماه و پروانه
قبولم کنید...

معرف یک لاقبایِ من
حضرت حافظ است...
(سید علی صالحی)