--Michael Parenti, from an interview in New Political Science.مصاحبه ای با مایکل په رنتی

" شرکت های رسانه جمعی آنچنان  که صاحبان رسانه ها ممکن است تمایل داشته 
باشند کاملا ارتجاعى نیستند . انواع و اقسام

  اطلاعات را میتوان در صفحات پشت نیویورک تایمز, وال استریت ژورنال, و

 دیگرنشریات
.
عمده/اصلی یافت- یا حتی در خود سر تیتر قرار دارند.

 برخی از آنها می توانند کاملا الهام بخش باشند، اگر شما بدانید چگونه سر نخ

 مطالب را بهم متصل گردانید. حوادث پر دردسر از پس غبار آشکار میگردند: رکود

 اقتصادی , فقر , بدهی های

 عظیم عمومی , مداخلات نظامی وحشتناک، قانونگذاران فاسد, گردانندگان امور

مالی دزد،  تفسیر دروغین و شکنجه، بلایای بی سابقه طبیعی - اما اینها چیزها

ئی نیستند که ما چپی ها  جعل کنان از کلاه رادیکالمان بیرون

 بکشیم. آنها واقعا وجود دارند. واقعیت رادیکال است. اغلب رسانه

 ها باید چیزی درمورد این واقعیات ناخوشایند گزارش دهند، و وقتی که آنها اینکار

را میکنند ، این  متقاعد میکند پولدارهای مرتجع را به وجود "رسانه های مغرض

 لیبرال" که تلاش می کنند جامعه سرمايه دارى را بد جلوه دهند "."
 

مایکل په رنتی,  از مصاحبه ای در مجله علوم سیاسی نوین

ترجمه از : پیمان پایدار
"The corporate owned mass media are not as perfectly reactionary as media owners might want. All sorts of information can be found buried in the back pages of the New York Times, Wall St. Journal, and other mainstream publications—-or even stuck right in the headlines. Some of it can be quite revelatory, if you know how to connect the dots. Troublesome events peek through the haze: recession, poverty, enormous public debt, horrific military interventions, corrupt lawmakers, thieving financiers, renditions and torture, unprecedented natural disasters—-but these are not things we lefties inventively pull out of our radical hats. They really exist. Reality is radical. Often the media have to report something about these unpleasant realities, and when they do, this convinces the moneyed reactionaries that there exists a "biased liberal media" that tries to make capitalist society look bad."

 Michael Parenti, from an interview in New Political Science.