The form of capitalism that is being consolidated on a planetary scale is not that which it had assumed in the West: it is, rather, capitalism in its communist variation, which unites an extremely rapid development of production with a totalitarian political regime. This is the historical significance of the leading role that China is taking on, not only in the realm of the economy in a narrow sense but also – as the political use of the pandemic has so eloquently demonstrated – as a paradigm for the government of men. That the regimes established in so-called communist countries were a particular form of capitalism, specially adapted for economically backward countries and thus labeled ‘state capitalism’, was perfectly clear to anyone who knows how to read history; what was entirely unexpected, however, is that this form of capitalism, which seemed to have exhausted its function and was thus now obsolete, was instead destined – in a technologically updated configuration – to become the ruling principle of the current phase of globalized capitalism. Indeed, it is possible that today we are observing a conflict between Western capitalism, which used to exist alongside the ‘state of law’ and bourgeois democracy, and this new communist capitalism, a conflict in which the latter version appears to have emerged as the victor. What is certain, however, is that the new regime will combine the most inhumane aspects of capitalism with the most atrocious aspects of state communism, combining the extreme alienation of relations between people with unprecedented social control.
– Giorgio Agamben
December 15th, 2020.
شکل سرمایه داری ای که در مقیاس سیاره ای در حال تحکیم است ، آن چیزی نیست که در غرب تصور شده بود: بلکه ، سرمایه داری در تنوع کمونیستی آن است ، که توسعه بسیار سریع نیروهای مولده را با یک رژیم سیاسی تمامیت خواه متحد می کند.این اهمیت تاریخی نقش رهبری ایست که چین، نه تنها در قلمرو اقتصاد به معنای محدود، بعهده گرفته بلکه - همانطور که استفاده سیاسی از بیماری همه گیر(کرونا-م) با بیان بسیار خوبی نشان داده است - به عنوان الگویی برای دولت مردان است. اینکه رژیمهای مستقر در کشورهای به اصطلاح کمونیستی شکل خاصی از سرمایه داری بوده اند ، مخصوصاً برای کشورهای عقب مانده اقتصادی سازگار شده اند و بنابراین "سرمایه داری دولتی" نامگذاری شده اند ، برای کسی که می داند چگونه تاریخ را بخواند کاملاً روشن بود ؛حال آنکه آنچه کاملاً غیرمنتظره بود ، این است که این شکل از سرمایه داری ، که به نظر می رسید کارکرد خود را به اتمام رسانده و بنابراین اکنون منسوخ شده است ، در عوض - در یک پیکربندی به روز شده از نظر فناوری - قرار بود به اصل حاکم بر مرحله فعلی سرمایه داری جهانی تبدیل شود. در واقع ، این امکان وجود دارد که امروز ما شاهد درگیری بین سرمایه داری غربی ، که در گذشته در کنار "دولت قانون" و دموکراسی بورژوایی وجود داشته است ، و این سرمایه داری جدید کمونیستی باشیم، درگیری ای که به نظر می رسد نسخه اخیر به عنوان پیروز ظهور کرده است. هر چند، آنچه مسلم است این است که رژیم جدید غیرانسانی ترین جنبه های سرمایه داری را با وحشیانه ترین جنبه های کمونیسم دولتی ترکیب خواهد کرد: در هم آمیخته شدنِ از خود بیگانگی شدید روابط بین افراد با کنترل اجتماعی بی سابقه .
- جیورجیو آگامبن
پانزدهم دسامبر سال 2020
تهیه و ترجمه از: پیمان پایدار
