قبل از هر چیز و در همینجا باید اذعان کنم : من نه تنها "متخصص" تاریخ و فرهنگ و زبان پارسی نیستم، بلکه "تخصصی" در کاربرد آخرین فرآورده های تکنولوژیک نیز ندارم. البته سعی کرده و میکنم هر روزه در این زمینه ها در حد امکانات زمانی پیشرفتی هر چند جزئی داشته باشم.در ضمن, این را نیز گفته باشم که بنده با مقوله "تخصص" مشکل اساسی داشته ودارم.صمیمانه معتقدم هیچکس در هیچ زمینه ای نه میتواند و نه می بایستی خود را "مغز کل"/"متخصص" بداند و بخواند. بقول معروف انسان هر چه بیشتر میخواند و تحقیق میکند تازه میفهمد چقدر کم میداند.پس این گزافه گوئی ها فقط از مغز خرده بورژواهای ورشکسته و پرمدعا نشاط میگیرد (*). به نظر من این گونه افراد به درد جرزلای دیوار میخورند و بس
***********
دراین قسمت میخوام به بخشی از کجروی ها بپردازم و نشان دهم که هم در ایران (حتی در رادیو تلویزیون اسلامی با آن ادعا های پوچشان) و هم در خارج از کشور درتمامی حیطه ها (از رادیو تلویزیون ایرانیان مقیم لوس آنجلس- 'تهران جلسی'- ها گرفته تا در روزنامه ها و مجلات و بدتر از همه "صفحه های مجازی" رنگارنگ) در مورد استفاده بیجا و بیرویه از لغات و واژه های لاتین ولی با نوشتار پارسی(!!), از یکطرف به حد بی نهایت خنده آور و از طرفی دیگرغمگین و تاسف آور, مرزها را در نوردیده اند. این پسروی ما را بر این وامیدارد که بپرسیم :آیا دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس!؟ در اینجا با آوردن لیستی کوتاه از لغات استفاده شده در مراوه های روزمره سعی میکنم نظرم را بشکافم
بجای تنظیم, میگن "آرنجمان"; بجای بخاری دیواری میگن "شومینه"; بجای لیست غذا میگن "منو"; بجای تاریخ میگن "هیستوری"; بجای صندلی چرخ دار میگن "ویلچر" ; بجای ضمانت میگن "گارانتی";بجای موقعیت میگن "پوزیشن";"بجای مخالفین میگن اپوزیسیون";بجای نوع نگارش میگن "ورژن"; " بجای صفحه میگن"پست"; بجای پیاده کردنش میگن "دانلود کردن"; بجای نامه مجازی میگن "ایمیل"; بجای فرستادن میگن "فوروارد"; بجای نظر دادن میگن "کامنت گذاشتن"; بجای حذف کردن میگن "دیلیت"; و بجای زدن دکمه میگن "کلیک" و الی آخر
عجب بساطی براه انداخته اند این دوستان فرهنگ و هنر و زبان پارسی!! دست مریزا. نه به آن که "اسامی عربی را بر روی فرزندان ایران زمین" بدرستی به تیغ انتقاد کشیدن و نه به این که چپ میری راست میای لغات لاتین را مثل نقل و نبات همه جا بکار بردن
باز بقول شاملوی عزیز که بدرستی میگفت: "چون ما زیر دریائی نداریم و نساخته ایم استفاده از واژه غربی نه تنها غلط نیست بلکه ضروری ست"(نقل به معنی).حال آنکه گردانندگان سازمان های ارتباط جمعی ما شورشو در آورده اند. حتی رفقای عزیزی که ادعای مبارزه با سرمایه داری, امپریالیسم و رشد و گسترش زبان شیرین پارسی را دارند(بخوان مبارزه با غرب زدگی و....) نیز از این روند مبرا نبوده و نیستند.جای تاسف هست
از قدیم گفته اند: 'یک سوزن بخود و یک جوالدوز به دیگران'. میبایستی در تمامی حیطه ها صادق بود و انقلابی عمل کرد. شول کن سفت کن هم جایز نیست.البته میتونم حدث بزنم که بعضی از دوستان و رفقا , بعد از خوندن این سطور, بگن:ای بابا ,اینم که دیگه به همه چیز گیر میده و...!! آره, من عمیقا معتقدم که برای ساختن جامعه نوین انسانی, با معیار های انقلابی و پویا و درهر محدوده جغرافیائی , میبایست به زبان و فرهنگ آن دیار احترام گذارد. گسترش و رشد هر فرهنگی( و هر کشوری) به رشد زبان آن ملت بستگی مستقیم دارد. نمیتوان ادعای با فرهنگ بودن کرد و وقتی حرف میزنی نصف کلمات, واژه ها و اصطلاحاتی که استفاده میکنی غربی باشه. این در تضاد آشکاره.پس میبایستی آستین هارو بالا زد و از این دوگانگی دست شست.با خواندن هر چه بیشتر متون (کتب) پارسی, زبان و فرهنگ خویش را پالایش دهیم(+) وراهنمای نسل های آینده شویم
پیمان پایدار
**************************************************
(*)چند دهه درغرب زندگی کردن و حتی بزبان های متعدد سخن راندن و....نه میتواند و نه میبایستی از کسی تافته جدا بافته ای بسازد. بلکه با فروتنی بیش از پیش گسترش علم و دانش را می بایستی در راه آزاد سازی خود(از تنگ نظری ها و...) و دیگران بکار برد. بقول شاملوی فقید عزیز که در یکی از مصاحبه هایش گفته بود:"من در سن شصت و پنج سالگی تازه دارم فارسی یاد میگیرم"! پس میبایست 'ازخر شیطان پایین آمد',از فضل فروشی های بچه گانه دست بر داشت و وارستگی را پیشه کرد.
(+)گفتن یک مساله دیگر,که لزوما ربطی به بحث بالا ندارد( ولیکن من را سالیان سال است که عذاب میدهد), واجب میباشد. و آن همانا تناسب استفاده از واژه های مناسب با شیوه اندیشیدن مان میباشد.مثلا نمیتوان مدعی بی دینی و لائیک بودن کرد ولی در مکالمه های روزمره گفت:'والا به خدا'; یا مثلا 'به قران قسم' !! این دوستان در ناخود آگاهشان هنوز مذهبی تشریف دارند و بس.در این مورد متاسفانه شاهد اینگونه گپ زدن حتی بعضی از رفقای قدیمی "چپ" نیز بوده ام.و این جای بسی تاسف دارد
No comments:
Post a Comment