چگونه "#قوانین_تعامل" #اسرائیل به#سربازان اجازه می دهد
How #Israel ‘#rules_of_engagement’ allow #soldiers
از #پشت_به_کودکان_شلیک_کنند
to #shoot_children_in_the_back
June 28, 2019
The Haifa-based Palestinian human rights group Adalah has done a lot of important work over the years. Its name is Arabic for “justice”. Much of Adalah’s work focuses on the rights of Palestinian citizens of Israel, or the “Palestinians of the 1948 territories” as they often describe themselves.
گروه حقوق بشر فلسطینی مستقر در حیفا ، آداله ، در طی سالهای گذشته کارهای مهمی انجام داده است. نام آن ،عربی، به معنی "عدالت" است. بیشتر کارهای آداله به حقوق شهروندان فلسطینیِ اسرائیل یا "فلسطینیان سرزمینهای 1948" همانطور که اغلب خودشان توصیف می کنند ، متمرکز است.
The group maintains an important database chronicling more than 65 laws in Israel which systematically discriminate against 20 percent of its population. It is a fact that Israel has always been an apartheid state, not only since the Knesset passed the openly racist “Jewish Nation-State Law” last summer.
این گروه دارای یک پایگاه اطلاعاتی دیجیتال مهم است که بیش از 65 قانون موجودی که در اسرائیل به طور سیستماتیک برای 20 درصد از جمعیت آن کشور تبعیض قائل می شود را رصد می کند. این یک واقعیت است که اسرائیل همیشه یک کشور آپارتاید بوده است ، نه تنها از تابستان گذشته که کنست "قانونِ به صراحت نژاد پرستانه کشور-ملت یهود" را تصویب کرد.
That new measure did not really change much in terms of the letter of Israeli law. What it did do, though, was to explain clearly, in black and white, the motives behind much of Israel’s existing racist laws. It made things clearer, in other words, sending a signal to the Palestinian people that the historic land of Palestine – what the law terms the “Land of Israel” – belongs to the Jews alone, and no one else.
این اقدام جدید واقعاً از نظر نامه قانون اسرائیل تغییر چندانی نکرده است. آنچه انجام شد ، این بود که به روشنی ، سیاه رو سفید ، انگیزه های بسیاری از قوانین نژادپرستانه موجودِ اسرائیل را توضیح داد. به عبارت دیگر ، این امر امور را واضح تر کرد ، به عبارت دیگر ، علائمی را به مردم فلسطین ارسال کرد که سرزمین تاریخی فلسطین - آنچه قانون "سرزمین اسرائیل" می نامد - فقط به یهودیان تعلق دارد و نه هیچ کس دیگری.
This clarity explains some of the tactical disagreements with the law that many pro-Zionist liberals had. Liberal Zionists do not disagree on the racist principle that “the right to national self-determination in the state of Israel is unique to the Jewish people,” as the new law claims. Rather, they disagree with spelling this out in such brazen terms, leading to adverse international publicity, and the resultant decline in long term political support.
این صراحت برخی اختلافات تاکتیکی ای را که بسیاری از لیبرال های طرفدار صهیونیست با قانونیداشتند، توضیح می دهد. صهیونیستهای لیبرال در این اصل نژادپرستانه که "حق تعیین سرنوشت ملی در کشور اسرائیل مختص قوم یهود است" اختلاف ندارند ، همانطور که قانون جدید ادعا می کند. در عوض ، آنها با نوشتن این اصطلاحات با گستاخی موافق نیستند ، که منجر به تبلیغات نامطلوب بین المللی و در نتیجه کاهش حمایت سیاسی دراز مدت می شود.
However, the naked racism of the Jewish Nation-State Law is in reality only the latest such measure. As Adalah documents in detail in its database, the trail of these racist laws goes back to the very foundation of the state.
با این حال ، نژادپرستی عریان قانون دولت-ملت یهود در واقع فقط آخرین اقدام است. همانطور که آداله به طور مفصل در بانک اطلاعاتی خود مستند می کند ، دنباله این قوانین نژادپرستانه به بنیان دولت باز می گردد.
READ: Supreme Court does not have the power to cancel Nation-State Law
بخوانید: دادگاه عالی قدرت لغو قانون دولت - ملت را ندارد
Take Israel’s 1950 “Law of Return,” for example. This law bestows upon any Jewish person in the world the right to migrate to the land of Palestine and automatically become a citizen of Israel. It applies to the children and grandchildren of Jews, as well as to their spouses, and the spouses of their children and grandchildren.
به عنوان مثال "قانون بازگشت" سال 1950 اسرائیل را در نظر بگیرید. این قانون به هر فرد یهودی در جهان حق می دهد که به سرزمین فلسطین مهاجرت کند و به طور خودکار شهروند اسرائیل شود. این امر در مورد فرزندان و نوادگان یهودیان و همچنین همسران آنها و همسران فرزندان و نوادگان آنها اعمال می شود.
No comparable Israeli law exists guaranteeing the same rights for Palestinians, who are, after all, the indigenous people of the land. On the contrary, Palestinian refugees – expelled by force by Zionist militias over the course of several years starting in 1947 – are still excluded, despite having the right to return under international laws and conventions.
هیچ قانون قابل مقایسه ای در اسرائیل برای تضمین حقوق یکسان برای فلسطینی ها ، که بالاخره مردم بومی سرزمین هستند ، وجود ندارد. برعکس ، پناهندگان فلسطینی - که از سال 1947 به زور توسط شبه نظامیان صهیونیست اخراج شدند - با وجود داشتن حق بازگشت طبق قوانین و کنوانسیون های بین المللی، هنوز مستثنی هستند.
In Israel, though, laws were passed to ensure that the refugees never did or could return, starting with the 1950 “Absentees’ Property Law”. This essentially provided a legal fig leaf for the mass theft of land, homes, bank accounts, and other Palestinian property on a grand scale. The 800,000 or so Palestinian refugees – who were expelled by force, remember – were declared to be “absentees” under Israeli law, and their lands and properties were confiscated. Hundreds of Palestinian villages had in any case already been bulldozed and dynamited, wiping them off the map. Thus Israel always has been, and remains, an intrinsically racist, apartheid state.
حال آنکه، در اسرائیل ، قوانینی به تصویب رسید که پناهندگان، با شروع"قانون املاک غایبان" سال 1950 ، هرگز نمی توانند این کار را بکنند و برگردند . این اساساً یک صف آرایی قانونی برای سرقت گسترده زمین ، خانه ها ، حساب های بانکی و سایر املاک فلسطین در مقیاس بزرگ فراهم کرد. حدود 800,000 پناهنده فلسطینی - که به زور اخراج شدند ، به یاد دارند - طبق قوانین اسرائیل "غایب" محسوب شدند و زمین ها و املاک آنها مصادره شد. صدها روستای فلسطین در هر صورت قبلاً با بولدوزر و دینامیت با خاک یکسان و از روی نقشه پاک شده بودند. بنابراین اسرائیل همیشه یک نژادپرست ذاتی و آپارتاید بوده است.
Adalah also does lots of important work documenting Israel’s human rights abuses in the West Bank and Gaza Strip, the parts of historic Palestine which Israel invaded and has occupied illegally since 1967. Some of this work is detailed in the database of the racist law I referred to above, which also lists Israeli laws that discriminate against the Palestinians living under Israeli occupation since the June 1967 Six-Day War.
آداله همچنین کارهای مهمی را در زمینه نقض حقوق بشر اسرائیل در کرانه باختری و نوار غزه انجام می دهد ، مناطقی از فلسطین تاریخی که اسرائیل به آن حمله کرده و از سال 1967 تاکنون به طور غیرقانونی اشغال کرده است. برخی از این کارها در بانک اطلاعاتی قانون نژادپرستی که در بالا به آن اشاره کردم ، مفصل آمده ، که همچنین قوانین اسرائیل را ذکر می کند که تبعیض آمیز علیه فلسطینیان ساکن تحت اشغال اسرائیل از زمان جنگ شش روزه ژوئن 1967 است.
READ: Israel’s Six-Day War on the Internet
بخوانید: جنگ شش روزه اسرائیل را در اینترنت
Recently, Adalah obtained official Israeli documents revealing the military’s “rules of engagement”, which it uses to justify its violence against Palestinian protestors, specifically in Gaza in this case. The rules show that the Israeli military has officially ordained to itself the right to shoot unarmed Palestinian protestors in the back, people it smears and slanders as “rioters”.
اخیراً ، آداله اسناد رسمی اسرائیلی را که "قوانین تعامل" ارتش را آشکار می سازد ، به دست آورد که از آنها برای توجیه خشونت علیه معترضین فلسطینی ، به ویژه در غزه از آن استفاده می کند. این قوانین نشان می دهد که ارتش اسرائیل رسماً حق شلیک از پشت به معترضان فلسطینی غیرمسلح را برای خود تعیین کرده است ، افرادی که آنها را به عنوان "آشوبگر" لکه دار می کند و تهمت می زند.
Those organizing the Great March of Return protests since March last year can be targeted even when posing no threat to Israeli soldiers; even when walking away. As Adalah points out, “Israeli snipers… may open fire with live ammunition on ‘key instigators’ or ‘key rioters’ even when they are no longer participating in the protest or are resting.”
کسانی که از مارس سال گذشته تظاهرات راهپیمایی بازگشت بزرگ را ترتیب داده اند ، حتی اگر تهدیدی برای سربازان اسرائیلی ایجاد نکنند ، می توانند مورد هدف قرار گیرند؛ حتی هنگام دور شدن .همانطور که آداله اشاره کرد ،"تیراندازان مخفی شده اسرائیلی ... ممکن است با " مهمترین تحریک کنندگان "یا " آشوبگران اصلی" با مهمات واقعی تیراندازی کنند حتی وقتی دیگر در تظاهرات شرکت نمی کنند یا در حال استراحت هستند
Many of the protestors in Gaza are children. Adalah says that since the marches began last year, Israel has killed 207 Palestinians during protests, including 44 children. A staggering 16,831 Palestinians have also been injured, 3,905 of them children.
بسیاری از معترضین در غزه کودک هستند. آداله می گوید از زمان آغاز راهپیمایی ها در سال گذشته ، اسرائیل 207 فلسطینی را در جریان اعتراضات از جمله 44 کودک کشته است.تعداد حیرت انگیز 16831 فلسطینی نیز زخمی شده اند که 3 هزار و 905 نفر آنها کودک هستند.
The documents were presented during hearings at Israel’s high court. Disgustingly, the court ruled last year that the army was permitted to use live rounds against unarmed protestors. This is a measure that it would never sanction against Jewish protestors.
اسناد در جلسات دادگاه عالی اسرائیل ارائه شد. منزجر کننده ، دادگاه سال گذشته حکم داد که ارتش مجاز به استفاده ازگلوله های مهمات زنده علیه معترضین غیرمسلح است. این اقدامی است که هرگز علیه معترضان یهودی مجاز نمی داند.
READ: UNICEF ‘saddened’ by Israel’s killing of 2 Gaza Children
بخوانید: یونیسف از کشتن 2 کودک غزه توسط اسرائیل "ناراحت" شد
Adalah attorney Suhad Bishara explained that Israel’s fictional category of “key instigators” was “created retroactively in order to justify the shootings of people who posed no real and immediate danger to Israeli soldiers or civilians. The military’s document attempts to explain away the indiscriminate shooting of unarmed demonstrators which results from a total disregard for human life.”
وکیل دادگستری آداله ، سوهاد بیشارا توضیح داد که گروه خیالی اسرائیل از "تحریک کنندگان اصلی" "به صورت عطف به ماسبق ایجاد شده است تا تیراندازی به افرادی که هیچ خطر واقعی و فوری برای سربازان یا غیرنظامیان اسرائیلی ندارند ، توجیه شود. در سند ارتش سعی شده است تیراندازی بی رویه به تظاهرکنندگان غیرمسلح که ناشی از بی توجهی کامل به زندگی انسان است ، توضیح داده شود. "
The apartheid state of Israel should be held to account for such crimes against humanity.
دولت آپارتاید اسرائیل باید پاسخگوی چنین جنایاتی علیه بشریت باشد.
The views expressed in this article belong to the author and do not necessarily reflect the editorial policy of the Middle East Monitor.
No comments:
Post a Comment