اعتراف اجباری یک محقق زندانی محکوم به اعدام

 مشروعیت ندارد.

https://persian.iranhumanrights.org/1396/09/forced-confession-of-academic-on-death-row-in-iran-has-no-legitimacy/

خبری از : پویش حقوق بشر در ایران

آذر ۲۸, ۱۳۹۶

جمهوری اسلامی دارای سابقه‌ی تاریخی طولانی در اجبار به اعتراف با انگیره‌های سیاسی دارد

۲۷ آذر ۱۳۹۶– اعتراف اجباری که در تاریخ ۲۶ آذر ۱۳۹۶ از صدا و سیمای دولتی ایران، و با هدف اعتبار بخشیدن به حکم اعدام احمدرضا جلالی، منتشر شد، کاملا نامشروع است و به هیچ شکلی به روند قضایی غیرقانونی طی شده برای این شهروند سوئد متولد ایران اعتبار نمی‌بخشد.

کمپین حقوق بشر در ایران خواستار توقف فوری حکم اعدام جلالی و بررسی مجدد قضایی پرونده او است.

هادی قائمی مدیر کمپین حقوق بشر در ایران گفت: «جمهوری اسلامی ایران  ده‌ها سال است که از اعتراف اجباری افراد، با هدف اعتبار بخشیدن به روند قضایی خود استفاده کرده است، در حالی که هیچ سندی بر علیه آنها وجود ندارد.»

قائمی اضافه کرد: «افراد بازداشت شده در زندان انفرادی نگهداری و تهدید می‌شوند، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند و از دسترسی مناسب به وکیل محروم می‌شوند و پس از آنکه از نظر روحی و روانی شکستند، آنها مجبور به اعتراف دروغین می‌شوند.»

جلالی، پزشک با تخصص مدیریت بحران‌های طبیعی از تاریخ فروردین ۱۳۹۵ در ایران زندانی است. او از سوئد به ایران سفر کرد تا به عنوان سخنران در دانشگاه تهران در مورد امدادرسانی در بلایای طبیعی مانند زلزله، سیل، آتش‌سوزی و امثال‌ آن شرکت کند. او هم اکنون متهم به تهیه اطلاعات در مورد دو دانشمند هسته‌ای ترور شده ایرانی برای اسراییل است.

جلالی برای مدت سه ماه در زندان انفرادی نگه‌ داشته می‌شود و تا هفت ماه اجازه دسترسی به وکیل را نداشت و در نهایت در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۶ در دادگاه انقلاب به مرگ محکوم شد.

او طی نامه‌ای که مشخص نیست در چه تاریخی نوشته شده، از زندان اوین نوشت به دلیل رد کردن درخواست جاسوسی وزارت اطلاعات بازداشت و زندانی شده است. بر اساس گفته همسر او،‌ جلالی مجبور شده است که برای اعتراف تلویزیونی تمرین کند، و بازجوی او تهدید کرده است که خانواده و فرزندانش را خواهند کشت اگر او بیانیه آنها را در برابر دوربین نخواند. فیزیکدان جوان، امید کوکبی نیز به دلیل رد درخواست مقامات ایرانی در مورد کمک به تحقیقاتی نظامی،‌بیش از ۵ سال در ایران زندانی بود.

سازمان صدا و سیمای دولتی ایران دارای سابقه طولانی در پخش اعتراف‌های اجباری دارد. از این اعتراف‌ها به صورت مستند‌های خوش ساخت از صدا و سیما پخش می‌شوند، برای بی‌اعتبار ساختن مخالف‌ها،‌ روشنفکر‌ها و سایر افراد دیگری که حکومت تصمیم دارد آنها را در منظر عمومی بی‌اعتبار کند استفاده می‌شود، تا به روند قاضی آنها اعتبار ببخشد و بتواند حمایت عمومی را برای اجرای این احکام به دست بیاورد.

هادی قایمی مدیر کمپین گفت‌: «اعتراف بدون دسترسی به روند‌های قضایی شفاف دارای اعتبار نیست. استفاده متداوم ایران از این روش‌های اجباری و عجیب باید توسط جامعه بین‌المللی محکوم شود.»

سوئد حکم اعدام علیه جلالی را محکوم کرده و ۱۷۵جایزه برنده جایزه نوبل از مقامات ایرانی تقاضا کرده‌اند تا او را آزاد کنند.