بامید_اینکه_سال_نو_شادی_را#
#Que_El_Ano_Nuevo_Traiga_Felicidad
برای_کل_بشریت_به_ارمغان_بیاورد#
#a_Toda_La_Humanidad
خفه_شو#
برای_این_باید_سیستم_عوض_بشه_نه_سال#
تهیه و ترجمه از: پیمان پایدار
Monday, December 31, 2018
#I_Hate_New_Year’s_Day
من_از_اولین_ روز_سال_متنفرم#
#Antonio_Gramsci_on_socialism_and_New_Year’s #Day.
آنتونیو_گرامشی_پیرامون_سوسیالیسم_و_روز_اول_سال_نو#
آنتونیو_گرامشی_پیرامون_سوسیالیسم_و_روز_اول_سال_نو#
E
very morning, when I wake again under the pall of the sky, I feel that for me it is New Year’s Day.
هر روز صبح، هنگامی که دو باره زیر بلندی آسمان بیدار میشوم، احساس می کنم که برای من این روز سال نو است.
That’s why I hate these New Year’s that fall like fixed maturities, which turn life and human spirit into a commercial concern with its neat final balance, its outstanding amounts, its budget for the new management. They make us lose the continuity of life and spirit. You end up seriously thinking that between one year and the next there is a break, that a new history is beginning; you make resolutions, and you regret your irresolution, and so on, and so forth. This is generally what’s wrong with dates.
به همین دلیل است که من از این سالهای نو که مثل سررسیدی ثابت بر سرمان خراب میشوند ، که زندگی و روحیه انسان را به یک نگرانی تجاری با تعادل نهایی شسته و رفته، که مقادیر قابل توجه ای از بودجه خود را برای مدیریت جدید تبدیل می کند، متنفر هستم. آنها باعث می شوند که ما پیوند زندگی و روانمان را از دست بدهیم. شما در نهایت به طور جدی فکر میکنید که بین یک سال و بعد، یک گسستی وجود دارد، که یک تاریخ جدید آغاز می شود؛ شما نیتهای میکنید ، و شما از بر آورده نشدن نیتهایتان افسوس میخورید، و غیره، و الی آخر. این به طور کلی مشکل تاریخ هاست .
به همین دلیل است که من از این سالهای نو که مثل سررسیدی ثابت بر سرمان خراب میشوند ، که زندگی و روحیه انسان را به یک نگرانی تجاری با تعادل نهایی شسته و رفته، که مقادیر قابل توجه ای از بودجه خود را برای مدیریت جدید تبدیل می کند، متنفر هستم. آنها باعث می شوند که ما پیوند زندگی و روانمان را از دست بدهیم. شما در نهایت به طور جدی فکر میکنید که بین یک سال و بعد، یک گسستی وجود دارد، که یک تاریخ جدید آغاز می شود؛ شما نیتهای میکنید ، و شما از بر آورده نشدن نیتهایتان افسوس میخورید، و غیره، و الی آخر. این به طور کلی مشکل تاریخ هاست .
They say that chronology is the backbone of history. Fine. But we also need to accept that there are four or five fundamental dates that every good person keeps lodged in their brain, which has played bad tricks on history. They too are New Year’s. The New Year’s of Roman history, or of the Middle Ages, or of the modern age.
آنها می گویند که گاه شناسی /تاریخ شماری ستون فقرات تاریخ است. خوب. اما ما همچنین باید قبول کنیم که چهار یا پنج تاریخ بنیادی وجود دارد که هر شخص خوبی در مغز خود نگهداری می کند، که ترفندهای بدی درتاریخ بازی کرده اند. آنها نیز سال نو هستند. سال نو تاریخ رومی، یا قرون وسطی، و یا دوره مدرن.
And they have become so invasive and fossilizing that we sometimes catch ourselves thinking that life in Italy began in 752 and that 1490 or 1492 are like mountains that humanity vaulted over, suddenly finding itself in a new world, coming into a new life. So the date becomes an obstacle, a parapet that stops us from seeing that history continues to unfold along the same fundamental unchanging line, without abrupt stops, like when at the cinema the film rips and there is an interval of dazzling light.
و آنها آنقدر تهاجمی و فسیل ساز گونه شده اند که گاهی اوقات تصور می کنیم که زندگی در ایتالیا از سال 752 آغاز شده و 1490 یا 1492 مانند کوه هایی هستند که بشریت از آن معلق شده، و ناگهان خود را در یک دنیای جدید پیدا می کند و به زندگی نوینی می رسد. بنابراین تقویم تبدیل به یک مانع می شود، باعث میشود نبینیم که تاریخ همچنان در کنار همان خط اساسی تغییرناپذیر در مینوردد ، بدون توقف های ناگهانی، مانند زمانی که در سینما فیلم پاره می شود و فاصله ای از نور خیره کننده، به وجود می آید.
و آنها آنقدر تهاجمی و فسیل ساز گونه شده اند که گاهی اوقات تصور می کنیم که زندگی در ایتالیا از سال 752 آغاز شده و 1490 یا 1492 مانند کوه هایی هستند که بشریت از آن معلق شده، و ناگهان خود را در یک دنیای جدید پیدا می کند و به زندگی نوینی می رسد. بنابراین تقویم تبدیل به یک مانع می شود، باعث میشود نبینیم که تاریخ همچنان در کنار همان خط اساسی تغییرناپذیر در مینوردد ، بدون توقف های ناگهانی، مانند زمانی که در سینما فیلم پاره می شود و فاصله ای از نور خیره کننده، به وجود می آید.
That’s why I hate New Year’s. I want every morning to be a new year for me. Every day I want to reckon with myself, and every day I want to renew myself. No day set aside for rest. I choose my pauses myself when I feel drunk with the intensity of life and I want to plunge into animality to draw from it new vigor.
به همین دلیل من از سال نو متنفرم. من می خواهم هر روز صبح یک سال جدید برای من باشد. من می خواهم هر روز با خودم حساب پس بدهم ، و هر روز می خواهم خودم را تجدید کنم. هیچ روزی برای استراحت کنار گذاشته نشود. من خودم انتخاب می کنم کی مکث کنم ، زمانی که از شدت زندگی مست شده و می خواهم غوطه ور شوم در طبیعت حیوانی تا بتوانم از آن انرژی جدیدی بگیرم.
به همین دلیل من از سال نو متنفرم. من می خواهم هر روز صبح یک سال جدید برای من باشد. من می خواهم هر روز با خودم حساب پس بدهم ، و هر روز می خواهم خودم را تجدید کنم. هیچ روزی برای استراحت کنار گذاشته نشود. من خودم انتخاب می کنم کی مکث کنم ، زمانی که از شدت زندگی مست شده و می خواهم غوطه ور شوم در طبیعت حیوانی تا بتوانم از آن انرژی جدیدی بگیرم.
No spiritual time-serving. I would like every hour of my life to be new, though connected to the ones that have passed. No day of celebration with its mandatory collective rhythms, to share with all the strangers I don’t care about. Because our grandfathers’ grandfathers, and so on, celebrated, we too should feel the urge to celebrate. That is nauseating.
نمی خواهم وقتی را صرف مسائل غیر مادی کنم .من هر ساعت از زندگی ام را جدید می خواهم، هرچند که با گذشته ام، متصل باشند. هیچ روزی از جشن با ریتم های جمعی اجباری، برای به اشتراک گذاشتن با تمام غریبه ها که بهشون اهمیت نمی دهم. اینکه پدربزرگ های پدر بزرگانمان،و الی آخر، جشن گرفتند، ما نیز باید تمایل به جشن گرفتن داشته باشیم. این تهوع آور است.
نمی خواهم وقتی را صرف مسائل غیر مادی کنم .من هر ساعت از زندگی ام را جدید می خواهم، هرچند که با گذشته ام، متصل باشند. هیچ روزی از جشن با ریتم های جمعی اجباری، برای به اشتراک گذاشتن با تمام غریبه ها که بهشون اهمیت نمی دهم. اینکه پدربزرگ های پدر بزرگانمان،و الی آخر، جشن گرفتند، ما نیز باید تمایل به جشن گرفتن داشته باشیم. این تهوع آور است.
I await socialism for this reason too. Because it will hurl into the trash all of these dates which have no resonance in our spirit and, if it creates others, they will at least be our own, and not the ones we have to accept without reservations from our silly ancestors.
من به همین دلیل برای سوسیالیسم انتظار می کشم. زیرا همه این تاریخها که طنینی در روحیه مان ندارند را به زباله دان میریزد، و اگر دگر تاریخهایی را ایجاد کند، حداقل مال خودمان خواهند بود، و نه آنهایی که ما باید بدون هیچ گونه ملاحظه ای از اجداد احمقانه مان پذیرفته باشیم.
من به همین دلیل برای سوسیالیسم انتظار می کشم. زیرا همه این تاریخها که طنینی در روحیه مان ندارند را به زباله دان میریزد، و اگر دگر تاریخهایی را ایجاد کند، حداقل مال خودمان خواهند بود، و نه آنهایی که ما باید بدون هیچ گونه ملاحظه ای از اجداد احمقانه مان پذیرفته باشیم.
First published in Avanti! on January 1, 1916 and translated by Alberto Toscano for Viewpoint Magazine.
اولین بار درآوانتی به تاریخ 1 ژانویه 1916 منتشر شد و توسط آلبرتو توسکانو برای 'مجله دیدگاه' ترجمه.
"accounts of dozens of witnesses of Israel's war against Gaza who take us to the depth of the Palestinians' nightmare".
"گزارش ده ها شاهد جنگ اسرائیل علیه غزه که ما را به عمق کابوس فلسطینی .ها می برد "
"گزارش ده ها شاهد جنگ اسرائیل علیه غزه که ما را به عمق کابوس فلسطینی .ها می برد "
https://vimeo.com/9882505?ref=fb-share&1&fbclid=IwAR2m_h8aVpxhAb_o9C-U5DcnFCLOMR5XCgj0ZniW7mF6TBcRSar2-C-4hRg
54:41
54:41
درد_دلهای_یک_خواننده_ی_زن_در_ایران#
درد_دلهای_یک_خواننده_ی_زن_در_ایران#
(خانم #مریم_ابراهیم_پور_همسر_ارسلان_کامکار)
مریم ابراهیم پور #متولد_سال_۱۳۴۷ در تهران، #دانش_آموختهٔ_زبان_ایتالیایی دانشگاه آزاد تهران است. زبان مادری اش فارسی است و به زبان های ایتالیایی و کردی هم تسلط کامل دارد. او مدرس ویلن و سلفژ است. ابراهیم پور در سال ۱۳۷۰ با ارسلان کامکار ازدواج کرد و وارد گروه کامکارها شد و از آن پس در کنسرت های مختلف به همراهی اش با این گروه ادامه داد. سایت زیورآلات گالری فانوس http://fanoos.gallery کانال تلگرامی https://t.me/FanoosGallery اینستاگرام ما http://www.instagram.com/Fanoosgallery
6:27
جدلی_بین_تفکری_انسانی_علیه_بینشی#
#An_argument_between_an_anarchist
ارتجاعی_از_زندگی_در_جوامع_مدرن#
#and_a_stupid_Conservative
===========================
!مرد: "باید سپاس گذار باشی که حداقل کار داری
!خودش یک امتیازه که میتونی واسه کشورت کار کنی
"!زندگیه همینه خب: کارکنی و پول در بیاری
!زن: "ولی من فقط همین یک زندگی کوتاه رو دارم
#An_argument_between_an_anarchist
ارتجاعی_از_زندگی_در_جوامع_مدرن#
#and_a_stupid_Conservative
===========================
!مرد: "باید سپاس گذار باشی که حداقل کار داری
!خودش یک امتیازه که میتونی واسه کشورت کار کنی
"!زندگیه همینه خب: کارکنی و پول در بیاری
!زن: "ولی من فقط همین یک زندگی کوتاه رو دارم
نمیخوام بخاطر کارهای بی معنی و مزخرف واسه پول هدرش بدم
"!وقتی میتونیم خودکار/ اتومات کنیم همه چیز رو
تهیه، ترجمه و تیتر از: پیمان پایدار
"!وقتی میتونیم خودکار/ اتومات کنیم همه چیز رو
تهیه، ترجمه و تیتر از: پیمان پایدار
ننگ_بشریت_علیه_حیوان_آزاران_بیشرم#
#The_animal_abusers_are_disgrace_of_humanity
**********************
#The_animal_abusers_are_disgrace_of_humanity
**********************
حیوانات غیر انسان برای حمل اسباب و اثاثیه ما متولد نشده اند. برده کشی از حیوانات اینگونه عواقب شوم و دهشتناکی را به ارمغان می آورد.
---------------------------------
!!الاغی که از فرط سنگینی بار کمرش خم شده
---------------------------------
!!الاغی که از فرط سنگینی بار کمرش خم شده
#Murió_Osvaldo_Bayer,_periodista,_escritor,
رفیق_آنارشیستمان_اسوالدو بایر،_روزنامه_نگار،_نویسنده،_مورخ#
#historiador_y_uno_de_los_más_respetados
و_یکی_از_محترم_ترین_روشنفکران_آرژانتین_در_گذشت#
#intelectuales_argentinos
ترجمه از: پیمان پایدار
Tenía 91 años cuando falleció. Lo anunciaron durante el mediodía del lunes desde su página oficial de Facebook. Fue una figura emblemática del pensamiento latinoamericano y un crítico sagaz frente a todos los gobiernos de turno.
او هنگام مرگ 91 سال داشت. در طی روز دوشنبه(روز کریسمس) از صفحه رسمی فیس بوکش اعلام کردند. او شخصیت نمادینی بود از اندیشه های آمریكای لاتین و منتقدی باهوش در مقابل تمامی دولت های کشورش.
او هنگام مرگ 91 سال داشت. در طی روز دوشنبه(روز کریسمس) از صفحه رسمی فیس بوکش اعلام کردند. او شخصیت نمادینی بود از اندیشه های آمریكای لاتین و منتقدی باهوش در مقابل تمامی دولت های کشورش.
https://www.infobae.com/cultura/2018/12/24/murio-osvaldo-bayer-periodista-escritor-historiador-y-uno-de-los-mas-respetados-intelectuales-argentinos/?fbclid=IwAR16ipgq8zUVN6V08fXBCly3Qbjoo8T7ys8idYPt3bsln31FbhLRjFzhAJw
/s3.amazonaws.com/arc-wordpress-client-uploads/infobae-wp/wp-content/uploads/2018/12/24132021/Osvaldo-Bayer.jpg)
Para definir a Osvaldo Bayer es necesario usar más de una palabra. Periodista, escritor, historiador y uno de los más respetados intelectuales argentinos. También: "anarquista y pacifista a ultranza", como él mismo siempre se explicaba. Fue todo eso, y mucho más.
برای تعریف ازاسوالدو بایر لازم است که بیش از یک کلمه استفاده شود. روزنامه نگار، نویسنده، مورخ و یکی از معتبرترین روشنفکران آرژانتین. همچنین: "آنارشیست و صلح طلب در هر هزینه"، همانطور که او همیشه توضیح می داد. او تمام اینها بود، و خیلی بیشتر.
Hoy, tras 91 años de vida, murió. Así lo anunciaron durante el mediodía del lunes desde su página oficial de Facebook. "Lamentablemente tengo que dar una triste noticia, falleció Osvaldo Bayer", dice el posteo e inmediatamente se llenó de comentarios. Su hija, la cineasta Ana Bayer, quien administra la mencionada página, publicó un mensaje en italiano, alemán y español: "Una noticia muy triste, falleció mi papá".
امروز، پس از 91 سال زندگی، او درگذشت. در طی روز دوشنبه(روز کریسمس) از صفحه رسمی فیس بوکش اعلام کردند. "متاسفانه باید یک خبر غم انگیز بدم،اسوالدو بایر درگذشت،" متن فیس بوک می گوید و بلافاصله با نظرات پر شده است. دخترش، فیلمساز انا بایر، که این صفحه را مدیریت می کند، پیامی به زبان ایتالیایی، آلمانی و اسپانیایی منتشر کرد: "یک خبر بسیار غم انگیز، پدرم فوت کرد."
/s3.amazonaws.com/arc-wordpress-client-uploads/infobae-wp/wp-content/uploads/2018/12/24135702/Osvaldo-Bayer-2.jpg)
La vida de Bayer comenzó en Santa Fe. Nació el 18 de febrero de 1927. Cuando le tocó hacer el servicio militar, fiel a sus principios, se negó. Por eso fue destinado a barrer y encerar pisos de los despachos de los oficiales durante dieciocho meses. Para el año 1952, y durante los cuatro siguientes, estaba en Alemania. Estudió Historia en la Universidad de Hamburgo y desde entonces su pensamiento estuvo enmarcado dentro de la historiografía, esa fue su lupa para medir y diseccionar el mundo. Cuando volvió al país se dedicó (también) al periodismo y escribir guiones cinematográficos. Trabajó en Noticias Gráficas, El Esquel de la Patagonia, y en Clarín. En el 58 fundó La Chispa, "el primer periódico independiente de la Patagonia", aseveró en aquel entonces.
زندگی بایر در سانتا فه آغاز شد و او در 18 فوریه 1927 متولد شد. زمانی که نوبت خدمت نظامی اش رسید، با وفاداری به اصول خود ، او خودداری کرد. به همین دلیل به مدت هجده ماه محکوم به جارو کردن و شستن زمینهای طبقات دفاتر افسران شد. از سال 1952، و در چهار سال بعد، در آلمان اقامت داشت. او در دانشگاه هامبورگ در رشته تاریخ ثبت نام کرد و از آن زمان، تفکرش با تاریخ شناسی عجین گردید، ذره بینی برای اندازه گیری و محاسبه جهان شد. وقتی که به کشور بازگشت، همچنین به حرفه روزنامه نگاری و نوشتن فیلمنامه سینمایی پرداخت. شروع کرد به کار کردن درروزنامه هایی چون " اخبار گرافیک"، " ال اسکوئل پاتاگونیا" و "کله رین" . وی در سال 58 له چیسپا" را تاسیس کرد، "اولین روزنامه مستقل در پاتاگونیا آنموقع ".
Perseguido por diferentes gobiernos, encontró en el sindicalismo el lugar para poder ejercer su voz crítica y su activismo. Por su libro Los vengadores de la Patagonia trágica, un emblema de su obra pero también de la investigación histórica y periodística argentina, la Triple A —dirigida por José López Rega, durante la presidencia de María Estela Martínez de Perón— lo obligó a exiliarse en Berlín Oeste. Allí se mantuvo desde 1975 hasta la caída de la posterior dictadura militar en 1983.
تحت تعقیب حکومت های مختلف، او در اتحادیه های کارگری/سندیکالیسم جایگاه خود را برای استفاده از صدای انتقادی و فعالیتش پیدا کرد. برای کتاب خود انتقامجویان غم انگیز/ تراژیک پاتاگونیا، نمادی از کار خود بلکه پژوهش های تاریخی و روزنامه نگاری آرژانتین، سه گانه آ به کارگردانی خوزه لوپز رگا، در دوران ریاست جمهوری ماریا استلا مارتینز د پرون او را مجبور به تبعید در برلین غربی کرد. او در آنجا از سال 1975 تا زمان سقوط دیکتاتوری نظامی در سال 1983 ماند.
/s3.amazonaws.com/arc-wordpress-client-uploads/infobae-wp/wp-content/uploads/2018/12/24135403/Osvaldo-Bayer-Patagonia-3-tomos.jpg)
Entre sus libros más importantes también se encuentran Los anarquistas expropiadores y otros ensayos, Fútbol argentino, Rebeldía y esperanza, la novela Rainer y Minou y Severino Di Giovanni, el idealista de la violencia. Además, fue autor y uno de los guionistas de La Patagonia rebelde, film basado en su Los vengadores de la Patagonia trágica, el cual ganó el Oso de Plata en la Berlinale de 1974 bajo la dirección de Héctor Olivera. Su trabajo ha marcado la historia y la política argentina.
در میان مهمترین آثارش نیز میتوان آنارشسیستهای سلب مالکیت طلب و دگر مقالات ، فوتبال آرژانتین، شورش و امید، رمان راینر و مینو و سورینو دی جیووانی، ایدئالیست خشونت یافت. او همچنین نویسنده و یکی از سناریو نویسان فیلم پاتاگونیای سرکش، بر پایه کتابش انتقامجویان غم انگیز پاتاگونیا است، که برنده خرس نقره ای جشنواره برلین در 1974 تحت کارگردانی هکتور اولیورا شد. آثار او تاریخ و سیاست آرژانتین را مشخص کرده است.
Fue siempre una persona de izquierda, un hombre díscolo con el poder de cualquier signo y una de las personas más respetadas por su encendida defensa de los derechos humanos en cualquier etapa. "Un anarquista y pacifista a ultranza", se definía él. Esa independencia intelectual, esa lucidez crítica y ese compromiso con los más humildes y explotados lo convirtieron en uno de los intelectuales más lúcidos y respetados de la Argentina. Eso fue, y mucho más.
او همیشه یک فرد چپگرا بود، مردی باهوش با قدرتی بینظیر و یکی از محترم ترین افراد برای دفاع آتشینش از حقوق بشر در هر مرحله. او خود را " آنارشیست و صلح طلب همه جانبه" معرفی می کرد . استقلال روشنفکرانه ، بینش انتقادی روشن و تعهدش به فروتن ترین و استثمار شوندگان او را به یکی از درخشانترین روشنفکران مورد احترام آرژانتین تبدیل کرد. او اینچنین بود، و خیلی بیشتر.
Sunday, December 30, 2018
بمناسبت_هشتم_دی_ماه_زاد_روز_فروغ_ فرخزاد_عزیزمان#
برای من ای مهربان چراغ بیاور"
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم
کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشکها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
".پرنده مردنی ست
====================
فروغ بی پایان شعر و ادب زنان ایران
یادش همیشه در قلبهاست
مرامش نیز پررهرو باد
پیمان پایدار
#Kayhan_Kalhor_and_Rembrandt_Trio
#Chaharparehقسمت_دوم#
==========================
Live registration of concert Jazz International #Rotterdam at the #Doelen in Rotterdam at #15th of #March_2015.
زنده_در_دولن_روتردام: #پانزدهم_مارس/چ_2015#
زنده_در_دولن_روتردام: #پانزدهم_مارس/چ_2015#
Kayhan Kalhor - kemenche
Rembrandt Frerichs - fortepiano
Tony Overwater - violone
Vincent Planjer - whisper kit
Subscribe to:
Posts (Atom)