بعضی ها معتقدند که عشق بهانه ایست برای فرار از مشکلات...بعضی دیگر آنرا توهمی بیش نمیدانند...اما من،عمیقا، معتقدم که بدون عشق زندگی غیر قابل تحمل است...مهم نیست عشق جنسی بین دو نفر چقدر دوام بیاورد، که معمولا بین 3 ماه تا سه سال، حداکثر، نخواهد بود اما همین مدت به شما انگیزه زیستن و جنگیدن و تلاش برای پیدا کردن راه هایی را میدهد که جهان پیرامون خویش را بهتر کنید...زیرا اگر معتقد به آینده بهتری برای بشریت نباشیم ، آنوقت زندگی چون زنجیره ای از کارهای تکراری بیش نخواهد بود...زندگی خسته کننده و بی معنی...پس "تا شقایق هست" باید عشق ورزید و با امید به ساختن دنیایی خالی از ظلم و ستم طبقاتی و جنسیتی و نژاد پرستی با قدمهایی هر چند استوارتر به جلو برویم...آینده از آن ماست
با عشق بیکران به همه شما خوانندگان این صفحه
زنده باد عشق- همبستگی - کمک متقابل
زنده باد آزادی- زنده باد آنارشی
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment