روز_جهانی_منع_خشونت_و_نابودی_همیشگی_اش_را_علیه_زنان_پاس_بداریم#

روز_جهانی_منع_خشونت_و_نابودی_همیشگی_اش_را_علیه_زنان_پاس_بداریم#

چهارم_آذر_مطابق_با_25_نوامبر#
 در چنین روزی در سال  1960 میلادی مطابق با 1339 خورشیدی سه خواهران 
 میرابل (با نامهای پاتریا، مینروا و ماریا تره سا) در جمهوری دومینیکن در مبارزه
hermanas Mirabal (Patria, Minerva y María Teresa)

علیه دیکتاتوری آن کشور بازداشت و زندانی می شوند و سپس مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفته و در نهایت توسط حکومت به قتل می رسند. این قتل آنها را به نمادی از مبارزات مردمی و خصوصا فمینیستی تبدیل کرد و در نتیجه مبارزات پیگیر زنان، سازمان ملل متحد در 17 اکتبر سال 1999 این روز را روز جهانی منع خشونت علیه  زنان اعلام نمود. تمام کسانی که خواهان برابری،آزادی و عدالت اجتماعی می باشند، بر ضرورت مبارزه برای پایان دادن به انواع خشونت علیه زنان تاکید کرده و در راستای آگاه سازی، همراهی و مبارزه می کنند. خشونت علیه زنان، خشونت علیه تمامی افراد جامعه می باشد که حاصل تحمیل قوانین مبتنی بر تبعیضات جنسیتی است. این خشونتها تجلی رابطه قدرت نابرابر حاکم بر جامعه بوده که منجر به سلطه مردان بر زنان شده است. 
*********
در همه کشورها این خشونتها وجود دارند اما هر جا که زنان مبارزه کرده اند دستاوردهای بزرگی داشت اند. آنچه خشونت محسوب می شود اعمال تبعیض هایی مانند خشونتهای خانگی،تجاوز، خرید و فروش زنان،تن فروشی اجباری،بردگی، وادار کردن دختران خردسال به ازدواجهای اجباری، ختنه وحشیانه و اجباری دختران و...در بسیاری از جوامع است. مبارزه علیه تمامی این نابرابری ها و .ستمهای مضاعف بر شمرده مستلزم تلاشی همه جانبه و پیگیرانه می باشد
*********
در ایران، طی نیم قرن گذشته زنان در حوزه های مختلف تحت خشونت و تبعیضات جنسیتی مختلف قرار داشته اند؛ از نظر اقتصادی به مردان وابسته بوده و در صورت اشتغال، در مقابل کار برابر، دستمزد نابرابر دریافت می کنند و در صورت تعدیل نیروی کار، این زنان هستند که اول اخراج می شوند. در مورد قوانین از حقوق 
برابر با مردان همچون حق طلاق،حضانت فرزند،ارث برابرمحروم هستند و تازه مردان، با کمال بیشرمی، میتوانند بطور نامحدود صیغه نیز داشته باشند. در دانشگاهها نیز تبعیض جنسیتی در موارد متعددی وجود دارند. حق انتخاب پوشش
خود را ندارند و در ورزش و ورزشگاهها با موانع بسیار سخت و تبعیض آمیز مواجه هستند. نداشتن فرصتهای برابر شغلی از دیگر تبعیضات است که خود عین خشونت است. کار خانگی زنان که در تولید اقتصادی نقش مهمی دارد به کاری یکنواخت و کسالت آور برای بخش بزرگی از زنان تبدیل شده و مثال بارزی برای خشونت علیه زنان است. آزارهای جنسی در محل کار و خیابان و جوکهای جنسیتی متعفن و ضد زن نیز بخش دیگری از خشونت انکارناپذیر است...
در یک کلام رهایی زنان در گرو نابودی تمام و کمال و محو مردسالاری نهفته است
پیش بسوی مبارزه ای سهمگین و روزمره علیه این ننگ بشری در ایران و جهان
زنده باد آنارکوفمینیسم- زنده باد آنارشی
تهیه و تلخیص از :پیمان پایدار