#امروز_دوم_مرداد_نوزدهمین_سالگرد_جاودانی_شدن_احمد_شاملو_است

.دوم امرداد #سال_1379 احمد شاملو،شاعر متعهد،ادیب و منقد اجتماعی #درگذشت

برای گرامی داشتن یادش چه بهتر از این که سخنان داهیانه اش را، که به عنوان سر مقاله در شماره اول هفته نامه کتاب جمعه چهارم مرداد 1358 به چاپ رسید، یکبار دیگر مرور کنیم

----------------------------------------------

روزهای سیاهی در پیش است. دوران پر ادباری که، گرچه منطقا عمری دراز نمی تواند داشت،از هم اکنون نهاد تیره خود را آشکار کرده است و استقرار سلطه خود را بر زمینه یی از نفی دموکراسی،نفی ملیت، و نفی دستاوردهای مدنیت و فرهنگ و هنر می جوید.

این چنین دورانی به ناگزیر پایدار نخواهد ماند،و جبر تاریخ، بدون تردید آن را زیر غلتک سنگین خویش در هم خواهد کوفت. اما نسل ما و نسل آینده در این کشاکش اندوه بار،زیانی متحمل خواهد شد که بی گمان سخت کمرشکن خواهد بود. چرا که

قشریون مطلق زده هر اندیشه آزادی را دشمن می دارند و کام گاری خود را جز به شرط امحا مطلق فکر و اندیشه غیر ممکن .می شمارند

پس نخستین هدف نظامی که هم اکنون می کوشد پایه های قدرت خود را به ضرب چماق و دشنه استحکام بخشد و نخستین گام های خود را به آتش کشیدن کتابخانه ها و هجوم علنی به هسته های فعال هنری و تجاوز آشکار به مراکز فرهنگی کشور برداشته،کشتار همه متفکران و آزاداندیشان جامعه است.

اکنون ما در آستانه توفانی روبنده ایستاده ایم. بادنماها ناله کنان به حرکت در آمده اند و غباری طاعونی ازآفاق برخاسته است. می توان به دخمه های سکوت پناه برد، زبان در کام و سر در گریبان کشید تا توفان بی امان بگذرد. اما رسالت تاریخی روشن فکران،پناه امن جستن را تجویز نمی کند. هر فریادی آگاه کننده است،پس از حنجره های خونین خویش فریاد خواهیم کشید و حدوث توفان را اعلام خواهیم کرد.

سپاه کفن پوشان روشن فکران متعهد در جنگی نابرابر به میدان آمده اند. بگذار لطمه یی که بر اینان وارد می آید نشانه یی هشدار دهنده باشد از هجومی که تمامی دستاوردهای فرهنگی و مدنی خلق های ساکن این محدوده جغرافیایی در معرض آن

قرار گرفته است."