کتاب نقل قولهائی از آنارشیستها
Quotation from Anarchists
ویراستار : پل برمن
Edited by : Paul Berman
ترجمه از : پیمان پایدار
*********************
لیست فصلهای کتاب
Editor's Introductionصفحه3 :مقدمه ویراستار
What Is Anarchismصفحه 27: آنارشیست چیست
Smash The State صفحه 36: داغان کردن دولت
"Capitalismis the Greatest Crime of All"صفحه 78:سرمایه داری بزرگترین جنایت پیشه هاست
Abolish Godصفحه 87: ملغی کردن خدا
Revolutionصفحه 93: انقلاب
The Anarchistsصفحه 127: آنارشیستها
Who Makes the Revolutionصفحه 147: چه کسانی انقلاب میکنند
Anarchyصفحه 160: آنارشی
Bibographical Notesصفحه 213: نوتهای بیوگرافیک
Books on Anarchismصفحه 217: کتابهائی در مورد آنارشیسم
************************
مقدمه ویراستگر
در شانزده قسمت
قسمت چهارم
مقدمه ویراستگر
در شانزده قسمت
قسمت چهارم
***********************
برای قسمت اول , دوم و سوم
رجوع کنید به 9م , 12م و 17م دسامبر 2015
**********************
برای مطالعه آخرین فصل کتاب(آنارشی) به ترتیب ذیل رجوع شود
برای قسمت اول و دوم و سوم رجوع کنید به
آنارشیست ها خواهان داغان کردن قدرت دولت هستند،نه تصاحب کردنش. آزادی میبایست یک فرم اجتماعی داشته باشد، البته، اما آنارشیست ها طرح کاملا متفاوتی از سلسله مراتب و دولت ارائه میدهند .آزادی، به معنای آنارشیستی، تنها موقعی وجود دارد که افراد - حتی (و به خصوص) با همدیگر در انجمنها گرد هم آیند-آگاهانه زندگی شخصی و اجتماعی خود را هدایت کنند. تنها زمانی که آنها برخود حکومت کنند افراد می توانند به عنوان فرد ظاهر شوند، نه در وحدت با هم توسط یک استبداد مشترک، نه در جدائی از یکدیگر توسط تخصص شدید ازعملکردها یا با از دست دادن کنترل بر محصولات و تولیدات خود. برای آنارشیست ها، فردیت جوهر آزادیست، و خود مدیریت پایه و اساس یک جامعه آزاد است.
در جستجوی ترتیبات اجتماعی و اقتصادی غیر استبدادی، نظریه پردازانی چون کروپوتکین تمایل داشتند که صنعتگرآزاد - کوشا و مستقل، خلاق در کار خود، را در وحدت با رفقای کارگران خود - و با استقلال و کمونیسم زندگی آرمانی روستایی ببینند، که بزعم مارکس به عنوان "حماقت زندگی روستایی "خوار شمرده میشد. به جای طرفداری از بازگشت به اشکال اجتماعی منسوخ شده، بیشتر آنارشیست ها این ایده آلیزم را بعنوان مدلی برای سازماندهی مجدد اجتماعی و صنعتی برگزیدند و اصرار داشتند که، در روح این اشکال غیر صنعتی، فرد آزاد در جامعه سوسیالیستی نیاز به مدیریت خود و لغو طبقه جداگانه ای از مدیران را دارد. باکونین، مالاتستا، و آنارکو سندیکالیست ها -(اتحادیه های آنارشیستی کارگری) هرگز سئوالی پیرامون نیاز به تمرکز صنعتی را ندیده بلکه تاکید کردند که میبایست بر مبنای خود مدیریتی باشد .
نهاد مهم آنارشی، یک جامعه بدون حاکمین، مجمع محلی، مجمع ای محلی است، انجمن آزادی از افراد برای کمک های متقابل و اقدام جمعی . بگونه آزاد تولید و منحل میشود، این گونه مجامع حامل دموکراسی کامل و مستقیم هستند، رسیدن به تصمیمات با اجماع و تجربه آزاد است و نه با استبداد اکثریت. سازمان های اساسی اقتصادی شوراهای کارگری اند، مجمع محلی بر زمینهای زیر کشت همانطور که در کارخانه،کارگاه، و مغازه است. به طور مشابه، محله و گروه های سیاسی و اجتماعی محلی دست به تشکیل کمونهای زده که توسط مجامع آزاد اداره میشوند. کاملا قابل پاسخگو و نمایندگانی که بلافاصله قابل عزل هستند شوراها و کمونهای مختلفی را به درون یک سری از فدراسیونهای گسترده تر متحد میگردانند- صنعتی، کشاورزی، منطقه ای و ملی . فدراسیون ها کمک خواهند کرد، به اشتراک گذاری، هماهنگی، و حتی اقتصادی متمرکز، اما آنها هیچ موجودیتی خارج از مجامع محلی ندارند، و بدون هیچ نوع سانترالیسم سیاسی ; حق جدایی در درجه اول اهمیت و مسلم میباشد. قدرت غیر متمرکز باقی می ماند، درهر شورا و کمون. " ایده نظام شورائی برای کار" بزعم رفیق آلمانی سازمانده اتحادیه کارگری رودولف روکر، "سرنگونی عملی دولت به عنوان یک کل است. پابرجاست، بنابراین، درتضادی صریح و بی پرده با هر شکلی از دیکتاتوری،که همیشه با بالاترین توسعه قدرت دولت در عجین است."4
(4)Anarcho-Syndicalism(London,1938),p.76.
آنارکو-سندیکالیسم( لندن 1938) صفحه 76
برای قسمت اول , دوم و سوم
رجوع کنید به 9م , 12م و 17م دسامبر 2015
**********************
برای مطالعه آخرین فصل کتاب(آنارشی) به ترتیب ذیل رجوع شود
برای قسمت اول و دوم و سوم رجوع کنید به
چهاردهم و 20م و 21م ماه ژوئن 2015
برای قسمت چهارم و 5م و 6م و 7م و 8م رجوع کنید به
هفدهم و 26م و 27م و 28م و 29م سپتامبر2015
برای قسمت 9م ,10م , 11م , 12م , 13م , 14م , 15م , 16م , 17م
و 18م , 19م , 20م , 21م , 22م , 23م , 24م , 25م و 26م رجوع کنید به
اول , 2م , 3م , 4م , 5م , 6م , 7م , 8م , 9م , 10م , 11م , 12م
و 14م , 15م , 18م , 19م , 22م و 30م ماه اکتبر2015
برای قسمت 27م , 28م , 29م , 30م , 31م, 32 م, 33م , 34م , 35م , 36م , 37م, 38م
سی و نهم , چهلم ,41م , 42م,43م , 44م , 45م, 46م و 47م رجوع کنید به
19,اول , 5م ,6 م, 7م, 8م, 9م, 10م, 11م,12م , 13م , 14م, 15م , 16م ,17 م, 18م
2015م, 20م , 21م , 22م , 23م و 25نوامبر
***********************سی و نهم , چهلم ,41م , 42م,43م , 44م , 45م, 46م و 47م رجوع کنید به
19,اول , 5م ,6 م, 7م, 8م, 9م, 10م, 11م,12م , 13م , 14م, 15م , 16م ,17 م, 18م
2015م, 20م , 21م , 22م , 23م و 25نوامبر
آنارشیست ها خواهان داغان کردن قدرت دولت هستند،نه تصاحب کردنش. آزادی میبایست یک فرم اجتماعی داشته باشد، البته، اما آنارشیست ها طرح کاملا متفاوتی از سلسله مراتب و دولت ارائه میدهند .آزادی، به معنای آنارشیستی، تنها موقعی وجود دارد که افراد - حتی (و به خصوص) با همدیگر در انجمنها گرد هم آیند-آگاهانه زندگی شخصی و اجتماعی خود را هدایت کنند. تنها زمانی که آنها برخود حکومت کنند افراد می توانند به عنوان فرد ظاهر شوند، نه در وحدت با هم توسط یک استبداد مشترک، نه در جدائی از یکدیگر توسط تخصص شدید ازعملکردها یا با از دست دادن کنترل بر محصولات و تولیدات خود. برای آنارشیست ها، فردیت جوهر آزادیست، و خود مدیریت پایه و اساس یک جامعه آزاد است.
در جستجوی ترتیبات اجتماعی و اقتصادی غیر استبدادی، نظریه پردازانی چون کروپوتکین تمایل داشتند که صنعتگرآزاد - کوشا و مستقل، خلاق در کار خود، را در وحدت با رفقای کارگران خود - و با استقلال و کمونیسم زندگی آرمانی روستایی ببینند، که بزعم مارکس به عنوان "حماقت زندگی روستایی "خوار شمرده میشد. به جای طرفداری از بازگشت به اشکال اجتماعی منسوخ شده، بیشتر آنارشیست ها این ایده آلیزم را بعنوان مدلی برای سازماندهی مجدد اجتماعی و صنعتی برگزیدند و اصرار داشتند که، در روح این اشکال غیر صنعتی، فرد آزاد در جامعه سوسیالیستی نیاز به مدیریت خود و لغو طبقه جداگانه ای از مدیران را دارد. باکونین، مالاتستا، و آنارکو سندیکالیست ها -(اتحادیه های آنارشیستی کارگری) هرگز سئوالی پیرامون نیاز به تمرکز صنعتی را ندیده بلکه تاکید کردند که میبایست بر مبنای خود مدیریتی باشد .
نهاد مهم آنارشی، یک جامعه بدون حاکمین، مجمع محلی، مجمع ای محلی است، انجمن آزادی از افراد برای کمک های متقابل و اقدام جمعی . بگونه آزاد تولید و منحل میشود، این گونه مجامع حامل دموکراسی کامل و مستقیم هستند، رسیدن به تصمیمات با اجماع و تجربه آزاد است و نه با استبداد اکثریت. سازمان های اساسی اقتصادی شوراهای کارگری اند، مجمع محلی بر زمینهای زیر کشت همانطور که در کارخانه،کارگاه، و مغازه است. به طور مشابه، محله و گروه های سیاسی و اجتماعی محلی دست به تشکیل کمونهای زده که توسط مجامع آزاد اداره میشوند. کاملا قابل پاسخگو و نمایندگانی که بلافاصله قابل عزل هستند شوراها و کمونهای مختلفی را به درون یک سری از فدراسیونهای گسترده تر متحد میگردانند- صنعتی، کشاورزی، منطقه ای و ملی . فدراسیون ها کمک خواهند کرد، به اشتراک گذاری، هماهنگی، و حتی اقتصادی متمرکز، اما آنها هیچ موجودیتی خارج از مجامع محلی ندارند، و بدون هیچ نوع سانترالیسم سیاسی ; حق جدایی در درجه اول اهمیت و مسلم میباشد. قدرت غیر متمرکز باقی می ماند، درهر شورا و کمون. " ایده نظام شورائی برای کار" بزعم رفیق آلمانی سازمانده اتحادیه کارگری رودولف روکر، "سرنگونی عملی دولت به عنوان یک کل است. پابرجاست، بنابراین، درتضادی صریح و بی پرده با هر شکلی از دیکتاتوری،که همیشه با بالاترین توسعه قدرت دولت در عجین است."4
آنارکو-سندیکالیسم( لندن 1938) صفحه 76
No comments:
Post a Comment