ﺷﻌﺮ ﯼ ﺍﺯ ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻡ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ !
ﭘﺪﺭﻡ ! ﮐﻠﻪ ﯼ ﺻﺒﺢ ﺍﺳﺖ ! ﺑﺮﻭ ! ﺩﺍﺩ ﻧﺰﻥ !
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻡ , ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻥ !
ﺗﻮﯼ ﺫﻫﻦ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻓﻘﻂ ! ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ
ﭘﺪﺭﻡ ! ﭼﺸﻢ ! ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺩ ﻧﺰﻥ ! ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ !
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ , ﻣﺴﻠﻤﺎﻥِ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ , ﺑﺎﺷﺪ !
ﮐﺎﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭﺷﺒﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻗﺮﺍﻥ , ﺑﺎﺷﺪ !
ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﺗﻮ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ , ﻓﻘﻂ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﺎﺵ
ﭘﺪﺭﻡ ! ﺟﺎﻥ ﻋﻠﯽ ﺍﺯ ﭘﺴﺮﺕ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﺎﺵ
ﮐﺎﺵ ﺑﻨﺸﯿﻨﯽ ﻭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﻘﻂ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯽ !
ﮐﺎﺵ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﭘﺴﺮﺕ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯽ !
ﺣَﺠَﺮ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻩ ... ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ؟؟
ﭘﺴﺮﺕ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺷﺪﻩ , ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ؟
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺣﻖ , ﻫﻤﻪ ﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ !
ﭘﺪﺭﻡ ! ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻖ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ !
ﭘﺪﺭﻡ ! ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺩﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ
ﻫﻤﮕﯽ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﺪﯾﻢ
ﻏﺮﺑﺖ ﻋﻘﻞ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﺪﺭ !
ﻧﺎﻡ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﯽ ﻧﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﺪﺭ !
ﺩﯾﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺳﺖ ﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﻬﺪﺍ ﻭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮ !
ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺳﻢ ﮐﻦ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺎﻥ ﺷﺎﻡ ﺑﮕﯿﺮ !
ﺷﺶ ﺩﻫﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﮐﻨﺪﻧﺪ
ﺩﺭ ﺧﻔﺎ ﺁﺁﻩ ! ﺑﻪ ﺭﯾﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻧﺪ !
ﺑﺮﺩﻥ ﻧﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﺭﻣﺰ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﯾﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﻋﻠﯽ ﺍﺯ ﻗﻮﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﻟﻘﻤﻪ ﯼ ﻧﺎﻧﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ
ﻗﺪﻡ ﺧﯿﺮ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻧﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ
ﺟﺎﻧﻔﺪﺍ؟ ﺷﯿﻌﻪ؟ ﻣﺤﺐ؟ ﺩﻭﺳﺖ؟ ﮐﺪﺍﻣﯽ ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ؟
ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﺣﮑﻢ ﮐﻦ ! ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺮﻭ ﺍﻭﺳﺖ؟؟
ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺭﯼ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ ﮐﺞ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﺍ؟؟
ﺩﺭ ﺳﺮﺍ ﺑﺎ ﭘﺮﯼ ﻭ ﺗﻮﯼ ﺣﺮﻡ ﺑﺎ ﻣﻮﻻ؟؟
ﮐﺮﮐﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﺑﺎﺭﮔﯽ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﮔﺮﮔﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﮔﯽ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ !
ﻣﻮﻣﻦ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ
ﺁﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ
ﻫﺮﮐﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺍﻭ ﺯﺧﻢ ﺷﺪﻩ ﻣﻮﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﭘﯿﺮ ﻭﺍﺩﯼ ﺷﺪﻥ ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ! ﺑﻪ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺳﻦ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺩﯾﻦ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺑﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﻗﺴﻢ ﭘﯿﺮﻭ ﺩﯾﻦ ﺧﻮﺩﺑﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﻝ ﮐﻦ؟
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺯ ﺧﺪﺍ ﻏﺎﻓﻞ ﮐﻦ؟؟
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮐﺒﮏ ﺑﺒﺮ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﻑ؟
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻐﻠﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺮﻑ؟؟
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﺨﻦ ﺣﻖ ﺗﯿﺮ ﺍﺳﺖ؟؟
ﺩﯾﻦ ﮐﺠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺍﺳﺖ ! ؟
ﺩﯾﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺳﺖ ﺑﺒﺮ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻣﻮﻣﻦ ﺭﺍ
ﺩﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺨﺮ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻣﻮﻣﻦ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻄﺎ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﯾﻢ
ﻧﺎﺧﺪﺍ ﺟﺎﻥ ! ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﯾﻢ
ﺩﻝ ﺧﻮﺷﯽ ﻣﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ : ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ
ﻓﺨﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ : ﻣﺎ ﭘﯿﺮﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ
ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﺭﻭﻏﯿﻢ ...! ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻓﺮﯾﺐ !
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺷﺪﻩ : ﮔﻨﺪﻡ؟ ﯾﺎﺳﯿﺐ؟ ...
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺩﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺩ !
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻩ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﺧﻮﺭﺩ !
ﺁﺏ ﺭﺍﮐﺪ ﺑﺸﻮﺩ، ﻗﻄﻊ ﻭ ﯾﻘﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻨﺪﺩ !
ﻏﺮﺏ ﯾﮑﺪﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻨﺪﺍﺭﯼ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ !
ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯﺕ " ﺧﻢ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﻧﮕﺎﺭ " ﺁﻭﺭﺩﯼ !
ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﭼﻨﯿﻦ , ﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﯼ !
ﻫﺮﭼﻪ ﺭﺍ ﮔﻢ ﺑﮑﻨﯽ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯﺕ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺍﺻﻼ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺑﺎﻻﺳﺖ !
ﭼﻪ ﻧﻤﺎﺯﯼ ﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻧﺸﺪﻩ؟؟
ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﺯﯼ ﺳﺖ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﻧﺸﺪﻩ !
ﭘﺎﺭﻩ ﮐﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﯼ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻭ ﻣﺮﻧﺠﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﺭﺍ !
ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﮐﺶ ﻧﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﺪ " ﻭ ﻻ ﺍﻟﻀﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﻟﯿﻦ " ﺭﺍ !
=================================
فروغ عزیزمان نیز راجع به مقولاتی چون "خدا" و دین کذائی اسلام توهم داشته...ولی از آنجائی که در پراتیک زندگی کوتاه و پربارش بر خلاف خزعبلات یاد شده زیست و چه زیبا نیز...میتوان از آن گذشت و بی خیالش شد
یادش همیشه جاویدان است
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment