کشف نخستین مهره‌دار با منبع انرژی خورشیدی
محققان دانشگاه تمپل- فلوریدا, آمریکا گونه ای سمندر خالدار را شناسایی کرده‌اند که در نتیجه همزیستی با جلبک فتوسنتزی، قادر به تولید انرژی از نور خورشید است.
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، این سوال همیشه مطرح است که چرا حیوانات مانند گیاهان نمی‌توانند انرژی مورد نیاز خود را مستقیما از خورشید دریافت کنند؟
اما در دنیای حیوانات نمونه‌هایی وجود دارد؛ مرجان دریایی که جزو حیوانات محسوب می شود، میزبان جلبک فتوسنتزی است که از نور خورشید برای تولید شکر استفاده می کند.
مرجان دریایی، ترکیبات تولید شده توسط این جلبک ها را به ماده ای تبدیل می کند که از خود حیوان، جلبک و حتی ماهی های اطراف در برابر تشعشعات خورشید محافظت می کند.
حیوانات دیگری مانند اسفنج و لیسه دریایی (sea slug) نیز کارکرد مشابهی دارند؛ گونه ای از زنبور سرخ نیز نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل می کند.
جانورشناسان نوعی سمندر خالداری شناسایی کرده اند که قادر به استفاده از نور خورشید برای تولید انرژی است.
«هنری اور» زیست شناس اسکاتلندی در سال ۱۸۸۸ در تحقیقات خود، از لانه گزینی جلبک سبز تک سلولی در تخم های سمندر خالدار در اعماق آب خبر داده بود.
در مطالعات دهه ۱۹۴۰ میلادی نیز مشخص شد که این همزیستی به نفع سمندر خالدار و جلبک است؛ جنین حیوان مواد زائدی منتشر می کند که جلبک از آن تغذیه کرده و سپس با انجام فتوسنتز، اکسیژن مورد نیاز برای تکامل سریع تر جنین را تأمین می کند.
جدیدترین تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه تمپل در فیلادلفیا نشان می دهد، جلبک های سبز به سلول های جنین وارد می شوند، درحقیقت جلبک مانند ایستگاه قدرت داخلی عمل کرده و سوخت مورد نیاز سمندر خالدار را فراهم می کند.
تخم های سمندر درون آب حاوی کربن-۱۴ رادیواکتیو قرار داده شدند؛ جلبک ها با گرفتن ایزوتوپ ها به شکل دی اکسید کربن، گلوکز رادیواکتیو تولید کردند.
نتایج این مطالعه در مجله Experimental Biology منتشر شده است.
علم پرس
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، این سوال همیشه مطرح است که چرا حیوانات مانند گیاهان نمی‌توانند انرژی مورد نیاز خود را مستقیما از خورشید دریافت کنند؟
اما در دنیای حیوانات نمونه‌هایی وجود دارد؛ مرجان دریایی که جزو حیوانات محسوب می شود، میزبان جلبک فتوسنتزی است که از نور خورشید برای تولید شکر استفاده می کند.
مرجان دریایی، ترکیبات تولید شده توسط این جلبک ها را به ماده ای تبدیل می کند که از خود حیوان، جلبک و حتی ماهی های اطراف در برابر تشعشعات خورشید محافظت می کند.
حیوانات دیگری مانند اسفنج و لیسه دریایی (sea slug) نیز کارکرد مشابهی دارند؛ گونه ای از زنبور سرخ نیز نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل می کند.
جانورشناسان نوعی سمندر خالداری شناسایی کرده اند که قادر به استفاده از نور خورشید برای تولید انرژی است.
«هنری اور» زیست شناس اسکاتلندی در سال ۱۸۸۸ در تحقیقات خود، از لانه گزینی جلبک سبز تک سلولی در تخم های سمندر خالدار در اعماق آب خبر داده بود.
در مطالعات دهه ۱۹۴۰ میلادی نیز مشخص شد که این همزیستی به نفع سمندر خالدار و جلبک است؛ جنین حیوان مواد زائدی منتشر می کند که جلبک از آن تغذیه کرده و سپس با انجام فتوسنتز، اکسیژن مورد نیاز برای تکامل سریع تر جنین را تأمین می کند.
جدیدترین تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه تمپل در فیلادلفیا نشان می دهد، جلبک های سبز به سلول های جنین وارد می شوند، درحقیقت جلبک مانند ایستگاه قدرت داخلی عمل کرده و سوخت مورد نیاز سمندر خالدار را فراهم می کند.
تخم های سمندر درون آب حاوی کربن-۱۴ رادیواکتیو قرار داده شدند؛ جلبک ها با گرفتن ایزوتوپ ها به شکل دی اکسید کربن، گلوکز رادیواکتیو تولید کردند.
نتایج این مطالعه در مجله Experimental Biology منتشر شده است.
علم پرس
No comments:
Post a Comment