"تا زمانی که حتی یک کودک به جای باز کردن در یخچال ...سر در زباله دانی دارد؛ برای من نوروزی نیست.
با این حال نوروز مردم خجسته باد."
بنیانگذار شعر گفتار: سید علی صالحی
باری، سال جدید 1398 پیش روی ماست و قبل از همه چیز سلامتی تن و جان، دلی شاد و لبی خندان را برای تک تک خوانندگان این سطور آرزومندم. در تداوم آن امیدوارم مبارزات رهایبخش زحمتکشان،جوانان،زنان،بیکاران وخلقهای تحت ستم روند رو به رشد خود را در این سال نیز بهمراه داشته و قدمهای سازنده برای سرنگونی رژیم ولایت وقیح برداشته شود. هر چند در اواخر سال 96 واوایل 97 شور و عشق مبارزاتی بسیار بالایی را شاهد بودیم؛ اما رژیم تا به دندان مسلح نظامی پاسداران- ملاها یکبار دیگر توانست با تمام قدرت جلوی تغییرات سیاسی را بگیرد. البته، ناگفته مشخص است که با ساختار اقتصادی ،عمدتا، رانت خوار و سطح نسبتا پایین صنعتی ، بسته شدن کلی از کارگاه های کوچک و متوسط ، و باطبع بیکاری عظیم از یکطرف و "راضی نگاه داشتن" کارگران صنعت نفت و پتروشیمی، به عنوان بخش عمده اقتصاد صادراتی، تا قیامهای مهم و سرنگون ساز رژیم زر و زور هنوز راهی ناهموار پیش روی خود داریم. هر چند، برای ما آنارشیستها هر گونه قدم،هر چند کوچک، از برای ساخت "انجمنهای دموکراتیک مستقل محله" در شهر و روستا سازنده بوده ومیتواند زیر ساختهای اقتصادی فرهنگی اجتماعی جامعه نوین پیش رویمان را نوید بخش باشد. بدیگر سخن: بر خلاف جریانات چپ سنتی ما نباید دست روی دست گذاشته و منتظر قیامهای خودبخودی توده های جان به لب رسیده شویم . این کمال عقب ماندگی انقلابی از طرف ما خواهد بود. پس،
پیش بسوی سازماندهی انجمنهای دموکراتیک مستقل محله
پیش بسوی رشد سیاسی - ایدئولوژیک رفقای آنارشیست و مقابله کردن با جریانات منحط چپ سنتی
زنده باد آنارکوفمینیسم
زنده باد آزادی- زنده باد آنارشی
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment