ادعای مرد فاسق !

مسافری در شهر بلخ جماعتی را ديد كه مردی زنده را در تابوت انداخته و به سوی گورستان می‌برند و آن بيچاره مرتب داد و فرياد می‌زند و خدا و پيغمبر را به شهادت می‌گيرد كه والله، بالله من زنده‌ام! چطور می‌خواهيد مرا به خاك بسپاريد؟

اما چند ملا كه پشت سر تابوت هستند، بي توجه به حال و احوال او رو به مردم كرده ومی‌گويند: پدرسوخته ی ملعون دروغ می‌‌گويد. مُرده.

مسافر حيرت زده حكايت را پرسيد. گفتند: اين مرد فاسق و تاجری ثروتمند و بدون وارث است. چند مدت پيش كه به سفر رفته بود، چهار شاهد عادل خداشناس در محضر قاضی بلخ شهادت دادند كه ُمرده و قاضي نيز به مرگ او گواهی داد. پس يكی از مقدسين شهر زنش را گرفت و يكی ديگر اموالش را تصاحب كرد. حالا بعد از مرگ برگشته و ادعای حيات مي كند. حال آنكه ادعای مردی فاسق در برابر گواهي چهار عادل خداشناس مسموع و مقبول نمی‌افتد. اين است كه به حكم قاضی به قبرستانش می‌بريم، زيرا كه دفن ميّت واجب است و معطل نهادن جنازه شرعا جايزنيست.

.........................................................................

برگرفته از کتاب " کوچه " -- احمد شاملو