کتاب نقل قولهائی از آنارشیستها
Quotation from Anarchists
ویراستار : پل برمن
Edited by : Paul Berman
ترجمه از : پیمان پایدار
*********************
لیست فصلهای کتاب
Editor's Introductionصفحه3 :مقدمه ویراستار
What Is Anarchismصفحه 27: آنارشیست چیست
Smash The State صفحه 36: داغان کردن دولت
"Capitalismis the Greatest Crime of All"صفحه 78:سرمایه داری بزرگترین جنایت پیشه هاست
Abolish Godصفحه 87: ملغی کردن خدا
Revolutionصفحه 93: انقلاب
The Anarchistsصفحه 127: آنارشیستها
Who Makes the Revolutionصفحه 147: چه کسانی انقلاب میکنند
Anarchyصفحه 160: آنارشی
Bibographical Notesصفحه 213: نوتهای بیوگرافیک
Books on Anarchismصفحه 217: کتابهائی در مورد آنارشیسم
************************
مقدمه ویراستگر
در شانزده قسمت
قسمت چهاردهم
مقدمه ویراستگر
در شانزده قسمت
قسمت چهاردهم
***********************
برای قسمت اول , دوم , سوم , چهارم , پنجم و ششم
رجوع کنید به 9م , 12م , 17م , 22م , 26م و 31 دسامبر 2015
برای قسمت هفتم , هشتم , نهم, دهم , یازدهم , دوازدهم و سیزدهم
رجوع کنید به 3م , 6م , 9م , 12م , 15م, 18م و 20م ژانویه 2016
**********************
از سال 1939، آنارشیسم دیگر در هیچ کشوری نماینده قابل توجه سازمان یافته جنبش رادیکالی نبود. در همه جا پیروان توده وارش جذب احزاب کمونیست شدند، و مورخان و رقبای چپ رقیب با کمال میل آن را به آرامگاه سپردند. اما اگر فروپاشی جنبش آنارشیستی به عنوان پیروزی نهایی مارکس بر باکونین محسوب میشد، این در واقع یک پیروزی مخلوط بحساب میآمد . به عنوان پیامبر انقلاب، این باکونین هست که سزاوار شناخت بیشتر است. انقلاب در قرن ما نه در پیشرفته ترین کشورها بلکه در دنیای غیر صنعتی، در میان دهقانان و کارگران غیر ماهر رخ داده است. در آثار (فرنس عمر-م) فه نون(*)، پل آوریج(+) اشاره کرده ، که گاهی اوقات به نظر می آید که کلمه به کلمه از صفحات باکونین بر گرفته شده است. علاوه بر این، پیروزی سوسیالیسم دولتی در همه جا، به درجات مختلف، پیش بینی باکونین را از یک "طبقه جدید"، یک بوروکراسی استبدادی که هرگز بخودی خود از بین نخواهد رفت .تائید کرده است
(*) Frantz Omar Fanon (+) Paul Avrich
مهم تر، ایده های آنارشیستی و اشکال اجتماعی تمایل به ظهور خود به خودی در طول انقلاب های اجتماعی دارند، با یا بدون تحریک/ آژیتاسیون فعال آنارشیستی. اصول سازمان اجتماعی آنارشیستی، کروپوتکین نوشت، "بر میگردد به 1789، و.... ، منشاء آنها، نه در گمانه زنیهای نظری، بلکه در اعمال انقلاب کبیر فرانسه" در "مناطق" محلی و "بخشهائی" از پاریس انقلابی، و در کمونهای محلی استانی فرانسه که تا حد زیادی به شورش قدرت بخشیدند . در انقلابات مدرنتر مکزیک و روسیه ، جنبشهای آنارشیستی خود به خودی در میان دهقانان به ظهور آمدند. جالب توجه است مشاهده کنیم که ساختار روستائی جبهه رهائیبخش ملی ویتنامی بر مبنای درجه بالائی از نوع سندیکالیستی دموکراسی مستقیم و خود مدیریتی بنا گذاشته شده، به نام "خود گردانی مردمی" توسط نویسندگان ویتنامی.
خود مدیریتی و کنترل کارگری در قالب شوراهای کارگری همچنین شاخصیست از سازمان خود به خودی کارگران شهری و صنعتی در انقلابات ایتالیا و آلمان پس از جنگ جهانی اول، و همچنین در روسیه قبل از پیروزی بوروکراسی حزب و در اسپانیا . هر چند آنارشیسم دهقانی ممکن است ربط کمی به جوامع صنعتی مدرن داشته باشد، شوراهای کارگران و کمیته های کارخانه به عنوان پایگاه سازمان اجتماعی و جایگزین خود به خودی سوسیالیسم بوروکراتیک باقی میمانند . در این معنا، احیای معاصر سوسیالیسم آزادیخواهانه ممکن است به انقلاب کارگران مجارستان در سال 1956، که در آن کمیته های کارخانه و اتحادیه های آزاد کارگری علیه بوروکراسی دولتی و اشغال خارجی مبارزه میکردند، برگردد. اعتصابات توده ای اخیر و تصاحب های کارخانه در فرانسه و ایتالیا شباهتهای قابل توجه ای دارند.
برای قسمت اول , دوم , سوم , چهارم , پنجم و ششم
رجوع کنید به 9م , 12م , 17م , 22م , 26م و 31 دسامبر 2015
برای قسمت هفتم , هشتم , نهم, دهم , یازدهم , دوازدهم و سیزدهم
رجوع کنید به 3م , 6م , 9م , 12م , 15م, 18م و 20م ژانویه 2016
**********************
از سال 1939، آنارشیسم دیگر در هیچ کشوری نماینده قابل توجه سازمان یافته جنبش رادیکالی نبود. در همه جا پیروان توده وارش جذب احزاب کمونیست شدند، و مورخان و رقبای چپ رقیب با کمال میل آن را به آرامگاه سپردند. اما اگر فروپاشی جنبش آنارشیستی به عنوان پیروزی نهایی مارکس بر باکونین محسوب میشد، این در واقع یک پیروزی مخلوط بحساب میآمد . به عنوان پیامبر انقلاب، این باکونین هست که سزاوار شناخت بیشتر است. انقلاب در قرن ما نه در پیشرفته ترین کشورها بلکه در دنیای غیر صنعتی، در میان دهقانان و کارگران غیر ماهر رخ داده است. در آثار (فرنس عمر-م) فه نون(*)، پل آوریج(+) اشاره کرده ، که گاهی اوقات به نظر می آید که کلمه به کلمه از صفحات باکونین بر گرفته شده است. علاوه بر این، پیروزی سوسیالیسم دولتی در همه جا، به درجات مختلف، پیش بینی باکونین را از یک "طبقه جدید"، یک بوروکراسی استبدادی که هرگز بخودی خود از بین نخواهد رفت .تائید کرده است
(*) Frantz Omar Fanon (+) Paul Avrich
مهم تر، ایده های آنارشیستی و اشکال اجتماعی تمایل به ظهور خود به خودی در طول انقلاب های اجتماعی دارند، با یا بدون تحریک/ آژیتاسیون فعال آنارشیستی. اصول سازمان اجتماعی آنارشیستی، کروپوتکین نوشت، "بر میگردد به 1789، و.... ، منشاء آنها، نه در گمانه زنیهای نظری، بلکه در اعمال انقلاب کبیر فرانسه" در "مناطق" محلی و "بخشهائی" از پاریس انقلابی، و در کمونهای محلی استانی فرانسه که تا حد زیادی به شورش قدرت بخشیدند . در انقلابات مدرنتر مکزیک و روسیه ، جنبشهای آنارشیستی خود به خودی در میان دهقانان به ظهور آمدند. جالب توجه است مشاهده کنیم که ساختار روستائی جبهه رهائیبخش ملی ویتنامی بر مبنای درجه بالائی از نوع سندیکالیستی دموکراسی مستقیم و خود مدیریتی بنا گذاشته شده، به نام "خود گردانی مردمی" توسط نویسندگان ویتنامی.
خود مدیریتی و کنترل کارگری در قالب شوراهای کارگری همچنین شاخصیست از سازمان خود به خودی کارگران شهری و صنعتی در انقلابات ایتالیا و آلمان پس از جنگ جهانی اول، و همچنین در روسیه قبل از پیروزی بوروکراسی حزب و در اسپانیا . هر چند آنارشیسم دهقانی ممکن است ربط کمی به جوامع صنعتی مدرن داشته باشد، شوراهای کارگران و کمیته های کارخانه به عنوان پایگاه سازمان اجتماعی و جایگزین خود به خودی سوسیالیسم بوروکراتیک باقی میمانند . در این معنا، احیای معاصر سوسیالیسم آزادیخواهانه ممکن است به انقلاب کارگران مجارستان در سال 1956، که در آن کمیته های کارخانه و اتحادیه های آزاد کارگری علیه بوروکراسی دولتی و اشغال خارجی مبارزه میکردند، برگردد. اعتصابات توده ای اخیر و تصاحب های کارخانه در فرانسه و ایتالیا شباهتهای قابل توجه ای دارند.
No comments:
Post a Comment