به اندازه ی چراهای بی شماری
که از خودم پرسیده ام
به اندازه ی سیب هایی
که نچیده پیش پای من افتاد
به اندازه ی خواب هایی
...

که ناخواسته دیده ام
به جرم بوسیدن یک تو در شعری کوتاه
به خاطر رقص کدام پیراهنم
در مسیر باد

...
چقدر گناهکارم
مرا در آغوش بگیر
تا بهشتی شوم
و از این همه حساب و کتاب
دست بردارم

 

 مریم ن. ن

*****************

 شعر زیبای فوق رو از دوست عزیزم  مریم در اینجا درج کرده و در ادامه اش نیز اضافه میکنم.... به امید روزی که تمامی روابط انسانی مملو از عشق و دوستی خالصانه و "بی حساب و کتاب" باشد....دنیائی که در آن نه از دین خبریست و نه از گناه....نه از ستم طبقاتی و قومی و جنسی .... خود سانسوری و تحقیر و.....خبری....., بخوان آنارشیسم  

پیمان پایدار