نگاهی به تاریخ و فرهنگ تهران (اواخر قاجار و پهلوی) با دیده ها و شنیده های مرحوم جعفر شهری و تصاویری از این دیار….
مدرسه
صرف چایی در باغ آن هم عهد قاجار….
مظفرالدینشاه در فرنگ
میدان رژه – طهران
تصویر کمتر دیده شده از احمد میرزا(احمدشاه)
اجتماع شهروندان در تراموا در منطقه شمال طهران -سال ۱۳۰۰
تصویری نادر از یک نمای خیابانی از طهران در عهد ناصری-۱۲۸۷
در تصویر نانوایی سنگک قدیمی،آجیل فروشی(؟)،چراغ روشنایی و … به چشم می خورد…
مغازه تریاک فروشی در روستا
پهلوان معرکه گیر برای کسب روزی با یک خرس در خیابانهای تهران کشتی می گیرد.
تصویر پرورش دهنده بوقلمون که گله خود را برای فروش به خیابانهای طهران آورده است. سال ۱۳۰۰ خورشیدی
پادشاه انگلستان ادوارد هفتم و اعلیحضرت همایونی قبله عالم ناصرالدین شاه قاجار در انگلستان
پهلوانان نمی میرند….سال ۱۲۹۸
یک مغازه فروش لباس دست دوم-سال ۱۲۸۶
بررسی گل خشخاش برای برداشت تریاک
در ایران تا سده‌ هجدهم و اوایل قرن نوزدهم، کشت خشخاش و تولید تریاک، به منظور مصرف داخلی بود؛ اما از نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، کشت تریاک در جایگاه محصولی ارزآور، مورد توجه قرارگرفت. در اواخر سده‌ی نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ایران یکی از اعضای بسیار فعال تجارت جهانی تریاک شمرده می‌شد و اقتصاد کشور تا حد زیادی به تولید و صدور تریاک وابسته بود.
در تاریخ ۲۳م اسفند ۱۲۸۹/ ۱۲م ربیع‌الاول ۱۳۲۹، قانون تحدید تریاک به تصویب رسید که طی آن، در مدت ۸ سال مصرف شیره، ممنوع و استعمال تریاک، تنها به منظور مصرف طبی، مجاز شناخته شد. دولت برای مصرف مواد، مالیات در نظر گرفت و برای معتادان، کارت سهمیه صادر کرد. اما این اقدام به کاهش مصرف مواد نینجامید بلکه قاچاق آن را رواج داد. در این میان در سال ۱۳۰۱ش.، قانون منع واردات مواد مخدر تصویب شد.
پس از تشکیل جامعه‌ ملل، مسئله‌ تریاک، مورد توجه جامعه‌ جهانی قرار گرفت و ایران، به عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی هدف برنامه‌ کاهش تولید بود. شش سال بعد یعنی سال ۱۳۰۷ش.، قانون جدید «انحصار دولتی تریاک»، از تصویب گذشت که بر این اساس، دولت ایران می‌بایست به‌تدریج اراضی زیر کشت خشخاش را کاهش می‌داد. به دنبال گسترش ابعاد مسئله‌ اعتیاد و ناچیز بودن درآمد حاصل از صدور تریاک برای دولت «قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک»، در سال ۱۳۳۴ تصویب و به اجرا گذاشته شد.
قمه زنی-محرم عهد قاجار
فقط در طهران ادا خواهد شد!!!!!!!!!
اولین واگن اسبی به همراه مسافرین
بازار
مظفرالدین شاه در باغچه خانه ای نه چندان مجلل استراحت می کند.
اداره پست طهران قدیم
مظفرالدین شاه
دروازه گمرک
اگر تا دم دم های غروب خودت را به شهر می رساندی، می توانستی وارد شوی، وگرنه باید همان بیرون شهر و پشت دروازه های بسته می ماندی و شب را با ترس حمله دزدان و حرامی ها صبح می کردی! یا اگر دلت می آمد ـ که باید میآمد ـ سرکیسه را شل و دروازه بانان را با سکه های زردرنگ راضی می کردی تا در را باز کنند و به تو اجازه ورود بدهند. به هر حال در روزگاری که برای محافظت از شهر در مقابل مهاجمان و یاغی ها، دور تا دور شهر را برج و باروهای مرتفع و خندقهای عمیق گرفته بودند و دروازه ها تنها ورودی های شهر به حساب می آمدند، دروازه ها از بعد از اذان صبح تا ۲، ۳ ساعت بعد از غروب آفتاب باز بودند و تو باید به موقع خودت را می رساندی تا بتوانی از زیر طاق های کاشی کاری شده آنها عبور کنی.
بازار پارچه فروشان – طهران
عطاری-طهران-قاجاریه- تزیینات با صابون سفید!
بستنی – طهران
معتادان بی خانمان قاجاری
کرسی
حمام سال ۱۲۵۰