در حالی فرانسه میزبان دشمنان دیروز و دوستان امروز در یکصدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول است و آلمان سر سخت ترین دشمن سابق متفقین در آن شرکت دارد که ایران غایب بزرگ این نشست است. رهبرانی از 70 کشور جهان به دعوت پاریس در آن شرکت دارند که به نظر از تهران دعوت نشده است.برخی از کشورهای شرکت کننده هیچ ارتباطی نه از دور و نه از نزدیک با این جنگ ندارند؛ اما ایران خاطره تلخی از این جنگ داشته و دارد و به شدت از آن متاثر شده است. ناگفته نماند که در کنفرانس صلح پاریس 1919 نیز ایران به دلایل مختلف به زحمت توانست شرکت کند.
*****************
ایران در جنگ جهانی اول اعلام بی طرفی کرد، اما این موضع احمد شاه (بی لیاقت- من) قاجار، آتش این جنگ را از آن دور نکرد و روس ها از شمال و انگلیسی ها از جنوب به کشور تاختند. اگر جنگ جهانی اول به قولی 18 میلیون کشته داشت، ایران به تنهایی و به روایتی حدود 10 میلیون کشته داد!! همین جنگ یکی از عوامل اصلی "قحطی بزرگ" از سال 1296 تا 1298 در ایران به شمار می رود.آنفلونزای اسپانیایی از طریق همین نیروهای انگلیسی و روسی به ایران منتقل شد که جان خیلی ها را گرفت.
محمد قلی مجد پژوهشگر ایرانی مقیم آمریکا بر اساس اسناد وزارت خارجه این کشور،آمار قربانیان این قحطی را حدود 8 تا 10 میلیون بر آورد می کند. حال اگر این تعداد هم به قول عده ای اغراق آمیز و تعداد کشته ها یک میلیون نفر هم باشد، باز چیزی از اصل قضیه نمی کاهد. آمار تلفات ایران تنها در قربانیان قحطی و آنفولانزای اسپانیایی خلاصه نمی شود، بلکه هزاران ایرانی نیز بر اثر حملات نیروهای خارجی و جنگ میان قدرتهای درگیر در جنگ جهانی (روسیه و دولت عثمانی در غرب) کشته شدند. تنها در مهاباد در نتیجه یک قتل عام ارتش تزار روسیه حدود 5 تا 7 هزار نفر کشته شدند.
والاس اسمیت موری کاردار آمریکا در ایران در دوره قحطی، که بعدا سفیر این کشور هم شد، چند سال بعد از پایان جنگ جهانی اول در باره تاثیرات آن بر ایران می گوید:" به نظر می رسد دست کم ایران با اوضاع سالهای 1918-1917 روبرو است. درآن هنگام در اثر خشکسالی و تخریبی که به زراعت ایران به دلیل تهاجم ارتش های بیگانه وارد شد، قحطی ایران را در برگرفت که تخمین میزنند یک سوم جمعیت آنرا تلف کرد."
مجد در مصاحبه ای در این باره می گوید:"عجیب تر از همه نقش بریتانیا در این فاجعه است.قحطی بزرگ در زمانی اتفاق افتاد که سراسر ایران در اشغال نظامی انگلیسی ها بود. ولی انگلیسی ها نه تنها هیچ کاری برای مبارزه با قحطی و کمک به مردم ایران نکردند، بلکه عملکرد آنها اوضاع را وخیم تر کرد و سبب مرگ میلیونها نفر از ایرانیان شد. درست در زمانی که مردم ایران به دلیل قحطی نابود می شدند، ارتش بریتانیا مشغول خرید مقادیر عظیمی غله و مواد غذایی از بازار ایران بود و با این کار خود هم افزایش شدید قیمت مواد غذایی را سبب شدند و هم مردم ایران را از این مواد محروم کردند."
مردم جهان و حتی غالب کشورهای شرکت کننده در نشست صلح پاریس هیچ اطلاعی از این اثرات فلاکت بار جنگ جهانی اول بر ایران ندارند. رسانه های برون مرزی ایرانی ،چه دیداری و چه سایبری، که هیچ حادثه " غیر مهمی" در منطقه و جهان از "نگاه تیز" آنها دور نمی ماند، کوچکترین اشاره ای به چنین مسایلی نمی کنند. گویا در بعد دیپلماتیک هم هنوز همان " موضع بی طرفی" در قبال جنگ جهانی اول حاکم است. در چنین مناسبتی میشد در چهار چوب یک دیپلماسی عمومی و رسانه ای زوایای پنهان جنگ جهانی اول در ایران را برای جهانیان روشن ساخت .
نوشته ای از : کانال نگاه دیگر
==========================
پسگفتار
قبل از هر چیز، اول، باید این جمله کلیشه ای را تکرار کنیم : "تاریخ" را آنهایی مینویسند که در راس کار هستند!! و این تاریخ "نگاری" مملو از دروغ، حذف/کتمان، تزویر و ریا است. دوم اینکه: یکی دو سال پیش،صدا و سیمای جمهوری جوخه های اعدام و اسلام ناب محمدی ایران نیز فیلمی سینمایی ای، در مورد این هولوکاست "وطنی"، در شبکه خانگی،اگر اشتباه نکنم، درست کرد . اما زود سر و تهش را جمع کردند و نگذاشتند حتی خود مردم ایران آگاهیشان در اینمورد بیشتر شود(یاد "هفته استانها"ی رادیوی زمان شاه مزدور افتادم : بعد از معرفی فرهنگ، فولکلور و موسیقی دو استان ترسیدند مردم همبستگی قومیشون زیاد بشه و زود قطعش کردند.) بزبانی دیگر: بین سردمداران رژیم کنونی در ایران کاسه لیسان امپریالیسم انگلیس کم نیستند و ، طبعا، نمیخواستند اربابانشان را بیش از این "شرمنده " بکنند!!تازه ، ناگفته پیداست : اینکه رژیم ملاها از زوایای متعدد وابسته به غرب بوده و هستند و ستون پنجم اسرائیلی نیز در میانشان فراوان ،نیز، نباید یک لحظه شک کرد. و اینکه تحریمهای غرب(بخصوص این دور دوم یانکی امپریالیسم جهانخوار بعد از خروج از برجام) پایه های نظام منحوسشان را سست کرده و برای بقای چند صباحی دیگر- اینجا و آنجا- به روسیه و چین باج داده و میدهند نیز نمی بایست هیچ شک و شبهه ای وجود داشته باشد .
حال آنکه ، فقط یک حکم بزرگ و مهم تاریخی هست که میتواند(در همه جای دنیا) این موازنه را به نفع مردم تغییر بدهد و آن چیزی نیست جز شرکت هر چه وسیع توده ها در تمامی عرصه های مبارزاتی: اعم از مبارزات طبقاتی، زنان و اقوام. تا این سه حیطه را بر حاکمین تنگ نکنیم ، طبعا، بیشرمان جانی صفت فاسد و دزد و اختلاس گر در ایران و جهان بر مسند قدرت یکه تازی خواهند کرد...و این یعنی ظلم و ستم بیشتر ، فقر و فلاکت گسترده تر و فرسودگی نیرو و انرژی همگان.
با بلند کردن صدا، اعتراض و خواست حقوق بر حق خویش رژیم ستمگر ولی وقیح را به عقب نشینی هر چه بیشتر واداریم
با اعتصابات کارگری، کارمندی، زنان، جوانان و خلقهای تحت ستم عرصه را بر سردمداران جانی صفت تنگ نماییم.
با قیامهای شهری، منطقه ای و استانی نیروهای سرکوبگر را به چالش بکشانیم.
و مهمتر از همه مبارزات مهم تاکتیکی فوق الذکر :
با تشکیل انجمنهای دموکراتیک مستقل محله ای نطفه های جامعه نوین را برپا سازیم. تنها و تنها از اینراه هست
که میتوانیم جامعه ای انسانی بموازات این جامعه از خود بیگانه متعفن ایجاد کنیم.
فراموش نکنیم: تشکلات مستقل دموکراتیک و غیر هیرارشیک پاشنه آشیل تفکرات مایکیاولی چپ سنتی بوده و هست.
در عمل نشان دهیم که چپ نوین یعنی آنارشی، یعنی حاکمیت خود مردم بر سرنوشت خویش .
زنده و پاینده باد فرهنگ نوین انقلابی: آنارشیسم در عمل...شدنی ست...به خود ایمان داشته باشیم
زنده باد آزادی- زنده باد انقلابات آنارشیستی در هر منطقه: حتی برای یک ماه و یا چند روز
نه به سرمایه- نه به خدا و دین و مذهب- نه به دولت از هر قماشی
آری به عشق، کمک متقابل و همبستگی
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment