Thursday, September 29, 2016

10 Harsh Truths About Religion
ده حقیقت تند و خشن در باره دین و مذهب
https://www.youtube.com/watch?v=qfTh9HPySCg
هیجده دقیقه

Forbidden Knowledge : معرفت ممنوعه : تاریخ امپراتوری خزر

Forbidden Knowledge :History of the Khazar Empire
تاریخچه ممنوع - تاریخ امپراتوری خزر : 92% یهودیان وانمود کردند که یهودی شده اند در حالی که اصلا نبوده اند.... صهیونیستها از این شاخه میباشند
 Lecture by Jack Otto
سخنرانی جک اوتو
https://www.youtube.com/watch?v=R3Ovrhrf9BQ
یکساعت ویدئو

جنگ اطلاعاتی از طریق بررسی جوک‌ها

http://www.bbc.com/persian/world/2016/09/160920_b33_bnd_joke_germany?SThisFB
سازمان امنیت آلمان غربیImage copyrightGETTY
Image captionسازمان امنیت آلمان غربی
سازمان امنیت آلمان غربی برای پی‌بردن به ذهیت و افکار عمومی در آلمان شرقی نسبت به حکومتشان سی سال تمام به طور محرمانه جوک‌های رایج در این کشور را گرد‌آوری می‌کرد. این بخش از فعالیت سازمان امنیت آلمان غربی تا همین سال پیش محرمانه مانده بود. حالا کتابی تحقیقی در این باره منتشر شده با مقدمه‌ای روشنگر و شماری از جوک‌های گرد‌آوری شده.
در نظام‌های ایدئولوژیک، بسته و دیکتاتوری یا در نظام‌هائی که اندیشه و اقدام حاکمان تناسبی با خواست و گرایش عمومی جامعه ندارد و انتقاد و اعتراض هم بی‌عواقب نیست، جوک‌سازی و جوک‌گویی به ابزار مقاومت در دست مردم بدل می‌شود. این جوک‌ها ابهت و اقتدار کاذب زمامداران و پر سر و صداترین تبلیغات و عوامفریبی‌های رسمی را به سخره می‌گیرند و پایه‌های مشروعیت حاکمان را متزلزل می‌کنند.
جوک‌ها اگر حکومتگران را متاثر نکنند، شاید این تاثیر را داشته باشند که شوخ‌طبعی و نفی خشونت و عبوست اجتماعی را به حدی برسانند که در تحولات و برآمدهای معطوف به گشایش‌‌ها هم مایه‌هائی از طنز و هجو در کار آید و مانع بروز خشونت و برخوردهای سخت شود. کم نیستند محققانی در آلمان که خصلت‌ صلح‌آمیز اعتراضات و تظاهرات در کشورهای اروپای شرقی و به خصوص در آلمان شرقی را از جمله با رواج پدیده شوخ‌طبعی و جوک‌گوئی در این نظام‌ها مرتبط می‌دانند. آنها از جمله به شعارهای طنز‌آمیزی اشاره می‌کنند که با الهام‌گیری از محتویات همین جوک‌ها در جریان تظاهرات‌های وسیع منتهی به فروپاشی دیوار برلین بر روی پارچه‌نوشته‌ها نقش بست یا به سخنرانی‌های عمومی مخالفان راه یافت.
این نظر البته مخالفانی هم دارد که می‌گویند ساخت و اشاعه جوک‌های سیاسی اغلب همچون سوپاپ اطمینانی برای حکومت‌های استبدادی عمل می‌کند و مردم با تعریف و بازتعریف این جوک‌ها «دل خنک می‌کنند» و با دلخوش‌کردن به همین سطح از مقاومت، به فکر تدابیر و اقدامات عملی بیشتری برای تغییر اوضاع نمی‌افتند یا دیر به چنین راهی قدم می‌گذارند.
هر کدام از این درک و دریافت‌ها که صائب‌تر باشد، واقعیت پدیده عمومی جوک‌سازی و جوک‌گوئی در نظام‌های بسته و دیکتاتوری که دمکراسی را به بهانه عدالت قربانی کرده‌اند یا در نظام‌های ایدئولوژیکی که حاکمان با ضرورت‌های زمانه و خواست آزادی و گشایش در میان عمومی اکثریت مردم در ستیزند را نفی نمی‌کند. و طرفه این که سال ۱۹۸۹، وقتی که دیوار برلین فروریخت بساط جوک و جوک‌گوئی در بخش شرقی آلمان هم یک شبه برچیده شد و کمتر کسی، حتی به عنوان تحقیق، سراغ آن جوک‌ها را گرفت.

Image copyrightGETTY
Image captionسازمان امنیت آلمان غربی
سازمان امنیت و گردآوری و تحلیل جوک‌ها

سال ۲۰۱۴ در تدارکات برای بیست و پنجمین سالگرد فروپاشی دیوار برلین، هانس ویلهلم زاوره، روزنامه‌نگار آلمانی به هنگام تحقیق متوجه شد که از جمله فعالیت‌های سازمان امنیت آلمان غربی در مورد آلمان شرقی گردآوری جوک‌ها در این کشور بوده است. در واقع، مقام‌های امنیتی آلمان غربی جوک‌های رایج در آلمان شرقی را یک مهمترین دماسنج‌های اجتماعی و سیاسی در آن کشور می‌دیده‌اند و سخت در پی جمع‌آوری آنها و تحلیل و آنالیزشان بوده‌اند.
فعالیت سازمان امنیت آلمان غربی در گردآوری جوک‌های مردم آلمان شرقی از سال ۱۹۶۹ آغاز می‌شود و تا چند ماه بعد از فروپاشی دیوار برلین در نوامبر ۱۹۸۹ ادامه می‌یابد. در سال‌های آخر سالانه شماری از این جوک‌ها به صورت پرونده‌ای محرمانه برای صدراعظم وقت آلمان غربی (هلموت کهل) هم ارسال می‌شده است. این بخش از فعالیت سازمان امنیت آلمان غربی حتی تا ۲۵ سال پس از فروپاشی دیوار برلین و انقراض آلمان شرقی هم مهر محرمانه خورده بود.
زاوره سال ۲۰۱۴ به صرافت می‌افتد که با مکاتبه با سازمان امنیت آلمان غربی، هم از ابعاد فعالیت این نهاد در زمینه گردآوری جوک‌ها سر دربیاورد و هم بر پدیده جوک و جوک‌گوئی در آلمان شرقی نوری بتاباند. در این راستا مکاتبات با سازمان امنیت آلمان غربی شروع می‌شود و دامنه تحقیق به اسناد خود سازمان امنیت آلمان شرقی هم کشیده می‌شود. در این کار، یک تاریخدان به نام هانس- هرمان هرتله هم با زواره همکاری را شروع می‌کند. حاصل کار کتابی ۱۴۴ صفحه‌ای شده است با نام Ausgelacht که هم می‌توان آن را «سیرخندیدن» ترجمه کرد هم «خنده پایان یافته» که با توجه به موضوع کتاب به نظر ترجمه دوم مصداق بیشتری دارد.
در مقدمه‌ای جستارگونه و روشنگر که زاوره و هرتله بر کتاب نوشته‌اند توضیح می‌دهند که سازمان امنیت آلمان غربی برای جمع‌آوری جوک‌ها هم از جاسوسان خود در آلمان شرقی استفاده می‌کرده و هم بخشی از پرسش‌هایش از کسانی که از آلمان شرقی فرار می‌کرده‌اند یا اخراج می‌شده‌اند این بوده که «جوک تازه چه شنیدید» و این جوک‌ها در میان مردم چه بازتابی داشته‌اند. تهیه‌کنندگان کتاب منتقی نمی‌دانند که استراق سمع تلفن‌های مردم و حاکمان در آلمان شرقی هم در جمع‌آوری این جوک‌ها به کمک سازمان امنیت آلمان غربی آمده باشد.
آن طور که در مقدمه آمده تهیه‌کنندگان کتاب این سئوال را با مسئولان سابق سازمان امنیت آلمان غربی مطرح می‌کنند که آیا خود این نهاد هم احیانا در چارچوب جنگ روانی علیه آلمان شرقی در ساخت و اشاعه جوک در جامعه این کشور مشارکتی داشته است؟ پاسخ آنها صرفا یک نه بوده است، بدون هیچ توضیح بیشتری.

از مجازات زندان برای جوک تا شراکت احتمالی در جو‌ک‌سازی
مقدمه کتاب شرحی هم به دست می‌دهد از دوره‌های متفاوت برخورد حاکمان آلمان شرقی با پدیده جوک‌سازی و جوک‌گوئی. در ابتدای تشکیل آلمان شرقی برخوردها سختگیرانه بوده و حتی مجازات زندان برای جوک‌گوئی وضع کرده بودند. در همین چارچوب، در دهه پنجاه قرن گذشته دو کارگر یک کارخانه کشتی سازی در آلمان شرقی بازداشت و به یک سال و نیم زندان محکوم شدند، چون در میان همکارانشان جوکی را در باره رابطه استالین با مقام‌های آلمان شرقی تعریف کرده بودند.
اریش میلکهImage copyrightAP
Image captionاریش میلکه، رئیس وقت سازمان امنیت آلمان شرقی

ولی یک دهه بعد رهبری آلمان شرقی متوجه می‌شود که با بگیر و ببند نمی‌شود جلوی جوک‌گوئی را گرفت، چرا که خود کادرها و اعضای حزب حاکم هم بعضا از تعریف این جوک‌ها امتناع نمی‌کنند، به گونه‌ای که اریش میلکه، رئیس وقت سازمان امنیت آلمان شرقی، سال ۱۹۷۸ در نامه‌ای به کمیته مرکزی شکایت می‌کند که حالا دیگر کادرهای حزب هم جوک‌ها در باره حزب و حکومت را بازتعریف می‌کنند.
در سال‌های آخر موجودیت آلمان شرقی حتی این شایعه قوت زیادی داشت که خود حزب برای ایجاد سوپاپ و ممانعت از انباشت خشم و نارضایتی به تولید و اشاعه جوک در میان مردم دست می‌زده است، امری که زاوره و هرتله در تحقیقات خود سندی در تایید آن نیافته‌اند.
کتاب «خنده پایان‌یافته» بعد از مقدمه حاوی ۲۵۶ جوک و ۳۵ نوشته روی پلاکات‌ها در جریان تظاهرات معطوف به فروپاشی دیوار برلین است که عمدتا به ۵ سال آخر موجودیت آلمان شرقی مربوط می‌شوند، همان سال‌هائی که جوک‌ها هم تیز و تندتر شده‌اند.
محققان و تهیه‌کنندگان جاهائی که لازم بوده توضیحاتی هم در باره حکمت ساخته‌شدن‌ و اشاعه‌یافتن جوک‌ها داده‌اند.
در زیر ترجمه برخی از جوک‌های کتاب را می‌توان خواند:
«همه آزمایش‌ها را اول روی حیوانات انجام می‌دهند، ولی معلوم نیست که چرا برای آزمایش سوسیالیسم یک راست سراغ ما آمده‌اند».
«به زودی کارت‌های ملی بزرگ‌تر می‌شود تا عکس‌های چهره آویزان مردم در آن جا بشود»

گورباچف و هونکرImage copyrightAP
Image captionگورباچف و هونکر

«گورباچف و هونکر (رهبران شوروی و آلمان شرقی) پیش خدا می‌روند. گورباچف می‌پرسد کی ما در تولید گندم خودکفا و بی‌نیاز از واردات می‌شویم. خدا می‌گوید سی سال دیگر. گورباچف می‌گوید که افسوس که به عمر من قد نمی‌دهد. سوال هونکر هم این است که آلمان شرقی به لحاظ تکنولوژیک کی از غرب جلو می‌افتد، خدا کمی فکر می‌کند و می‌گوید که به عمر من قد نمی‌دهد.»
«اریش هونکر، رهبر آلمان شرقی می‌بیند که مردم در صف ایستاده‌اند. او هم در صف می‌ایستد و از فرد جلوئی می‌پرسد که این صف برای چیست. جلوئی جواب می‌دهد که مردم می‌خواهند اجازه سفر بگیرند و از کشور بروند. هونکر متوجه می‌شود که با ایستادن او در صف مردم پراکنده می‌شوند. از مخاطب می‌پرسد که حالا چرا یک دفعه صف به هم خورد. جلوئی هم می‌گوید که وقتی که تو بروی دیگر لازم نیست که ما برویم.»
«آن چیست که ۸۰ دندان و ۴ پا دارد؟ جواب: تمساح. آن چیست که ۸ دندان دارد و ۵۲ پا؟ جواب: هیئت سیاسی حزب» (کنایه‌ای به پیری و کهولت اعضای هیئت سیاسی حزب حاکم)
«یک شهروند آلمان شرقی به اداره پست شکایت می‌کند که چرا می‌خواهند تلفن خانه‌اش را قطع کنند. پاسخ می‌شوند: «شما در گفت‌وگوی تلفنی به سازمان امنیت تهمت زده‌اید که این سازمان تلفن‌های شما را استراق سمع می‌کند».
«چرا مردم آلمان شرقی همیشه این قدر خسته هستند؟ جواب: چون ۴۰ سال است که در راه "فتح قله‌ها" هستند و به آن نمی‌رسند».
تصویر روی جلد کتابImage copyright
Image captionتصویر روی جلد کتاب

Listen to Author of 'Anarchy Works' Peter Gelderloos گوش فرا دهیم -15 دقیقه - به 'نویسنده 'آنارشی کار میکند' و دگر کتابهای آنارشیستی: پیتر کلدرلوس

Peter Gelderloos author of “The Failure of Non-violence ... - YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=ZIh3qN0qwWo

Tuesday, September 27, 2016

Powell discusses secret Israeli nukes پاوول در مورد سلاح های مخفی هسته ای اسرائیل بحث میکند








Powell discusses secret Israeli nukes in leaked 2015 email


پاوول در مورد سلاح های مخفی هسته ای اسرائیل در ایمیلهای درز پیدا کرده 2015  بحث میکند .








ترجمه از : پیمان پایدار
WASHINGTON (AP) — In a private email exchange last year leaked this week by hackers, former Secretary of State Colin Powell discussed Israel’s nuclear weapons capability with a friend, saying the country has 200 warheads.
در یک تبادل ایمیل خصوصی در سال گذشته که این هفته توسط هکرها به بیرون درز کرده، وزیر سابق امور خارجه کالین پاوول قابلیت تولید سلاح هسته ای اسرائیل را با یک دوست مورد بحث قرار داده است، گفت: کشور دارای 200 کلاهک هسته ای است.
Though Israel is widely believed to have developed nukes decades ago, it has never declared itself to be a nuclear state. 
هر چند باور جمعی ست که اسرائیل به طور گسترده ای سلاح های هسته ای را دهه های پیش توسعه داده است، هرگز خود را  بعنوان کشور هسته ای اعلام نکرده است.

The existence of its weapons program is considered classified information by both the Israeli and U.S. governments.

موجودیت برنامه سلاح های اسرائیل هم توسط آمریکا و هم اسرائیل بعنوان اطلاعات مخفی شناخته شده است .
Powell, a retired Army general who has served as White House national security adviser and chairman of the Joint Chiefs of Staff, told The Associated Press on Friday through a spokeswoman he was referring to public estimates of Israel’s nukes.

پاوول، ژنرال بازنشسته ارتش که به عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید و رئیس ستاد مشترک ارتش خدمت کرده است(در دوران بوش پسر-م)، روز جمعه توسط سخنگوی زنی  به برآوردهای عمومی از سلاح های هسته ای اسرائیل به آسوشیتد پرس اشاره کرده است.
 Gen. Powell has not been briefed or had any knowledge from U.S. sources on the existence and or size of an Israeli nuclear capability,” the statement said. “He like many people believe that there may be a capability and the number 200 has been speculated upon in open sources.” It added: “This email was written 10 years after he left government and has not received briefings on classified matters.”

بیانیه اعلام کرده که"ژنرال پاوول نه در جریان بوده  و نه هیچ اطلاعی از منابع ایالات متحده در مورد وجود و یا اندازه توانائی هسته ای اسرائیل داشته.او مانند بسیاری از مردم بر این باورند که ممکن است یک چنین قابلیتی وجود داشته باشد و تعداد 200 تا کلاهک  نیز حدس و گمان منابع باز میباشد." افزود شد: "این ایمیل  10 سال پس از اینکه او دولت را ترک کرد نوشته شده و بعنوان مسائل طبقه بندی شده/ مخفی قرار نگرفته است  "
Powell, 79, would not say whether he still retains a security clearance.
پاوول، 79ساله، نمی گوید که آیا او هنوزهم دارای تائید صلاحیت امنیتی می باشد.





View photos

In the March 2015 exchange from his personal Gmail account, Powell was discussing a speech that day to a joint session of Congress by Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu. The conservative Israeli leader staunchly opposed the deal then proposed by President Barack Obama to curb Iran’s nuclear weapons program.

'در تبادلی از حساب 'جی میل شخصی اش در  مارس 2015 ، پاوول در مورد سخنرانی آنروز بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به جلسه مشترک کنگره بحث میکند . رهبر محافظه کار اسرائیل قاطعانه با طرحی که باراک اوباما رئیس جمهور برای جلوگیری از برنامه هسته ای ایران پیشنهاد میکند مخالفت ورزید .
“Iranians can’t use one if they finally make one,” Powell wrote to Democratic donor Jeffrey Leeds, a hedge-fund founder who serves on the board of the Colin L. Powell School for Civic and Global Leadership at the City College of New York. “The boys in Tehran know Israel has 200, all targeted on Tehran, and we have thousands.”

"ایرانیان نمی توانند استفاده کنند اگر در نهایت یکی درست کنند،" پاوول به اهدا کننده دموکرات جفری لیدز، بنیانگذارصندوق پرچین که در هیئت مدیره دانشکده مدنی و رهبری جهانی کالین پاول در 'کالج شهر' نیویورک است نوشت . "رهبران(البته او میگوید "پسرها"-م) در تهران میدانند که  اسرائیل 200  تا دارند، همه بسمت تهران نشانه گرفته شده، و ما هزاران ."
Itai Bardov, spokesman for the Israeli Embassy in Washington, declined to discuss Powell’s email or his nation’s policy of not commenting on whether it has nuclear weapons.

ایتای باردو، سخنگوی سفارت اسرائیل در واشنگتن، رد نمود   بحث کردن پیرامون ایمیل پاوول یا سیاست کشورش در رابطه با   اظهار نظر نکردن در مورد داشتن سلاح های هسته ای را.
Asked about the issue at a briefing Friday, State Department spokesman John Kirby also declined to comment.

وقتی در مورد این موضوع در  جلسه پرسش و پاسخ جمعه پرسیدند، جان کربی، سخنگوی وزارت امور خارجه، همچنین از اظهار نظر طفره رفت .
“I’m not going to discuss matters of intelligence,” Kirby said. “We support the nuclear nonproliferation treaty.”

کربی گفت: "من قصد ندارم در مورد مسائل امنیتی بحث کنم." "ما از پیمان منع گسترش   سلاحهای هسته ای حمایت
 میکنیم ."
Powell is not the first top-level U.S. government official to publicly discuss Israel’s nukes. Former President Jimmy Carter has said in interviews and speeches that Israel has between 150 and 300 warheads.
پاوول اولین نفر از شخصیتهای سطح بالای دولتی در ایالات متحده  نیست که در مورد سلاح های هسته ای اسرائیل بحث علنی کرده. جیمی کارتر رئیس جمهور سابق 
در مصاحبه ها و سخنرانی ها گفته که اسرائیل بین 150 تا 300 کلاهک  هسته ای دارد .
But the issue is not supposed to be discussed openly by those who work for the U.S. government and hold active security clearances. Even members of Congress are routinely admonished not to even mention the existence of an Israeli nuclear arsenal, said Avner Cohen, a professor at the James Center for Nonproliferation Studies at the Middlebury Institute of International Studies at Monterey.

اما این موضوع قرار نیست   توسط کسانی که برای دولت ایالات متحده کار می کنند و گواهی تائید صلاحیت امنیتی فعال دارند آشکارا مورد بحث قرار گیرد . آونر کوهن، استاد مرکز مطالعات منع گسترش سلاحهای هسته ای در موسسه میدلبری مطالعات بین المللی در مونته ری ، گفت: حتی به اعضای کنگره به طور معمول نصیحت میشود که ذکری از وجود زرادخانه هسته ای اسرائیل نبرند.
“It’s noteworthy that someone like Colin Powell said that,” said Cohen, who has written extensively about Israel’s nuclear program.

"شایان توجه است که کسی مثل کالین پاوول چنین چیزی بگوید"، گفت کوهن، که در مورد برنامه هسته ای اسرائیل به صورت  گسترده  نوشته است.

 “Obviously, he was privy to all kinds of intelligence on this issue. It’s kind of considered by everybody to be a public fact, but the United States government as a matter of policy has never said that.”

"بدیهی است، او ضرورتا به هر گونه مسائل امنیتی در مورد این موضوع واقف بوده . این در حقیقت توسط همه بعنوان یک واقعیت عمومی در نظر گرفته می شود ، اما دولت ایالات متحده به عنوان یک سیاست هرگز از آن سخنی بمیان نیاورده است  "
Cohen said U.S. intelligence on Israel’s nuclear program carries “top level” classification. As an indication of the subject’s sensitivity, he pointed to the recent case James Doyle, a political scientist at Los Alamos National Laboratory in New Mexico who lost his job after publishing an academic paper in 2013 that included Israel on a list of nations that either “possess nuclear arms or are in alliance with nuclear powers.”

کوهن گفت حیطه امنیتی ایالات متحده در مورد برنامه هسته ای اسرائیل در "سطح بالا"ئی از طبقه بندی قرار دارد. به عنوان نشانه  حساسیت موضوع، او به مورد اخیر جیمز دویل، محقق علوم سیاسی در آزمایشگاه ملی 'لاس آلاموس'  نیومکزیکو که شغل خود را از دست داد پس از اینکه مقاله ی آکادمیک/ دانشگاهی را در سال 2013  چاپ کرد که در آن اسرائیل را در لیستی از کشورهائی که یا " دارای سلاح های هسته ای و یا در اتحاد با قدرت های هسته ای هستند" قرار داده بود 
Powell’s leaked email, which was among thousands of his messages posted earlier this week to the website DCLeaks.com, provides fodder for defenders of Hillary Clinton’s use of a private email server while she served as secretary of state from 2009 to 2013. The Democratic presidential nominee has faced withering criticism from Republicans for exchanging emails with her aides that contained sensitive government information.

 ایمیلی که از پاوول به بیرون درز کرده، در میان هزاران پیامی از اوست که در اوایل این هفته در وب سایت  'رابطهای دی سی' دات کام درج گردیده، فراهم می کند ترکیبی برای مدافعان استفاده هیلاری کلینتون از یک سرور ایمیل خصوصی وقتی که او به عنوان وزیر امور خارجه از سال 2009 تا2013  خدمت میکرد. کاندیدای ریاست جمهوری حزب دموکرات با نقد های زیادی از طرف جمهوری خواهان برای تبادل ایمیل با دستیاران خود که حاوی اطلاعات حساس دولتی بوده مواجه شده است.
Powell also used a private America Online email account to communicate with senior U.S. officials and foreign dignitaries while serving as the nation’s top diplomat under President George W. Bush. A Republican, Powell said he never discussed classified information over his private account.

پاوول همچنین یک حساب ایمیل خصوصی 'آمریکا آنلاین'  برای برقراری ارتباط با مقامات ارشد ایالات متحده آمریکا و مقامات خارجی استفاده میکرده در حالی که به عنوان دیپلمات ارشد این کشور در زمان ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش خدمت میکرده .  پاوول، جمهوری خواه گفت که او اطلاعات مخفی را در حساب شخصی خود مورد بحث قرار نداده است .
DCLeaks.com has been alleged to be an outlet for hackers tied to Russian intelligence. The website, which says it intends to expose the misuse of political power, has released emails from other Washington political figures.

ادعا شده است که 'رابطهای دی سی دات کام' یک خروجی برای هکرها ی اطلاعاتی روسیه بوده است. وب سایت مذکور، که می گوید قصدش افشای سوء استفاده از قدرت سیاسی است، ایمیل های  دیگری از شخصیتهای سیاسی واشنگتن منتشر کرده است.
The release of Powell’s emails is the latest in a string of leaks that appear intended to influence the 2016 presidential election. The FBI is investigating how thousands of Democratic National Committee emails were hacked and published, an embarrassing breach that Clinton’s campaign maintains was committed by Russia to benefit Donald Trump.

انتشار ایمیل های پاوول آخرینها  در یک رشته از نشتهایست که به نظر می رسد برای نفوذ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 باشد. اف بی آی در حال بررسی است که چگونه هزاران ایمیل از کمیته ملی حزب دموکرات هک شده و منتشر گردیده است، نقض شرم آوری است که ستاد انتخاباتی کلینتون معتقد است توسط روسیه برای نفع بردن دونالد ترامپ صورت گرفته .
In his emails leaked this week, Powell called the GOP presidential nominee “a national disgrace” and suggested his own Republican Party is “crashing and burning.” He also lamented Clinton’s attempt to equate her use of private email at the State Department with his.

در ایمیل درز یافته به بیرون این هفته اش ، پاوول نامزد ریاست جمهوری حزب جمهوریخواه را "یک رسوایی ملی"  خواند و مطرح کرد که حزب جمهوری خواه  او "داغان شده و در حال سوختن است ." او همچنین از تلاش کلینتون برای مترادف خواندن  استفاده از ایمیل خصوصی اش  در وزارت امور خارجه با خودش را تاسف آور خواند .