Thursday, November 8, 2018

#Proof#Poverty_in_the_U.S._Is 
فقر اثبات شده در #ایالات_متحده است#
تشریحا دارد #بدتر می شود
Getting_Exponentially_Worse
NOV 06, 2018
ترجمه از: پیمان پایدار

https://www.truthdig.com/articles/proof-poverty-in-the-u-s-is-getting-exponentially-worse





Luis Felipe Salas / Common Dreams
A White House report recently proclaimed that the “War on Poverty is largely over and a success.” United Nations Ambassador Nikki Haley said it was “ridiculous for the United Nations to examine poverty in America.”

گزارشی از کاخ سفید اخیرا اعلام کرد که "جنگ علیه فقرعمدتا با موفقیت به پایان رسیده است." نیکی هیلی، سفیر سازمان ملل متحد(که با حیرت همگان استعفا کرد-م) در این باره گفت: "مضحک است که سازمان ملل متحد در مورد فقر در آمریکا به بررسی بپردازد "
Well-positioned Americans must talk like this, of course, because admitting the debilitating state of poverty in America might provoke feelings of guilt for 35 years of oppressive economic policies. Wealthier people need to take an honest look at the facts. They need to face reality as it sadly exists in America today.

مطمئنا، آمریکایی های که در موقعیت های والای هستند باید هم اینگونه حرف بزنند، چرا که پذیرش وضعیت ضعیف فقر در آمریکا ممکن است احساس گناه را برای 35 سال سیاستهای اقتصادی خرد کننده تحریک کند. مردم ثروتمند باید نگاه واقعی به حقایق داشته باشند. آنها باید با واقعیت روبرو شوند، همانطور که متاسفانه امروز در آمریکا وجود دارد.
1 in 7 Americans is Part of the World’s Poorest 10% 
یک در 7 آمریکایی بخشی از 10٪ فقیر جهان است
According to the Credit Suisse 2018 Global Wealth Databook, 34 million American adults are among the WORLD’S POOREST 10%. How is that possible? In a word, debt. In more excruciating words: stifling, misery-inducing, deadly amounts of debt for the poorest Americans. And it goes beyond dollars to the “deaths of despair” caused by the stresses of inferior health care coverage, stagnating incomes, and out-of-control inequality.

براساس کتاب ارقام  ثروت جهانی اعتبار سوئیس 2018، 34 میلیون بزرگسال آمریکایی در میان 10٪ از فقیرترین مردم جهان هستند. چطور همچنین چیزی ممکن است؟ در یک کلمه، بدهی. با کلماتی مشقت بارتر: مضطرب،تهیدستی، میزان مرگ بار بدهی برای فقیرترین آمریکایی ها. و این فراتر از دلار میرود بسمت "مرگی مملو از ناامیدی" ناشی از تنش های پوشش پایین تر مراقبت های بهداشتی ، درآمدهای توام با رکود و نابرابری خارج از کنترل .
Numerous sources report on the rising debt for the poor half of America, especially for the lowest income group, and largely because of health care and education costs. Since 2008 consumer debt has risen almost 50 percent. The percentage of families with more debt than savings is higher now than at any time since 1962.

منابع متعددی در مورد افزایش بدهی برای نیمه فقیر آمریکا، به ویژه برای گروه کمترین درآمد، و به طور عمده به دلیل هزینه های مراقبت های بهداشتی و آموزشی، گزارش شده است. از سال 2008 بدهی مصرف کننده تقریبا 50 درصد افزایش یافته است. درصد خانواده های دارای بدهی های بیشتر نسبت به پس انداز اکنون در مقایسه با هر زمان دیگری از سال 1962 بالاتر است.
It could be argued that Scandinavian countries face the same degrees of debt as Americans. But far less of the debt is for health and education costs. And the Scandinavian safety net is renowned for its generous provisions for all citizens.

می توان گفت که کشورهای اسکاندیناوی با همان میزان بدهی مواجه هستند که آمریکایی ها . اما بدهی ها یشان بابت هزینه های بهداشت و آموزش و پرورش خیلی کمتر هست. و شبکه امنیت اسکاندیناوی برای مقررات سخاوتمندانه خود برای همه شهروندان مشهور است.
Half of Us is In or Near Poverty 
نیمی از ما در فقر و یا نزدیک آنست
$1 in expenses twenty years ago is now $1.25. $1 in earnings twenty years ago is now still $1.

یک دلار در هزینه های بیست سال پیش اکنون  1.25 دلار است. یک دلار در درآمد بیست سال پیش در حال حاضر هنوز هم 1 دلار است.
More and more Americans are facing financial difficulty. Estimates of adults living from paycheck to paycheck range from half to 60 percent to 78 percent. Any sign of a recession would be devastating for most of us.

بیشتر و بیشتر هستند آمریکایی ها که با مشکلات مالی مواجه اند. برآورد/تخمین درصد بزرگسالانی که از این چک تا چک بعدی زندگی می کنند، از 50 به 60 درصد به 78 درصد می رسد. هر علامت از رکود اقتصادی برای بسیاری از ما ویرانگر خواهد بود.

It’s estimated that a typical U.S. household needs about $60,000 annually to meet all expenses. That’s only manageable if two adults are working full-time for $15 per hour. Beyond that, little cushion exists. No American adult in the bottom 40% has more than $31,124 in total wealth, including house and car and savings (Table 3-4).

تخمین زده می شود که یک خانوار معمولی آمریکائی برای پرداخت تمام هزینه ها به سالانه 60،000 دلار نیاز دارد. این فقط اگر دو بزرگسال تمام وقت برای 15 دلار در ساعت کار کنند قابل مدیریت است. فراتر از آن، چنبره کوچکی وجود دارد. هیچ بزرگسال آمریکایی در40% رده پایین بیشتر از 31،124 $ در کل ثروت ندارد، منجمله خانه و ماشین و پس انداز (جدول 3-4).
Booming Economy, Low Unemployment, and Other Deceptions 
اقتصاد پر رونق، بیکاری پایین و دیگر فریب ها
While 1 in 7 Americans is part of the world’s poorest 10%, nearly 3 in 7 Americans are part of the world’s richest 10%. The economy is booming for THEM. Yet the Wall Street Journal has the arrogance to claim that “Americans traditionally left behind…are reaping the benefits...”

در حالی که 1 در 7 آمریکایی بخشی از فقیرترین 10٪ جهان است، تقریبا 3 در 7 آمریکایی بخشی از ثروتمندترین 10٪ جهان است. اقتصاد برای آنها پررونق است. با این حال، وال استریت ژورنال با کمال گستاخی مدعی میشود که "آمریکایی های که به طور سنتی عقب مانده اند ... دارند مزایا را  درو می کنند/می چینند ..."
How about the “jobs for everyone” fantasy? The official unemployment rate, according to the Bureau of Labor Statistics (BLS) itself, is based on employees “who did any work for pay or profit during the survey reference week.” The BLS workforce includes contingent and alternative employment arrangements that make up about 10% of the workforce. It includes part-time workers (even one hour a week!), who make up about 16% of the workforce. And, inexplicably, it fails to count as unemployed those who have given up looking for work — 4% more Americans than in the year 2000.


در مورد فانتزی "مشاغل برای همه" چطور؟ میزان رسمی نرخ بیکاری، طبق 'دفتر آمار کارگری' (بی ال اس)، بر اساس کارکنانی است که "در طول هفته مرجع بررسی هر کاری را برای دریافت مزد یا سودی انجام دادند." نیروی کار'بی ال اس' شامل مشاغل قراردادی مشروط و جایگزین که شامل 10٪ از نیروی کار است. این شامل کارگران نیمه وقت (حتی یک ساعت در هفته!) که تقریبا 16٪ نیروی کار را تشکیل می دهند. و غیر قابل توضیح است که نمی توان به عنوان بیکار محسوب کرد کسانی را که از دنبال کار گشتن دست کشیده اند - 4٪ بیشتر آمریکایی ها از سال 2000.
Many of today’s ‘gig’ jobs don’t pay a living wage, and most have no retirement or health benefits, no job security, no government regulations backing them, and usually a longer workday, with many people putting in 10- to 12-hour days for $13 per hour or less. According to a New York Times report, “41.7 million laborers — nearly a third of the American workforce — earn less than $12 an hour, and almost none of their employers offer health insurance.”

بسیاری از کارهای روزانه امروز، دستمزد قابل زندگی کردن را پرداخت نمی کنند و اغلب هیچ مزایای بازنشستگی یا بهداشتی، امنیت شغلی ندارند، هیچ مقررات دولتی از آنها پشتیبانی نمی کند و معمولا یک روز کاری طولانی تر است، زیرا بسیاری از افراد 10 تا 12 ساعت در روز میذارند ، برای 13 دلار در هر ساعت یا کمتر. براساس گزارش نیویورک تایمز، "41.7 میلیون کارگر - نزدیک به یک سوم نیروی کار آمریکا - کمتر از 12 دلار در ساعت به دست می آورند و تقریبا هیچ یک از کارفرمایان آنها بیمه درمانی ندارند."


Safety Net Failures 
شبکه های ایمنی شکست خورده اند
While it’s true that the U.S. spends a greater percentage of its GDP on social safety net programs than developing countries, Americans generally have to face much higher costs for housing, heating, transportation, child care, and other basic expenses.

در حالی که این امر درست است که ایالات متحده درصد بیشتری از تولید ناخالص داخلی خود را نسبت به کشورهای در حال توسعه صرف برنامه های امنیتی تأمین اجتماعی  می کند، اما آمریکایی ها معمولا هزینه های بیشتری را بابت مسکن، گرمای خانه، حمل و نقل، مراقبت از کودکان و دیگر هزینه های اساسی  تقبل می کنند.

Beyond this, there are significant shortcomings in American social protections, as pointed out by the UN. These include the “shockingly high number of children living in poverty” and the “reliance on criminalization to conceal the underlying poverty problem.” Furthermore, with the call for work requirements comes the realization that the job market for the poorest Americans is “extraordinarily limited.”

همانطور که سازمان ملل گفته است، علاوه بر این، نقص های قابل توجهی از حمایت اجتماعی در جامعه آمریکا وجود دارد. اینها عبارتند از: "تعداد بسیار زیاد تکان دهنده از کودکانی که در فقر زندگی میکنند" و "وابستگی به جرم و جنایت برای پنهان کردن مشکل اساسی فقر". علاوه بر این، با الزامات نیاز به کار، توجه به این امر که بازار کار برای فقیرترین آمریکایی ها "به شدت محدود است "
Poverty: Not Just a Number 
فقر: فقط یک عددنیست 
Poverty is living without health care and choosing the life-threatening alternative of opioid painkillers. Poverty is the stress of overwhelming debt; the steady decline of jobs that pay enough to support a family; the inability to afford a move to the desired neighborhood; the deadening impact of inequality on physical and mental well-being.

فقر یعنی  بدون مراقبت های بهداشتی زندگی کردن و انتخاب جایگزین تهدید کننده زندگی با داروهای مسکن مواد مخدرگونه. فقر یعنی اضطراب  شدید بدهی ها؛ کاهش مداوم مشاغلی که آنقدر پول میدهند که بتوانی از خانواده ات حمایت کنی؛ عدم توانایی برای تغییر مکان دادن به محله مورد علاقه ؛ تأثیر مرگبار نابرابری بر سلامت جسمی و روانی.
The United Nations describes America as a nation near the bottom of the developed world in safety net support and economic mobility, with its citizens living “shorter and sicker lives compared to those living in all other rich democracies,” with the highest infant mortality rate in the developed world, the world’s highest incarceration rate, and the highest obesity levels. Low-income Americans are often surrounded by food deserts, with insufficient access to clean water and sanitation, and with the pollution levels of third-world countries. The poorest among us are even susceptible — unbelievably — to rare tropical diseases and once-eradicated scourges like hookworm.

سازمان ملل متحد ایالات متحده را به عنوان کشوری توصیف میکند که نزدیک به پایین جهان توسعه یافته از لحاظ شبکه حمایت ایمنی و تحرک اقتصادی است با شهروندانی که "زندگی کوتاه تر و بیمارتری را نسبت به کسانی که در همه کشورهای ثروتمند دیگر زندگی می کنند" با بالاترین میزان مرگ و میر نوزادان در جهان توسعه یافته، بالاترین نرخ زندان در جهان و بالاترین سطح چاقی. آمریکایی های کم درآمد اغلب با کمبود های غذایی محصور هستند و با دسترسی ناکافی به آب پاک و بهداشتی و سطوح آلودگی کشورهای جهان سوم . فقیرترین افراد در میان ما حتی مستعد - بطور باور نکردنی - به بیماری های نادر گرمسیری هستند که موقعی ریشه کن شده بودند مانند کرم روده.
The extreme levels of American poverty and inequality are ripping apart once-interdependent communities with mental health and homelessness problems and with a surge in drug and alcohol and suicide “deaths of despair.”

سطوح شدید فقر و نابرابری در آمریکا وابستگی های جوامع(کومونیته های) قبلی را دارد با مریضی های روانی، مشکلات بی خانمانی، افزایش میزان مصرف مواد مخدر، الکل و خودکشی "مرگ ناامیدی" از هم می پاشاند .
Part of the definition of poverty is “the state of being inferior in quality.” As one of the most unequal nations in the entire world, America is also, in many ways, one of the most poverty-stricken.

بخشی از تعریف فقر "وضعیت پایین بودن کیفیت است." به عنوان یکی از نابرابر ترین کشورهای جهان، آمریکا همچنین، به چند جهت، یکی از فقیرترین است.

No comments:

Post a Comment