Israeli President: رئیس جمهور اسرائیل
Time to admit that Israel is a sick society,
زمانش رسیده اعتراف کنیم که اسرائیل جامعه ای بیمار است
the Israeli Holocaust against the Palestinians is worse than Nazis
هولوکاست اسرائیل علیه فلسطینی ها بدتر از نازی ها ست
The time has come to admit that Israel is a sick society, with an illness that demands treatment, President Reuven Rivlin said at the opening session on Sunday of a conference on From Hatred of the Stranger to Acceptance of the Other.
رئوبن ریولین رئیس جمهور در جلسه افتتاحیه در روز یکشنبه از یک کنفرانس در مورد 'نفرت ازغریبه تا پذیرش دیگری' گفت : زمان آن رسیده است که اعتراف کنیم اسرائیل یک جامعه بیمار است، با بیماری ای که نیازمند درمان است.
Both Rivlin and Prof. Ruth Arnon, president of the Israel Academy of Sciences and Humanities, which organized the conference at its premises on the capital’s Jabotinsky Street, spoke of the painful and bloody summer, and the resultant resurgence of animosity between Arabs and Jews that had escalated to new heights.
هم ریولین و هم پروفسور روت آرنون، رئيس آکادمی علوم تجربی و انسانی اسرائیل، که این کنفرانس را در محل خود در خیابان جابوتینسکی پایتخت برگزار کرده بودند، از تابستان دردناک و خونین، و تجدید حیات حاصل از دشمنی بین اعراب و یهودیان سخن گفتند، که به درجه جدید بالاتری تشدید شده است.
Referring to the mutual expressions of hatred and incitement, Arnon said that Jews, who in the Diaspora had been exposed to anti-Semitism and persecution, should be more sensitive to the dangers of incitement. “But are we?” she asked.
با اشاره به احساسات متقابلی از نفرت و تحریک ، خانم آرنون گفت که، یهودیانی که در خارج از کشور با یهودی ستیزی و آزار و اذیت مواجه شده اند، باید به خطرات ناشی از تحریک حساس تر باشند. "اما ما هستیم؟" او پرسید.
Rivlin wondered aloud whether Jews and Arabs had abandoned the secret of dialogue.
ریولین با تعجب و صدای بلند مانده بود که آیا یهودیان و اعراب
راز گفت و گو را رها کرده اند.
راز گفت و گو را رها کرده اند.
With regard to Jews he said: “I’m not asking if they’ve forgotten how to be Jews, but if they’ve forgotten how to be decent human beings. Have they forgotten how to converse? I think that 'Holocaust' against Palestinians is worse than Nazis” In Rivlin’s eyes, the academy has a vital task to reduce violence in Israeli society by encouraging dialogue and the study of different cultures and languages with the aim of promoting mutual understanding, so that there can be civilized meetings between the sectors of society.
در مورد یهودیان او گفت: "من نمی پرسم آیا آنها فراموش کرده اند چگونه یهودی باشند، بلکه آیا آنها فراموش کرده اند چگونه انسان های مناسب و معقولی باشند. آیا 'آنها فراموش کرده اند چگونه محاوره /صحبت کنند؟ من فکر می کنم که 'هولوکاست علیه فلسطینیان بدتر از نازی هاست." از دید ریولین ، آکادمی، یک وظیفه حیاتی برای کاهش خشونت در جامعه اسرائیل از طریق تشویق گفتگو و مطالعه فرهنگ ها و زبان های مختلف با هدف ترویج درک متقابل دارد، تا بلکه بتوان جلسات متمدنانه بین بخش های جامعه داشت .
He urged the academy to take on this challenge and to eradicate the violence that threatens to scar Israel’s image.
او از آکادمی خواست تا این چالش را بپذیرد و خشونت را که تهدیدی ست برای چهره (وجهه) اسرائیل ریشه کن کند .
Education Minister Shai Piron was confident that differences can be overcome and cited his own family as an example. He grew up in a home in which his father was Sephardi and politically right wing, whereas his mother was Ashkenazi and left wing. And yet, he never detected any antagonism. He did not realize until he was an adult and went out into the world, the extent to which differences can cause havoc, he said.
شای پیرون' وزیر آموزش و پرورش مطمئن بود که میتوان بر تفاوت ها غلبه نمود' و خانواده خود را به عنوان مثال ذکر کرد. او در خانه ای که پدرش سفاردی و از لحاظ سیاسی دست راستی ، در حالی که مادرش اشکنازی و جناح چپ بوده بزرگ شده . و با این حال، او هرگز تضادی را حس نکرده . او گفت که تا زمانی که فرد بزرگسالی شده و به جهان بیرون رفته متوجه نشده بوده، که تفاوت ها می توانند ویران کننده باشند.
The Education Ministry is starting a heritage project whereby Jewish and Arab youth, both religious and secular, will study side by side and learn each other’s traditions, Piron said.
پیرون گفت که وزارت آموزش و پرورش یک پروژه میراثی را که به موجب آن جوانان عرب و یهودی، هم مذهبی و هم غیر مذهبی، در کنار یکدیگر به مطالعه و یادگیری سنتهای یکدیگر میپردازند را شروع کرده است.
Holocaust studies professor Yehuda Bauer of the Hebrew University said that racism based on color is marginal in Israel. Racism in Israel is generally of a nationalist nature, he said. He was most concerned about religious racism and incitement that usually emanates from extremist fringe elements, because these people are often the most violent and most dangerous, he declared.
استاد مطالعات هولوکاست یهودا بائر از دانشگاه عبری گفت که نژاد پرستی بر اساس رنگ پوست در اسرائیل حاشیه ای است. او گفت که، نژادپرستی در اسرائیل عموما از نوع ناسیونالیستی ست. او بیشتر نگران نژادپرستی دینی ست و تحریکی که معمولا از عناصر حاشیه افراطی ناشی میشود، چرا که این افراد اغلب خشن ترین و خطرناک ترین هستند، او اعلام کرد.
The most difficult task confronting the academy, Bauer said, out was how to define incitement in relation to freedom of speech. He cautioned that freedom of speech must never be sacrificed on the altar of incitement. His own definition of incitement was when an individual or a group, through speech or written material, harms and humiliates another individual or group, sparking others to engage in physical or psychological violence against them and even going so far as to kill them.
سخت ترین کاری که آکادمی با آن روبروست، بائر گفت، این بود که چگونه تحریک را در رابطه با آزادی بیان تعریف کنیم . او هشدار داد که آزادی بیان هرگز نباید در محراب تحریک قربانی شود. تعریف خود او از تحریک این بود که یک فرد یا یک گروه، از طریق سخنرانی و یا متون نوشته شده، اذیت / آزار رساند و تحقیر کند فرد یا گروهی را، جرقه ای میگردد که دیگران به خشونت فیزیکی یا روانی با آنها دست زده و حتی تا آنجائی روند که آنها را بکشند.
No comments:
Post a Comment