#Western#Media#Make#One#Death_a_#Tragedy,
رسانه های_غربی_مرگ_یکنفر(#جمال_خاشقجی-م)_را_#تراژدی#
و #مرگ(بخوان_قتل_عام-م)#یک_میلیون نفر_را_صرفا_آمار میخوانند
#Millions_a_#Statistic
ترجمه از: پیمان پایدار
FINIAN CUNNINGHAM | 31.10.2018 | WORLD / MIDDLE EAST
https://www.strategic-culture.org/news/2018/10/31/western-media-make-one-death-tragedy-millions-statistic.html?fbclid=IwAR1_qa_iVQ4ntTVJpbpx8Raaq2fJKp2dHdD6aKUd_xqS7OgDBWLsqjcrkZ0
The Western media coverage devoted to the murdered Saudi journalist Jamal Khashoggi proves the cynical adage that one person’s death is a tragedy, while millions of deaths are a mere statistic.
پوشش رسانه های غربی به کشتن شدن جمال خاشقجی ، روزنامه نگار سعودی ، بینش ناجوانمردانه ای را محک میزند که مرگ یک شخص را فاجعه، در حالی که مرگ میلیون ها نفر را تنها یک آمار می بیند.
پوشش رسانه های غربی به کشتن شدن جمال خاشقجی ، روزنامه نگار سعودی ، بینش ناجوانمردانه ای را محک میزند که مرگ یک شخص را فاجعه، در حالی که مرگ میلیون ها نفر را تنها یک آمار می بیند.
During the past four weeks since Khashoggi went missing at the Saudi consulate in Istanbul, the case has been constantly in the news cycle. Contrast that with the sparse coverage in Western news media of the horrific Saudi war in Yemen during the past four years.
در چهار هفته گذشته از وقتی خاشقجی در سفارت عربستان در آنکارا-ترکیه گم شد، خبرش مداوم در گزارشها بوده است. در مقابله با پوشش ضعیف اخبار پراکنده رسانه های خبری غربی از جنگ وحشتناک سعودی در یمن طی چهار سال گذشته.
The United Nations has again recently warned that 16 million in Yemen were facing death from starvation as a result of the war waged on that country by Saudi Arabia and its Gulf Arab partners, with the crucial military support of the US, Britain, and France. That imminent death toll hardly registered a response from Western media or governments.
سازمان ملل به تازگی هشدار داده است که 16 میلیون نفر در یمن به علت جنگی که در آن کشور توسط عربستان سعودی و شرکای عرب خلیج فارس با حمایت قاطع نظامی ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه به وقوع پیوسته است، در مرض مرگ از گرسنگی رنج می برند. این تعداد تلفات قریب الوقوع به سختی پاسخی را از طرف رسانه های غربی یا دولت ها دریافت کرده است.
Last week, some 21 Yemeni workers at a vegetable packing plant near the Red Sea port of Hodeida were killed after US-backed Saudi warplanes launched air strikes. Again, hardly any condemnation was registered by Western governments and media pundits.
هفته گذشته، حدود 21 تن از کارگران یمنی در یک کارخانۀ بسته بندی سبزیجات در نزدیکی بندر سرخ هودیدا بر اثر حملات هوایی عربستان سعودی حمایت شده توسط آمریکا کشته شدند. مجددا، به سختی محکومیتی توسط دولت های غربی و رسانه هایشان شنیده شد.
Admittedly, some politicians in the US and Europe are lately expressing disdain over the Saudi-led war and the possible culpability of Western governments in crimes against humanity.
مسلما برخی سیاستمداران در ایالات متحده و اروپا اخیرا در مورد جنگی که عربستان سعودی رهبری میکند، و احتمال مجرمیت دولت های غربی در جنایات علیه بشریت دیده می شود، ابراز شرم کرده اند
Nevertheless, in proportion to the public concern devoted to the killing of Jamal Khashoggi, there is a staggering indifference in relation to Yemen. How is possible that the fate of one man can provoke so much emotion and angst, while millions of children in Yemen appear to be shrugged off as “collateral damage”.
با این وجود، به نسبت نگرانی عمومی که به قتل جمال خاشقجی اختصاص داده شده، بی تفاوتی شدیدی در رابطه با یمن وجود دارد. چگونه ممکن است که سرنوشت یک مرد بتواند احساسات و خشم زیادی را تحریک کند، در حالی که از سرنوشت میلیون ها کودک در یمن با بی اعتنایی به عنوان "آسیب های جانبی" بگذرند.
Partly, the circumstances of Khashoggi’s murder by a Saudi death squad are more easily visualized. His connections as a journalist working for the Washington Post also ensures ample interest from other media outlets. Photos of the 59-year-old Saudi dissident and his personal story of going to the consulate in Istanbul to obtain official papers for an upcoming wedding to his Turkish fiancée also provided a human identity, which then garners public empathy.
بخشا، شرایط قتل خاشقچی توسط یک جوخه مرگ عربستان سعودی خیلی آسانتر تصور کننده تر است. ارتباطات او به عنوان روزنامه نگاری که برای واشنگتن پست کار می کند، همچنین تضمین منافع فراوان از رسانه های دیگر را می دهد. عکس های فرد 59 ساله عربستان سعودی مخالف و داستان شخصی او برای رفتن به کنسولگری استانبول برای کسب مدارک رسمی برای ازدواج در راه با نامزد ترکیه ای همچنین هویت انسانی را فراهم می کند که سپس همدلی عمومی را به دست می آورد.
بخشا، شرایط قتل خاشقچی توسط یک جوخه مرگ عربستان سعودی خیلی آسانتر تصور کننده تر است. ارتباطات او به عنوان روزنامه نگاری که برای واشنگتن پست کار می کند، همچنین تضمین منافع فراوان از رسانه های دیگر را می دهد. عکس های فرد 59 ساله عربستان سعودی مخالف و داستان شخصی او برای رفتن به کنسولگری استانبول برای کسب مدارک رسمی برای ازدواج در راه با نامزد ترکیه ای همچنین هویت انسانی را فراهم می کند که سپس همدلی عمومی را به دست می آورد.
Another factor is the macabre plot to trap him, torture and dismember his body by a Saudi hit team who appear to have been acting on orders from senior Saudi regime officials. Khashoggi’s bodily remains have yet to be recovered which adds to the interest in the grisly story.
یک فاکتور دیگر، توطئه خوفناک برای به دام انداختن، شکنجه و مثله کردن بدن او توسط تیم ضربت سعودی که ظاهرا بر اساس دستورات مقامات ارشد رژیم سعودی عمل می کند، انجام می گیرد. باقیمانده بدن خاشقجی که هنوز باید پیدا شود به علاقه به داستان مهیب افزوده است.
یک فاکتور دیگر، توطئه خوفناک برای به دام انداختن، شکنجه و مثله کردن بدن او توسط تیم ضربت سعودی که ظاهرا بر اساس دستورات مقامات ارشد رژیم سعودی عمل می کند، انجام می گیرد. باقیمانده بدن خاشقجی که هنوز باید پیدا شود به علاقه به داستان مهیب افزوده است.
Regrettably, these human dimensions are all-too-often missing in the massive suffering inflicted on Yemen. Thousands of children killed in air strikes and millions perishing from disease and starvation have an abstract reality.
متأسفانه، این ابعاد انسانی اغلب در رنج عظیمی که به مردم یمن تحمیل می شود،گم شده است. هزاران نفر از کودکان در حملات هوایی کشته شده اند و هلاک /تلف شدن میلیون ها نفر از بیماری و گرسنگی یک واقعیت انتزاعی است.
متأسفانه، این ابعاد انسانی اغلب در رنج عظیمی که به مردم یمن تحمیل می شود،گم شده است. هزاران نفر از کودکان در حملات هوایی کشته شده اند و هلاک /تلف شدن میلیون ها نفر از بیماری و گرسنگی یک واقعیت انتزاعی است.
When Western media do carry rare reports on children being killed, as in the Saudi air strike on a school bus on August 9, which massacred over 50, the public is still relatively insensate. We are not told the victims’ names nor shown photographs of happy children before their heinous fate.
هنگامی که رسانه های غربی گزارش های نادری از کشته شدن کودکان میدهند، بمانند حملۀ هوایی عربستان به یک اتوبوس مدرسه در روز 9 اوت که بیش از 50 نفر را قتل عام کرد، مردم هنوز غریبه / بی حس هستند. به ما نام قربانیان گفته نشده و عکس های شاد کودکان را قبل از این سرنوشت شوم نشان نداده اند.
However, the contrast between one man’s death and millions of abstract deaths – all the more salient because the culprits are the same in both cases – is not due simply to human callousness. It is due to the way Western media have desensitized the Western public from their appalling lack of coverage on Yemen.
با این حال، تباین بین مرگ یک مرد و میلیون ها نفر مرگ های انتزاعی - هر چه بیشتر برجسته تر زیرا مجرمان در هر دو مورد یکسان هستند - صرفا به دلیل حساسیت انسانی نیست. این به خاطر شیوه رسانه های غربی است که مردم غربی را از ففدان ناخوشایند پوشش خبری در مورد یمن بی حس کرده اند.
The Western media have an urgent obligation because their governments are directly involved in the suffering of Yemen. If the Western media gave appropriately more coverage with human details of victims then it is fair to assume that there would be much greater public outrage over Yemen and an outcry for justice – at least in the form of halting arms sales to Saudi Arabia. Such calls are being made over the Khashoggi case. Surely, the same calls for economic and diplomatic sanctions should, therefore, be made with regard to Yemen – indeed orders of magnitude greater given the much greater scale of human suffering.
رسانه های غربی یک تعهد فوری دارند، زیرا دولت هایشان به طور مستقیم در درد و رنج یمن دخالت دارند. اگر رسانه های غربی به طور دقیق تر با جزئیات انسانی پوشش بیشتری از قربانیان میدادند، پس منصفانه است فرض شود که خشم عمومی در مورد یمن عمیق تر خواهد بود و غریوی برای عدالت، حداقل در قالب توقف فروش سلاح به عربستان سعودی وجود میداشت. چنین درخواست هایی در مورد پرونده خاشقچی انجام می شود. مطمئنا، همین در خواست برای تحریم های اقتصادی و دیپلماتیک نیز باید در رابطه با یمن باشد - در واقع، در راستای اندازه بیشتر با توجه به مقیاس وسیع تر رنج های انسانی.
رسانه های غربی یک تعهد فوری دارند، زیرا دولت هایشان به طور مستقیم در درد و رنج یمن دخالت دارند. اگر رسانه های غربی به طور دقیق تر با جزئیات انسانی پوشش بیشتری از قربانیان میدادند، پس منصفانه است فرض شود که خشم عمومی در مورد یمن عمیق تر خواهد بود و غریوی برای عدالت، حداقل در قالب توقف فروش سلاح به عربستان سعودی وجود میداشت. چنین درخواست هایی در مورد پرونده خاشقچی انجام می شود. مطمئنا، همین در خواست برای تحریم های اقتصادی و دیپلماتیک نیز باید در رابطه با یمن باشد - در واقع، در راستای اندازه بیشتر با توجه به مقیاس وسیع تر رنج های انسانی.
The Western news media have been shamefully derelict in reporting on Yemen’s horror over the past four years. One of the most despicable headlines was from the BBC which described it as a “forgotten war”. The conflict is only “forgotten” because the BBC and other Western news outlets have chosen to routinely drop it from their coverage. That omission is, without doubt, a “political” decision taken in order to not discomfit Washington, London or Paris in their lucrative arms trade with the Saudi regime.
رسانه های غربی در گزارش های خود در مورد وضعیت دهشتناک یمن طی چهار سال گذشته بگونه شرمنده ای از خود سستی نشان داده اند. یکی از زبون/خوارترین عناوین بی بی سی آن بود که یمن را "جنگ فراموش شده" توصیف کرد. جنگ تنها "فراموش" شده است زیرا بی بی سی و دیگر رسانه های غربی انتخاب کرده اند که به طور مرتب آن را از پوشش خود به کنار بگذارند. این بی توجهی، بدون شک، یک تصمیم "سیاسی" است که گرفته شده تا مانعی برای واشنگتن، لندن یا پاریس در تجارت پر درآمد سلاح با رژیم سعودی پیش نیاد.
رسانه های غربی در گزارش های خود در مورد وضعیت دهشتناک یمن طی چهار سال گذشته بگونه شرمنده ای از خود سستی نشان داده اند. یکی از زبون/خوارترین عناوین بی بی سی آن بود که یمن را "جنگ فراموش شده" توصیف کرد. جنگ تنها "فراموش" شده است زیرا بی بی سی و دیگر رسانه های غربی انتخاب کرده اند که به طور مرتب آن را از پوشش خود به کنار بگذارند. این بی توجهی، بدون شک، یک تصمیم "سیاسی" است که گرفته شده تا مانعی برای واشنگتن، لندن یا پاریس در تجارت پر درآمد سلاح با رژیم سعودی پیش نیاد.
Another way at looking at the paradox of “one death a tragedy, a million a statistic” and the Western media’s nefarious role in creating that paradox is to consider the fate of individuals facing death sentences in Saudi Arabia.
یکی دیگر از راه های نگاه کردن به بیان مغایر/ پارادوکس "یک مرگ یک تراژدی، یک میلیون آمار" و نقش شنیع/زشت رسانه های غربی در ایجاد این پارادوکس، این است که سرنوشت افرادی را که به مجازات مرگ درعربستان سعودی محکوم شده اند را بررسی کنند.
یکی دیگر از راه های نگاه کردن به بیان مغایر/ پارادوکس "یک مرگ یک تراژدی، یک میلیون آمار" و نقش شنیع/زشت رسانه های غربی در ایجاد این پارادوکس، این است که سرنوشت افرادی را که به مجازات مرگ درعربستان سعودی محکوم شده اند را بررسی کنند.
Take the case of female pro-democracy protester 29-year-old Israa al Ghomgham. Israa was arrested three years ago because she participated in peaceful protests against the Saudi monarchy. She and her husband Moussa al Hashem are facing execution any day by decapitation. Their only “crime” was to participate in non-violent street demonstrations in Saudi’s eastern provincial city of Qatif, calling for democratic rights for the Sunni kingdom’s oppressed Shia minority.
پرونده اسرا ال قمقم 29 ساله زن طرفدار دموکراسی را در نظر بگیرید. اسرا سه سال پیش دستگیر شد، زیرا در اعتراضات صلح آمیزی علیه سلطنت سعودی شرکت داشت. او و شوهرش موسی ال هاشم یکی از همین روزها با اعدام روبرو می شوند. تنها "جرم/ جنایت" آنها این بود که در تظاهرات خیابانی غیر خشونت آمیز در شهر ولایت شرقی عربستان قطیف شرکت کردند و خواستار دموکراسی برای اقلیت شیعه مظلوم پادشاهی سنی شدند.
پرونده اسرا ال قمقم 29 ساله زن طرفدار دموکراسی را در نظر بگیرید. اسرا سه سال پیش دستگیر شد، زیرا در اعتراضات صلح آمیزی علیه سلطنت سعودی شرکت داشت. او و شوهرش موسی ال هاشم یکی از همین روزها با اعدام روبرو می شوند. تنها "جرم/ جنایت" آنها این بود که در تظاهرات خیابانی غیر خشونت آمیز در شهر ولایت شرقی عربستان قطیف شرکت کردند و خواستار دموکراسی برای اقلیت شیعه مظلوم پادشاهی سنی شدند.
Another case is that of Mujtaba al Sweikat. He also is facing death by beheading, again because he was involved in pro-democracy protests against the absolute Saudi rulers. What makes his case even more deplorable is that he was arrested in 2012 at the age of 17 – legally a minor – when he was leaving the country to take up studies at Western Michigan University in the United States.
یک مورد دیگر مجتبی ال سئوکت است . او نیز با مرگ -از طریق بریدن سر- مواجه است، مجددا بخاطر شرکت در اعتراضات طرفدار دموکراسی علیه حاکمان مطلقه عربستان . چیزی که اوضاع او را حتی بدتر می کند این است که او در سال 2012 در سن 17 سالگی دستگیر شد- به طور قانونی یک فرد صغیر- زمانی که او داشت از کشور خارج میشد تا تحصیلات خود را در دانشگاه میشیگان غربی در ایالات متحده آغاز کند.
یک مورد دیگر مجتبی ال سئوکت است . او نیز با مرگ -از طریق بریدن سر- مواجه است، مجددا بخاطر شرکت در اعتراضات طرفدار دموکراسی علیه حاکمان مطلقه عربستان . چیزی که اوضاع او را حتی بدتر می کند این است که او در سال 2012 در سن 17 سالگی دستگیر شد- به طور قانونی یک فرد صغیر- زمانی که او داشت از کشور خارج میشد تا تحصیلات خود را در دانشگاه میشیگان غربی در ایالات متحده آغاز کند.
It is not clear if these individuals – and there are many more such cases on Saudi death row – will be spared by the Saudi monarchy in the light of the international condemnations over the Khashoggi killing. Any day, they could be hauled to a public square and their heads hacked off with a sword.
مشخص نیست که آیا این افراد - و موارد بیشتر دیگری در انتظار مرگ در عربستان سعودی وجود دارد - به موجب محکومیت های بین المللی در قبال کشتار خاشقچی توسط پادشاهی سعودی بخشوده خواهند شد. هر روز آنها می توانند به یک میدان عمومی برده شوند و سرشان با شمشیر بریده شود.
مشخص نیست که آیا این افراد - و موارد بیشتر دیگری در انتظار مرگ در عربستان سعودی وجود دارد - به موجب محکومیت های بین المللی در قبال کشتار خاشقچی توسط پادشاهی سعودی بخشوده خواهند شد. هر روز آنها می توانند به یک میدان عمومی برده شوند و سرشان با شمشیر بریده شود.
If we try to explain the disconnect in Western public reaction to the Khashoggi case, on one hand, and on the other, the massive misery of Yemen, one might invoke the cynical adage about a single death versus millions. But then how does that explain the apparent lack of public concern over the imminent death of individuals such as Israa al Ghomgham, her husband Moussa, or the student Mujtaba al Sweikat?
اگر ما سعی کنیم قطع ارتباط را در واکنش عمومی مردم غرب نسبت به پرونده خاشقچی توضیح دهیم، از یک طرف، و از سوی دیگر، فاجعه/بدبختی عظیم یمن، ممکن است به این فراخوان بیشرمانه در مورد حکم یک مرگ واحد در برابر میلیونها اشاره شود. اما پس چگونه توضیح داده میشود کمبود آشکار نگرانی عمومی در مورد مرگ و میر ناشی از افرادی مانند اسرا ال قمقم، شوهرش موسی یا دانشجوی مجتبی ال سئوکت؟
اگر ما سعی کنیم قطع ارتباط را در واکنش عمومی مردم غرب نسبت به پرونده خاشقچی توضیح دهیم، از یک طرف، و از سوی دیگر، فاجعه/بدبختی عظیم یمن، ممکن است به این فراخوان بیشرمانه در مورد حکم یک مرگ واحد در برابر میلیونها اشاره شود. اما پس چگونه توضیح داده میشود کمبود آشکار نگرانی عمومی در مورد مرگ و میر ناشی از افرادی مانند اسرا ال قمقم، شوهرش موسی یا دانشجوی مجتبی ال سئوکت؟
The tragedy of desensitized abstraction is not due to overwhelming numbers. It is primarily due to the willful omission – and worse, misinformation – by Western media on the barbarity of the Saudi regime and the crucially enabling support given to this regime by Western politics and economics.
فاجعه انتزاع غیر حساسیتی به دلیل تعداد زیاد نیست. این امر عمدتا ناشی از حذف خودسرانه - و بدتر، اطلاعات غلط - توسط رسانه های غربی در مورد بربریت رژیم سعودی و حمایت بسیار مهمی که به وسیله سیاست و اقتصاد غرب به این رژیم داده می شود.
فاجعه انتزاع غیر حساسیتی به دلیل تعداد زیاد نیست. این امر عمدتا ناشی از حذف خودسرانه - و بدتر، اطلاعات غلط - توسط رسانه های غربی در مورد بربریت رژیم سعودی و حمایت بسیار مهمی که به وسیله سیاست و اقتصاد غرب به این رژیم داده می شود.
The apparent disconnect is due to systematic Western media distortion. That’s not just a flaw. It is criminal complicity.
این گسست آشکار ناشی از تحریف سیستماتیک رسانه های غربی است. این فقط یک نقص نیست. این همدستی جنایی است.
این گسست آشکار ناشی از تحریف سیستماتیک رسانه های غربی است. این فقط یک نقص نیست. این همدستی جنایی است.
No comments:
Post a Comment