"#سرود_انترناسیونال_اوژن_پوتیهEugen_Pottier#

!برخیزید، دوزخیان زمین

!برخیزید، زنجیریان گرسنگی
عقل از دهانه‌ی آتشفشان خویش تندر وار می‌غرد
اینک! فورانِ نهایی‌ست این.
،بساط گذشته را بروبیم
!به‌پا خیزید! خیل بردگان، به‌پا خیزید
جهان از بنیاد دگرگون می‌شود
!هیچیم کنون، "همه" گردیم
.نبرد نهایی‌ست این
به‌هم گرد آئیم
و فردا "بین‌الملل"
.طریق بشری خواهد شد
،رهاننده‌ی برتری در کار نیست
.نه آسمان، نه قیصر، نه خطیب
!خود به رهایی خویش برخیزیم، ای تولید گران
!رستگاری مشترک را برپا داریم
،تا راهزن، آنچه را که ربوده رها کند
،تا روح از بند رهایی یابد
خود به کوره‌ی خویش بردمیم
!و آهن را گرماگرم بکوبیم
.نبرد نهایی‌ست این
به‌هم گرد آئیم
و فردا "بین‌الملل"
.طریق بشری خواهد شد
کارگران، برزگران
فرقه‌ی عظیم زحمتکشانیم ما
جهان جز از آن آدمیان نیست
.مسکن بی‌مصرفان جای دیگری است
تا کی از شیره‌ی جان ما بنوشند؟
،اما، امروز و فردا
چندان که غرابان و کرکسان نابود شوند
.آفتاب، جاودانه خواهد درخشید
.نبرد نهایی‌ست این
به‌هم گرد آئیم
و فردا "بین‌الملل"
...طریق بشری خواهد شد
"اوژن پوتیه"

[Eugén Pottier]
ترجمه:احمد شاملو

===========================

"سرود انترناسيونال" در اصل به زبان فرانسه و توسط "اوژن پوتيه" سروده شده. . او در خانواده‌ای فقير تولد يافت و تمام عمر خود را در فقر گذراند. شغل نخست او کارگر بسته‌بند، و بعدها به‌عنوان قالب‌ريز امرار معاش می کرد.

[Eugén Pottier]

در روزهای تشکيل کمون پاريس در سال 1871 ميلادي "اوژن پوتيه" به عضويت کمون انتخاب شد، ولي بعد از يورش پليس فرانسه در 18 مارس/چ آن سال و سقوط کمون، "پوتيه" مجبور به تبعيد شد،اول به انگستان و از آنجا به آمريکا برود. شعر مشهور "انترناسيونال" را او در ژوئن سال 1871 ميلادی و در فردای شکست ماه مه آن سال سرود.

"پوتيه" در سال 1880 ميلادی به فرانسه بازگشت. نخستين دفتر اشعار او در سال 1884، و دومين جلد آن تحت عنوان "ترانه‌های انقلابی" در سال 1887 به‌چاپ رسيد. او سه سال بعد از چاپ اين دفتر، در هشتم نوامبر سال 1887 در فقر و تنگدستی در پاريس درگذشت. "پواتيه" در گورستان پرلاشز، و در محل دفن کمونارهای اعدامی به‌خاک سپرده شد.

در ماه ژوئن سال 1888 ميلادي، شش ماه بعد از مرگ "اوژن پوتيه" سرايندۀ اين شعر، "پیير دوژيته" که او نيز کارگر بود، با دستگاه ارگ بسيار ساده‌اي که در خانه داشت ريتم و آهنگي بر اين شعر گذاشت که "سرود انترناسيونال" نام گرفت. از ويژگي‌های اين آهنگ و سرود يکي هم آن است که برای اجراي آن نيازي به حضور نوازندگان و نواختن آلات و ادوات موسيقی نيست و همگان و ترجيحا در شکل گروهی آن ميیتوانند اين سرود را بخوانند.

[Pierre Degeyter]

https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=RStGB1vmhC4

3:17

=============================
تهیه از: پیمان پایدار