هرساله در جهان یک میلیارد تن مواد غذائی بدور ریخته میشود.کشورهای به اصطلاح "پیشرفته " سالانه 45% تولیدات کشاورزی را حیف و میل میکنند .
******
شانزدهم اکتبر( پریروز) روز جهانی تغذیه بود.طبیعتا اینروز در بخش وسیعی از جهان مسخره مینماید. بخصوص در زمانی که بحران عمیق کنونی ,سیستم جهانی سرمایه داری را در بر گرفته و قیمت کالاهای اولیه غذائی(به علتهای گوناگون)نیز سر به فلک کشیده است .
در ضمن این یک دروغ محضه که در جهان بخاطر کمبود مواد غذائی گرسنگی وجود دارد.غذا بحد کافی برای همگان موجود است,ولی واقعیت اینست که در بعضی نقاط فراوانی هست و در جاهائی دگر کمبود. خانواده های مرفه تردر فرهنگ ضایعات زندگی میکنند. چند بار شده ,بطور مثال, بیشتر از اونی که مصرف میکنند خرید میکنند ؟! چقدر شده که مواد غذائی ای را که موعد مصرفش گذشته را به سطلهای
آشغال انداخته اند!؟ یا آنقدر یک غذا در یخچال مونده و تا بو نگرفته به سطل اشغال ریخته نشده !؟
در کشورهای پیشرفته مساله بدتره . آمار آژانس حفاظت از محیط زیست (آ.ح.م .ز)آمریکا خبر داده اند که در سال 2009 , بیش از 33 میلیون تن مواد غذائی به سطل آشغال ریخته شده است .آمار جهانی مواد غذائی که سالانه از سطلهای آشغا ل سر در می آورند به 1.300 میلیون تن میرسند .
همینطور وقتی که مدیر کل کومکس (*) , پاتریسیا تیولت , استدلال می کند که آنها نیاز به دانه های بهبود ژنتیکی, به منظور افزایش بهره وری ، "برای خوبی بشریت", دارند کاملا حرف مفت و عبثی میباشد. در حقیقت تماما منافع اقتصادی کمپانی های عظیم شیمیائی و داروئی(بمانند مونسانتو و با به ثبت رساندن دانه ها به اسم خود), برای پر کردن حسابهای آنچنانی شان , میباشد. بان کی- مون, دبیر کل سازمان ملل(+) ,نیز به این امر که "در کره زمین به اندازه کافی غذا برای تغذیه همگان موجود هست " اذعان کرده است(به نقل از مقاله مارتا مه یر از روزنامه ال کومرسیو(+*) 17 اکتبر2011 , لیما- پرو )
پس چه شده که در سال گذشته بیش از 925 میلیون نفر در دنیا(یعنی یکی از 7 نفر) تغذیه کافی نداشته وگشنه سر به بالین گذاشتند ؟! چندین عامل دست بدست هم داده اند تا باعث وقوع چنین تراژدی گردد, در میانشان بازار و کمبود سیستم زیر بنای توزیع ( نبود و یا کمبود جاده , وسائل نقلیه, انبار وپردازش در منطقه تولید) چه در حیطه محلی و چه جهانی را میتوان نام برد . بدین صورت انواع و اقسام میوه جات, غلات, حبوبات,غده, و دیگر محصولات از بین میروند. مهمتر از همه, نمیتوان نادیده گرفت, گمانه زنی قیمت اقلام (در همان وال استریت جنایت پیشه) بیش از حد مطلوب در جهان را بمانند ذرت, سویا, و شکر به عنوان مواد خام برای تولید سوخت های زیستی .
******
شانزدهم اکتبر( پریروز) روز جهانی تغذیه بود.طبیعتا اینروز در بخش وسیعی از جهان مسخره مینماید. بخصوص در زمانی که بحران عمیق کنونی ,سیستم جهانی سرمایه داری را در بر گرفته و قیمت کالاهای اولیه غذائی(به علتهای گوناگون)نیز سر به فلک کشیده است .
در ضمن این یک دروغ محضه که در جهان بخاطر کمبود مواد غذائی گرسنگی وجود دارد.غذا بحد کافی برای همگان موجود است,ولی واقعیت اینست که در بعضی نقاط فراوانی هست و در جاهائی دگر کمبود. خانواده های مرفه تردر فرهنگ ضایعات زندگی میکنند. چند بار شده ,بطور مثال, بیشتر از اونی که مصرف میکنند خرید میکنند ؟! چقدر شده که مواد غذائی ای را که موعد مصرفش گذشته را به سطلهای
آشغال انداخته اند!؟ یا آنقدر یک غذا در یخچال مونده و تا بو نگرفته به سطل اشغال ریخته نشده !؟
در کشورهای پیشرفته مساله بدتره . آمار آژانس حفاظت از محیط زیست (آ.ح.م .ز)آمریکا خبر داده اند که در سال 2009 , بیش از 33 میلیون تن مواد غذائی به سطل آشغال ریخته شده است .آمار جهانی مواد غذائی که سالانه از سطلهای آشغا ل سر در می آورند به 1.300 میلیون تن میرسند .
همینطور وقتی که مدیر کل کومکس (*) , پاتریسیا تیولت , استدلال می کند که آنها نیاز به دانه های بهبود ژنتیکی, به منظور افزایش بهره وری ، "برای خوبی بشریت", دارند کاملا حرف مفت و عبثی میباشد. در حقیقت تماما منافع اقتصادی کمپانی های عظیم شیمیائی و داروئی(بمانند مونسانتو و با به ثبت رساندن دانه ها به اسم خود), برای پر کردن حسابهای آنچنانی شان , میباشد. بان کی- مون, دبیر کل سازمان ملل(+) ,نیز به این امر که "در کره زمین به اندازه کافی غذا برای تغذیه همگان موجود هست " اذعان کرده است(به نقل از مقاله مارتا مه یر از روزنامه ال کومرسیو(+*) 17 اکتبر2011 , لیما- پرو )
پس چه شده که در سال گذشته بیش از 925 میلیون نفر در دنیا(یعنی یکی از 7 نفر) تغذیه کافی نداشته وگشنه سر به بالین گذاشتند ؟! چندین عامل دست بدست هم داده اند تا باعث وقوع چنین تراژدی گردد, در میانشان بازار و کمبود سیستم زیر بنای توزیع ( نبود و یا کمبود جاده , وسائل نقلیه, انبار وپردازش در منطقه تولید) چه در حیطه محلی و چه جهانی را میتوان نام برد . بدین صورت انواع و اقسام میوه جات, غلات, حبوبات,غده, و دیگر محصولات از بین میروند. مهمتر از همه, نمیتوان نادیده گرفت, گمانه زنی قیمت اقلام (در همان وال استریت جنایت پیشه) بیش از حد مطلوب در جهان را بمانند ذرت, سویا, و شکر به عنوان مواد خام برای تولید سوخت های زیستی .
بیهوده نیست که شعار (فائو) 'سازمان غذا و کشاورزی'(**) برای روز جهانی غذا "قیمت مواد غذائی:از بحران به ثبات" بوده است. در همان روزنامه فوق الذکر یادآوری بان کی- مون را به همگان میخوانیم: برای فقیرترین مردم که " 80% درآمدشان را صرف مواد غذائی میکنند, این[ نوسانات] میتواند داغان کننده باشد.در سال 2007-2008تورم مواد غذائی نزدیک به 80 میلیون نفر را به گرسنگی کشاند".
در مورد دور ریختن مواد غذائی ,مساله دیگری که میبایست بدان پرداخت ,همانا معیارهای ترگل ورگل بودن میوه جات و سبزیجات برای بازار صادرات و یا تزئین سوپرمارکت ها میباشد. میلیونها تن سبزیجات و میوه جات گوناگون در شرایط ایده آل صرفا بخاطر نقص خفیفی بدور ریخته میشوند.همی چی بایستی خوشگل و در سطح اسم و رسم شرکت کذائی باشد و گرنه همگان به سطل آشغال ریخته میشوند .
در آخر میبایستی از سیاست اقتصادی نئو لیبرال حاکم بر رژیم های فاسد و مرتجع کشورهای پیرامونی (حتی,با بیشرمی هر چه تمامتر, از کشورهای مرکز/ امپریالیستی-که به کشاورزانشان سوبسید هنگفت میدهند- عقب تر مینمایند ) سخن گفت . اینان با ترغیب به وارد گرداندن محصولات دگرگون شده ژنتیکی و یارانه ای از خارج ,دررقابتی ناعادلانه با کشاورزان بومی ،به کشاورزان خویش بیشترین صدمات را میزنند !! مزید برعلت, دولت های مذکورنه تنها هیچ سخنی پیرامون تاثیر بحران جهانی بر بخش کشاورزی بمیان نمی آورند، تقریبا چیزی هم در مورد خرید مستقیم محصولات غذائی ملی از دهقانان توسط دولت هایشان نیز مطرح نمیگردانند. در نهایت با بصرفه نبودن کشت و کار,کشاورزان( و میوه کاران )دست از کشت و کار کشیده و به کارهای کاذب (یا اگر بضاعتشان دهد فروش محصولات غذائی وارداتی) کشانده میشوند. بدین صورت عملا کشاورزان بومی به ورطه ورشکستگی کشانده شده و فاتحه شان خوانده میشود.
سخن کوتاه : سیاست های دولتمردان فاسد و مرتجع همیشه در راستای منافع قشری گروههای قدرت (بخوان آقا زادگان ودگر ملایان مفسد وارد کننده اقلام کشاورزی در ایران و ....) در حرکت میباشد ونه در جهت بهبود وضع طبقات زحمتکش روستائی جامعه اشان .
بهمین جهت سیاست انقلابیون آنارشیست میبایست در جهت مستقل گردانیدن هر چه بیشترخود و دیگران در تهیه حداکثر اقلام مورد نیاز غذائی شان باشد. میبایست با کشت های محلی (چه در شهر و چه در روستا) به خودکفائی هر چه بیشتر مواد غذائی مان نائل گردیم .این مقوله, طبعا, در راستای دیگر رهنمودهای تشکیل انجمن های محلی و...برای پای ریزی بنیانهای جامعه مستقل آنارشیستی (در درون و در موازات همین سیستم کنونی) مفهوم خواهد داشت .
پیش بسوی از درون خالی گردانیدن سرمایه داری و آزاد شدن
زنده باد آنارشی
پیمان پایدار
************************
(*)Comex,Patricia Teullet / (+) Ben ki-moon / (*+)Martha Meier , El Comercio
(**)Food &Agriculture Oraganization(FAO)
************************
(*)Comex,Patricia Teullet / (+) Ben ki-moon / (*+)Martha Meier , El Comercio
(**)Food &Agriculture Oraganization(FAO)
No comments:
Post a Comment