چایی؟ قهوه؟ اعدام؟ پدوفیلی اسلامی؟
به عاریه گرفته شده از بلاگ رفیق عزیزمان روزا
پیمان پایدار
انجمن حمایت از کودکان تحت نظارت پدوفیلی!
رزا: چند وقت پیش بحثی بود از تجاوز جنسی به کودکان شرکت کننده در کلاسهای قران توسط قاری ممتاز رهبری!
رفتم ببینم اصولن چه گروههای حامی کودکان وجود دارد؟ به مطالب زیر رسیدم. دلارام علی به درستی به بیهودگی این انجمنها "حامی کودکان" رسیده. لابی گری هم راستش میان طیف پدوفیل حاکم جواب نخواهد داد. بخصوص اینکه مسلمانان مخالف لذت جویی از کودکان و خردسالاران نمی باشند بلکه حَد آنرا مشخص کرده اند.
تنها راهی که می ماند ایجاد گروههای حامی و "میلیتانت" می باشد و آنهم مثل جبهه آزادیبخش حیوانات.
چرا که خودگردانی ها اصولن در اجتماع اسلامی که هر روز سَر میلیونها حیوان را با حکم شرع و عرف می بُرد و همه در حال کردن و مالیدن کودکان و خردسالاران هستند، جواب نمی دهد.
" قدم اول افشای چهره و محل سکونت و "بی آبرو" کردنشان است. البته در جامعه ای که اغلب اینکاره، باید راههای دیگری جُست تا دستان کثیف جنسی بروی تن و بدن کودکان را پس زد. مهم ابتدا ایجاد گفتمانی است که مثلن پوست حیوانات را از روی تن و بدن مانکن ها کَند تا جایی که حتی پالتو پوستهای مصنوعی نیز نه به حکم قانون بلکه به حکم قرارداد اجتماعی نانوشته "خیابان"، اینهمه را ناپسند و زشت جلوه می دهد.
باید سُمبه ی کودکان و حیوانات را پر زور کرد. تا کسی جرات نکند سر حیوانی را در روز روشن به اسم عید قربان، لب جوب بگذارد. این اگر جا بیفتد و خوردن و کُشتن/شکار و آزار حیوانات هزینه داشته باشد، اینهمه پایان خشونت به کودکان، زنان و...
اصولن
این
پایان خشونت انسان بر انسان است...
فلسفهٔ جبههٔ آزادی بخش حیوانات این است: «خشونت فقط زمانی در معنی خود به کار می‌رود که بر موجودات زنده روا داشته شود و صدمه به اموال و آزاد کردن حیوانات از آزمایشگاه‌ها و مزارع، خشونت محسوب نمی‌شود.»
معرفی فیلم مستند پدوفیلی در ایران: "کرگدن" به کارگردانی "هوتن شیرازی اینجا
نگاهی به فرآیند فعالیت‌های سازمان‌های غیردولتی کودکان در ایران
آیا مسیر را درست پیموده‌ایم؟
دلارام علی
– آمنه زمانی (بیانگری خشونت در نقاشی کودکان کار)
بقیه فایلهای صوتی اینجا
No comments:
Post a Comment