زغن/ ذقن
زّغّن: زاغ گوشت ربای؛نوعی پرنده شکاری
همای گو مفکن سایه شرف هرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
دیوان حافظ؛غزل 160
-----------------------------
ذّقن: زنخ،زنخدان،فرو رفتگی در چانه
در چاه ذّقن چو حافظ ای جان
حسن تو دوصد غلام دارد
دیوان حافظ؛غزل 118
=========================
:از صفحه
ویراستاری_بااعمال_شاقه#
@viraskar
دوست عزیزم سوفیا منشی پور
------------------------------------
تهیه از :پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment