به این ویدئو با دقت نگاه کنید. چیزی در طول ویدئو در تصویر تغییر می‌کند که شمامی توانید آن را کشف کنید. در پایان ویدئو،خواهید دید که تغییر مورد نظر چه بوده است .
این ویدئو توسط کوین اورگان و گروهش در دانشگاه دسکارت پاریس ساخته شده و نشان می‌دهد که ما نسبت به تغییراتی که به کندی صورت می‌گیرند « کور » هستیم. به گفته ی پژوهشگران ، دو عامل ، تعیین‌کننده ی توجه ما به محیط اطراف به شمار می روند .نخست ... این که ما تمایل داریم بیشترین توجه خود را به به جالب‌ترین عناصر محیطی در یک صحنه معطوف کنیم. بنابراین در این تصویر، زمینه‌ای که وسیله بازی در آن قرار گرفته به احتمال زیاد توجه بیننده را جلب نمی‌کند. به علاوه، ما با احتمال بیشتری، اشیا یا تغییراتی را ادراک می‌کنیم که کاملا منطبق با انتظار ما نیستند. وقتی تصویری را بعد از تصویری دیگر می‌بینیم، انتظار داریم چیزی غیرمنتظره در آن ببینیم تا به آن توجه کنیم.
نظریه‌های قبلی بر این باور بودند که ما از محیط بیرونی که در آن زندگی می‌کنیم، یک بازنمایی درونی می‌سازیم. این بازنمایی درونی هر زمان که ما در محیطی جدید قرار بگیریم یا در محیط خود با پدیده مهم تازه‌ای روبرو شویم، تغییر می‌کند و به اصطلاح به روز می‌شود.
اما این ویدئو نشان می‌دهد که ممکن است چنین بازنمایی‌ای در کار نباشد و ما خیلی ساده روی اطلاعاتی که از محیط خارجی می‌گیریم حساب کنیم. از آن‌جا که محیط بیرونی همیشه در دسترس ما است، شاید چندان نیازی نباشد که خودمان را برای ساختن یک بازنمایی کامل درونی به زحمت بیاندازیم! در این ویدئو، تغییراتی که اتفاق می‌افتند آن‌قدر مهم به نظر نمی‌رسند که ذهن ما بخواهد آن‌ها را به خاطر بسپارد. در نتیجه ما متوجه تغییری که به آرامی در زمینه تصویر روی می‌دهد نمی‌شویم و به اصطلاح نسبت به آن کوریم.
این ویدئو توسط کوین اورگان و گروهش در دانشگاه دسکارت پاریس ساخته شده و نشان می‌دهد که ما نسبت به تغییراتی که به کندی صورت می‌گیرند « کور » هستیم. به گفته ی پژوهشگران ، دو عامل ، تعیین‌کننده ی توجه ما به محیط اطراف به شمار می روند .نخست ... این که ما تمایل داریم بیشترین توجه خود را به به جالب‌ترین عناصر محیطی در یک صحنه معطوف کنیم. بنابراین در این تصویر، زمینه‌ای که وسیله بازی در آن قرار گرفته به احتمال زیاد توجه بیننده را جلب نمی‌کند. به علاوه، ما با احتمال بیشتری، اشیا یا تغییراتی را ادراک می‌کنیم که کاملا منطبق با انتظار ما نیستند. وقتی تصویری را بعد از تصویری دیگر می‌بینیم، انتظار داریم چیزی غیرمنتظره در آن ببینیم تا به آن توجه کنیم.
نظریه‌های قبلی بر این باور بودند که ما از محیط بیرونی که در آن زندگی می‌کنیم، یک بازنمایی درونی می‌سازیم. این بازنمایی درونی هر زمان که ما در محیطی جدید قرار بگیریم یا در محیط خود با پدیده مهم تازه‌ای روبرو شویم، تغییر می‌کند و به اصطلاح به روز می‌شود.
اما این ویدئو نشان می‌دهد که ممکن است چنین بازنمایی‌ای در کار نباشد و ما خیلی ساده روی اطلاعاتی که از محیط خارجی می‌گیریم حساب کنیم. از آن‌جا که محیط بیرونی همیشه در دسترس ما است، شاید چندان نیازی نباشد که خودمان را برای ساختن یک بازنمایی کامل درونی به زحمت بیاندازیم! در این ویدئو، تغییراتی که اتفاق می‌افتند آن‌قدر مهم به نظر نمی‌رسند که ذهن ما بخواهد آن‌ها را به خاطر بسپارد. در نتیجه ما متوجه تغییری که به آرامی در زمینه تصویر روی می‌دهد نمی‌شویم و به اصطلاح نسبت به آن کوریم.
این مطلب رو رفیق عزیزم فرشین از پاریس فرستاده که با شما به مشارکت میزارم
Length: 0:55
No comments:
Post a Comment