تصنیف کردی "درد دوری"- شعر ماموستا وفایی , با صدای استاد مظهر خالقی. با زیرنویس کردی و فارسی.

 

 

   هێند نه‌خۆشی ده‌ردی دووریم وه‌خته‌ گیان و دڵ ده‌رێ! ئاخ! نه‌سیمی سوبحده‌م کوا عه‌رزوحاڵی من به‌رێ! ده‌رده‌دارم، بێ‌زبانم، بێدڵم، سه‌ودا سه‌رم! ئاخ له‌بۆ دڵ‌میهره‌بانێ، هه‌مزبان و هه‌مسه‌رێ! که‌س له‌ حاڵی سۆز و گریانی من ئ...اگادار نییه‌ ئاخ له‌بۆ یه‌ک حاڵزانێ، دڵ‌پڕئاو و ئاورێ! له‌حزه‌یه‌ک یادی خودا ناکا له‌به‌ر عه‌یشی جیهان نه‌فسی کافر واده‌زانێ قه‌ت جیهان ڕانابرێ من به‌دڵ، زولفت به‌سه‌ر که‌وتووینه‌ به‌رپێی ڕه‌حمه‌تت ئه‌ی ئومێدی موئمین و کافر! خودا هه‌ڵناگرێ! بێ شه‌که‌رخه‌نده‌ی ده‌مت وه‌سڵی ڕوخت مومکین نییه‌ جه‌ننه‌تم نابێ هه‌تا نه‌مشۆن به‌ ئاوی که‌وسه‌رێ! پێم بڵێ وه‌جهی چییه‌ زولفت موقیمی ڕوومه‌ته‌ خۆ به‌شه‌رعی مسته‌فا، جه‌ننه‌ت به‌ کافر نادرێ! با به‌ ئاخر بێ جه‌فا، به‌و چاوه‌ بیماره‌ت بڵێ_ یا ده‌وای ده‌ردم که‌ره‌م کا یا له‌ ده‌یرم وه‌رگرێ! کردمێ مه‌جنوونی ده‌روده‌شتان و فه‌رهادی زه‌مان شۆخ و سه‌لماڕه‌نگ و له‌یلا‌ده‌نگ و شیرین‌شه‌ککه‌رێ! کردمێ ئه‌فسانه‌ی هه‌موو بازاڕ و شاران عاقیبه‌ت ڕووبه‌خاڵ، گه‌ردن‌مه‌ڕاڵ، چاوکاڵ و گیسووعه‌نبه‌رێ مه‌نعی ناڵینم مه‌که‌ن یاران له‌ ده‌ست موژگانی یار زۆر به‌ئێش‌وده‌رده‌ ڕیشی جێگه‌نیشی نه‌شته‌رێ! زه‌حمه‌تی بێهووده‌ تاکه‌ی ئه‌ی ته‌بیبی میهره‌بان! ده‌ردی من ده‌ردێکه‌ بێده‌رمانه‌ چاره‌ی 
 هێند نه‌خۆشی ده‌ردی دووریم وه‌خته‌ گیان و دڵ ده‌رێ!
ئاخ! نه‌سیمی سوبحده‌م کوا عه‌رزوحاڵی من به‌رێ!
...
ده‌رده‌دارم، بێ‌زبانم، بێدڵم، سه‌ودا سه‌رم!
ئاخ له‌بۆ دڵ‌میهره‌بانێ، هه‌مزبان و هه‌مسه‌رێ!

که‌س له‌ حاڵی سۆز و گریانی من ئاگادار نییه‌
ئاخ له‌بۆ یه‌ک حاڵزانێ، دڵ‌پڕئاو و ئاورێ!

له‌حزه‌یه‌ک یادی خودا ناکا له‌به‌ر عه‌یشی جیهان
نه‌فسی کافر واده‌زانێ قه‌ت جیهان ڕانابرێ

من به‌دڵ، زولفت به‌سه‌ر که‌وتووینه‌ به‌رپێی ڕه‌حمه‌تت
ئه‌ی ئومێدی موئمین و کافر! خودا هه‌ڵناگرێ!

بێ شه‌که‌رخه‌نده‌ی ده‌مت وه‌سڵی ڕوخت مومکین نییه‌
جه‌ننه‌تم نابێ هه‌تا نه‌مشۆن به‌ ئاوی که‌وسه‌رێ!

پێم بڵێ وه‌جهی چییه‌ زولفت موقیمی ڕوومه‌ته‌
خۆ به‌شه‌رعی مسته‌فا، جه‌ننه‌ت به‌ کافر نادرێ!

با به‌ ئاخر بێ جه‌فا، به‌و چاوه‌ بیماره‌ت بڵێ_
یا ده‌وای ده‌ردم که‌ره‌م کا یا له‌ ده‌یرم وه‌رگرێ!

کردمێ مه‌جنوونی ده‌روده‌شتان و فه‌رهادی زه‌مان
شۆخ و سه‌لماڕه‌نگ و له‌یلا‌ده‌نگ و شیرین‌شه‌ککه‌رێ!

کردمێ ئه‌فسانه‌ی هه‌موو بازاڕ و شاران عاقیبه‌ت
ڕووبه‌خاڵ، گه‌ردن‌مه‌ڕاڵ، چاوکاڵ و گیسووعه‌نبه‌رێ

مه‌نعی ناڵینم مه‌که‌ن یاران له‌ ده‌ست موژگانی یار
زۆر به‌ئێش‌وده‌رده‌ ڕیشی جێگه‌نیشی نه‌شته‌رێ!

زه‌حمه‌تی بێهووده‌ تاکه‌ی ئه‌ی ته‌بیبی میهره‌بان!
ده‌ردی من ده‌ردێکه‌ بێده‌رمانه‌ چاره‌ی ناکرێ!