پرگار: خداناباوری و زمینه‌ی گسترش آن
53:44
آتئیسم یا خداناباوری چیست و چرا گفته می شود در کشورهایی چون ایران و افغانستان در حال گسترش است؟
جان شلنبرگ فیلسوف معاصر می گوید اگر خدایی وجود داشت خداناباوران را بیشتر دوست می داشت چرا که قوایی که به آن‌ها داده را به کار می برند تا در مورد او موشکافی کنند و پرسش در مورد او را تا حد انکار وجودش جدی می‌گیرند. اما خداناباوری همیشه نتیجه به کارگیری قوایی نیست که خداباوران معتقدند منشاء الهی دارد. نتیجه‌ی شرایط زیست و عوامل سیاسی نیز هست. یک نظر سنجی جدید نشان داده که درترکیه شمار کسانی که می‌گویند به وجود خدا باور ندارند در ده سال اخیر سه برابر شده است. در ایران و افغانستان امکان چنین نظرسنجی‌هایی دشوار است اما امکانات ارتباطی جدید باعث شده خداناباوران عقایدشان را صریح تر بیان کنند. ولی آیا خداناباوری در میان جوانان عاصی بیشتر ناشی از گریز از دین به ویژه دین رسمی نیست و آیا آنچه که گسترش خداناباوری خوانده می‌شود بخشی از روندی نیست که به تنوع اشکال دینداری نیز انجامیده است؟
==================================
پسگفتار
برای نویسنده این سطور هم رشد و توسعه علم و هم زندگی اجتماعی بشریت هست که بشریت را بسوی بی خدایی برده و میبرد. اینکه در غرب درصد خداناباوری بیشتر از کشورهای سنتی جهان سومی هست نشان همین امر است. و اینکه در ایران و افغانستان هم رو به رشد هست نشان از شق دوم بحث فوق الذکر است.
در این دیالوگ جناب عرفان، به نظر من، شعورش بیشتره و بحثش قابل قبولتر.
خدا زائده ذهن بشر عهد بوق بوده و ناشی از ترس،نادانی/جهل و حماقت
دین افیون است و مایه عقب ماندگی اجتماعی
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment