اخیر یکی از دوستان عزیزم واسم متن کوتاه زیر را راجع به انواع و اقسام "عشق  ها" فرستاده و اینکه چه ربطی بین هر کدوم از این گونه عشق ها هست با یکی از به اصطلاح "پیامبران " ابراهیمی !! کوتاه سخن: به نظر چیزی شبیه لطیفه میباشد تا متنی جدی و اصولی !!اول بخوانیدش و بعد نظر من را نیز در پی آن مرور کنید:

بعضی عشق ها مثله قصه نوحه ( از ترس طوفان ميان سراغت) بعضی عشق ها مثله قصه ی ابراهيمه ( بايد همه چيزتو براش قربانی کنی) بعضی عشق ها مثله قصه مسيحه ( آخرش به صليب کشیده میشی) اما بيشتر عشق ها مثله قضيه موساست!! ( يه کم که دور ميشی يه گوساله جا تو ميگيره)!!

************************

ولی من معتقدم که هیچ کدوم از این 4 نوع احساسات برشمرده بالا عشق که نیستند هیچ  بلکه نوعی مریضی روحی- روانی حاملینش میباشد و بس!! این افراد با عقده های خود کم بینی,که از درون خانواده های داغان و ورشکسته به آنان به ارث رسیده , بجای بارور شدن و رشد کردن به درغلطیدن به زندانی از روابط عقب گرا و سنتی دچار گشته و بدور باطلی افتاده اند . حال آنکه عشق حقیقی نه تنها اعتماد به نفس را تقویت میبخشد, بلکه برای هر کس انگیزه ای میگردد برای رشد فکری, روحی- روانی  و سکسی(همه به غلط و بگونه شونیستی و کالائی کلمه 'جنسی' رو استفاده میکنند) . به یک کلام رها شدن از هر گونه تنگ نظری و خشک مغزی و آزاد کردن تمامی پتانسیلهای بلقوه و رشد دائمی در تمامی حیطه های فردی و اجتماعی .
زنده باد عشق 
پیمان پایدار