در پس گرد و خاک زمانه

چند روز پیش داشتم دنبال تقاضا نامه پر شده مالیات سال قبل میگشتم , که واسه تمدید بیمه ام برای سال جدید(2012 ) به اداره بیمه پست کنم , که به فایلی از نوشته های پراکنده ام(*)- عمدتا به انگلیسی از 35 سال گذشته به اینطرف -بر خوردم. در میونشون نظرم به سه تا از پنج تا شعرهائی که در فاصله 8 سال سروده ام کشیده شد : اولی کوتاه به فارسی به تاریخ اواخر 1991 ,دومی-قصیده ای نسبتا بلند بالا - به انگلیسی بتاریخ بیست و پنج فوریه 1993 و سومی به اسپانیائی به تاریخ 1999 !! اولی و دومی رو واسه معشوق ایرونی ام در دوران اقامت 4 ساله ام درنیویورک و سومی رو نیز واسه تنها عشقی زود گذر به یک زیبا روی آمریکائی با چشمهائی آبی و موهائی بلوند, که هیچوقت فکرشو نمیکردم بسراغم بیاد, نوشته شده اند .در همین جا بایستی گوشزد کنم که بجز همان دو عزیز هیچکس دیگر تا به امروز آنها را نخوانده است. بعد ازکلنجار رفتن با خودم تصمیم گرفتم  که  آنها را در اینجا درج کنم تا شما خوانندگان عزیز نیز بخوانید .البته ,اسامی شان را در اینجا فاکتور میگیرم.

*********

(1)
ترا در رویاهایم می جستم
حال آنکه
در یک شب سرد و بی روح
در ماه می
در نیویورک(برانکس) یافتم.

هر کلامت را
دو باره و چند باره در ذهنم هیجی کردم 
هر حرکتت را
دو باره و چند باره در ذهنم ترسیم کردم
و هر صدایت
مرا به زندگی امیدوار!

هیهات
که تب عشق
هنوز چند ماهی سپری نشده
در تو مرد!

زان پس
هر انتقادت
مرا آزرد.
و هر
تند خوئی ات
مرا رنجاند.

هر چند
برای شامگاهی
روزی
نیمروزی

وحال
هفت ماه میگذرد,
هفت ماه جان گداز
 توام با
تب تنهائی,
,تب عشق
و تب
! نیاز تو

و من
همچون
برکه ای
در پی اقیانوس پر تلاطم زندگی
صلانه صلانه
هموار میکنم
راه دشوار زندگی را 

 نیویورک اواخر 1991

(2)
It was sunday !
A sad sunday afternoon.
It was sunday, 17th of January 1993.
A bloody freezing sunday afternoon!

I left you with a bleeding heart;
but as usual,ironically,with
longing desire to see you again.

Thriving on kissing you
craving for caressing ,
embracing you,
that euphoria,
that ecstacy.

***
It was exactly 2:15 pm
I can't ever recall leaving you
in such an stage of 'misery',
pain,
lonliness!

But I couldn't help it.
Your cold,indifferent body,
face,
voice,
the night before
had turned me off,
so bad,
so devastated.

I even didn't enjoy my breakfast
in the company of your beautiful mom
and,
playful son.

***
It wasn't long
before I left the building
that tears were coursing down my face.

Oh .....!
who did ever say
that
love doesn't hurt?
That love is all happiness,
hope,
and
rainbow in the horizon!

No!
No!
Love is all of that!
I have had
my share of
joy,
and
pain!
Cry of joy,
cry of pain,
that's to say.

***
In such time of despair
Washington Squre is my 'heaven',
my 'retreat'!

It's where I stride away to pace
from the circle of unhappiness.

***
I was in the park
at 2:40 sharp,
after a short stop
at 901 Walton Ave #3J
where I charged
and
picked up the tape recorder of ...

***
The long ignored sounds of a sunday afternoon
in the Washington Square park
came alive around me:

The rustle of trees
when a stray breeze
wondered through;
The clip-clap of a horse,
going down the road
in front of the arch;
The barking of a dog
a few feet away;
The loud whine of a fly
careening past my ear;
The hollering of a street man
to an invisible enemy;

all in all
in a weather that
snapped my energy,
fogged my mind.

It didnt take me long
when,
I decided to go for a cup of coffee,
In our favourite spot,
'Dean & Deluca',
where I had discovered
short while ago!

The hot cup of coffee
got ride of my goosbump
and
snapped me out of my day dream.

Then,
a quick plan for a movie
sharpened my conciousness.
I looked up my movie clips,
calender
and what not.
I made up my mind,
the minute I saw
the tempting Jewish film festival.

A quick ride up to midtown
where we had seen
The Iranian film festival
late last year.

It was at the bottom of
escalator
where,
the beginning of the end of
my happiness began
on 22nd of Novembre 1992.
Remembre!
My dear...

It was right there
where
you refused to hold my hand,
for the first time,
and
thirty minutes later,
in the coffee shop,
your first drops of tears
broke my heart.

I just stared up
at the cloudy sky
while,
ridding up the escalator
and,
contemplating the
muddle of my life!

New York
22-29 January 1993


(3)

Tus ojos azules
Parecen como un dia sin nubes!

Tu carcajada sincera
es como tener un dia sin tristeza!

Tu pello rubia
es semejante de caminar en un desierto imenso y radiante!

Y

Tu mirada penetrante
es como realizar un sueno olvidado en el pasado !

Si
Quiero vivir mis dias sin nubes!
Quiero probar mi vida sin tristeza!
Quiero sentir el calor de tu presencia en mi vida
cotitiana!

Y

Quiero realizar por fin mis suenos contigo !
hoy mas que ayer,
menos que manana!
Te quiero!

San Francisco,California
22 de Noviembre 1999
********************
 (*)از نامه به روزنامه محلی شهر بولدر-کلورادو 1977 گرفته تا مقاله ای به روزنامه هفتگی دانشگاه کلورادو پیرامون قیام بهمن 1979 و جنبش زنان و... خلاصه بگم:اکثر نوشته هایم مربوط به مسائل سیاسی روز بوده و هست.)