کنکاشی مجدد بر سیستم نئولیبرال حاکم بر جهان سرمایه داری
مدل سرمایه داری کنونی, مهم نیست که سرکردگی (هژمونی)اش را آمریکا در حال حاضر بعهده دارد یا آنی که چین در دو دهه آینده داشته باشد ,کابوسی است برای کره زمین. نتیجه اش یعنی :مصرف کنندگان هر چه بیشتر طبقه متوسط ,صاحبان اتومبیل,کامپیوتر و...که موجبات (سئو)استفاده انرژی, سوزاندن هر چه بیشتر سوختهای فسیلی و گازهای گلخانه ای در آتمسفر میشوند .خلاصه کرده باشیم: بیان پر قدرت شکست عظیم نژاد بشری در مقابل مسئولیتی که در حفظ زندگی خود و, در کنار آن , جان دیگر موجودات زنده در محیط زیست -چرا که بیگناهند-که قابلیت دفاع از خود را ندارند میباشد. هر چقدر "پیروزی" و" پیشرفت" بشر بیشتر شده, همچنین شدیدتر شده خشکی در سطح زمین, قوی تر شده توفانها, تغییرات گسترده تر جوی ,بالا آمدن بیشتر سطح دریاها, بالا رفتن درجه حرارت و بحران عظیمی برای زمینهای در سطح پائین و یا گرمسیری. بزبانی دیگر, گرفتار پارادوکسی دهشتناک("شیطانی") شده ایم که نشان میدهد که در پی "پیشرفت" شکستی بزرگتر نصیبمان گردیده. ناگفته نماند, تعداد بیشماری از اقتصاد دانان بورژوا, سیاستمداران,روزنامه نگاران ,محققین و سرمایه داران این "پیشرفتها" را جشن گرفته, و بقول معروف با دمشان گردو میشکنند,و کاملا آنروی سکه را نادیده میگیرند .در حقیقت نمیتوانند انکار کنند, چرا که غیر ممکنه نادیده انگاشتنش.فقط خفه خون گرفته اند .این حاکی از چه میباشد: ترس , خرافات , وجدان ناراحت(اگر وجدانی واسشون مونده باشه) ,همراهی با مرگ ,شاید هم حماقت محض؟! (البته هستند تک و توکی سیاستمدار و سرمایه دار "دور اندیش"-هواداران سرمایه داری سبز- که اینجا و اونجا منگی زده اند پیرامون این مشکلات ولی طبیعتا دردی دوا نشده و نخواهد شد چرا که کلیت سیستم میبایستی نابود شود). بهر حال, مدیحه سرایان این مارش سرمایه با شور و شوق وصف ناپذیری تمامی بشریت را به تشییع جنازه خود میکشانند. سئوال این نیست که چقدر "پیشرفت" (یا نزدیک شدن به نابودی بشر) کافی میباشد بلکه کی این زمان سر میرسد؟!(در میان نیروهای مترقی این زمان بین 25 تا 50 سال تخمین زده شده) یا ما میتونیم سرمایه داری را نابود کنیم و سیستمی مبنی بر مساوات و صلح و صفا با محیط زیست پیشه کنیم(بخوان آنارشی) یا سرمایه داران و دولتهای حامیشان کلیت بشر را به پرتگاه نابودی میکشانند.
راه سومی موجود نمیباشد .
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment