Thursday, October 25, 2012

هرچه می کنم، سروده نمی شوی
نفس کم آورده ام
نفس کم آورده و
آسمان نزدیک تر می شود
جهان میز مذاکره ای شده است
...
میان من و فصلی بی نام
بی نشان
بی صدا
ترانه ای نه، پرنده ای نه،
لااقل طنابی باش
برای حلق آویز کردنم
در میدانی که پانزده هزار نفر
کف می زنند و سوت می کشند!
نفس کم آورده ام
و زمین
مماس بر سینه ام، ساعت را تکرار می کند
سروده نمی شوی
سروده نخواهم شد
پنج و سی دقیقه به وقت انعکاس آینه هاست
این طناب اوج می گیرد
آسمان نزدیک تر می شود
چیزی بگو
حرفی بزن
باور کن نفس کم آورده ام

(الهه عشق)

No comments:

Post a Comment