بیل گیتس نمیتونه یه مستراح بسازه
Bill Gates Can't Build a Toilet
نوشته ای از: جیسون کاس
By :Jason Kass
مهندس محیط زیست و پایه گذار سازمان ' توالت برای مردم' میباشد
2013چاپ شده در نیویورک تایمز:19 نوامبر
ترجمه از : پیمان پایدار
************************************
اضافه بر از بین بردن فلج اطفال در هند و با شروع انقلاب درکامپیوتر شخصی, سوپر من سیاتل عصر ما (منظور بیل گیتس هست-م) توانسته رفتن به مستراح(توالت/دست به آب) را به یک واقعه مهم(*) تبدیل کند . پنج سال پیش , اگر من به مردم می گفتم که دارم رو توالت کار میکنم , آنها قطعا فکر میکردن که من یک لوله کش هستم .اکنون, آنها با تعجب فریاد میزنن :"آه ! راستی بیل گیتس تو این مسئله دست نداره"؟
(*) a cause celebre
بیش از یک سوم جمعیت دنیا , حدود 2 و نیم میلیارد نفر , دسترسی به مستراح ندارند. بنیاد گیتس (نهاد 'خیریه' خانوادگی این مردک میلیاردر, استثمارگر و دزد-م) و تعداد انگشت شماری از افراد مشهور بمانند مت دیمون (+) سزاوار دریافت اعتبار برای قرار دادن این بحران بهداشتی در نقشه مشکلات جهانی میباشند .
(+)Matt Damon
مشکل اینست که برخورد بنیاد گیتس در تلاش برای پیداکردن راه حل مناسب کماکان بمانند دیگر پروژه های مایکروسافت پر زرق و برق(+*) می نماید: با کلی سر و صدا, بودجه سر به آسمان کشیده و مهندسین موسسات نخبه گرا که با جدیدترین فن آوری ها دست و پنجه نرم میکنند, هزاران فرسنگ دور از مشتریهایشان
(*) a cause celebre
بیش از یک سوم جمعیت دنیا , حدود 2 و نیم میلیارد نفر , دسترسی به مستراح ندارند. بنیاد گیتس (نهاد 'خیریه' خانوادگی این مردک میلیاردر, استثمارگر و دزد-م) و تعداد انگشت شماری از افراد مشهور بمانند مت دیمون (+) سزاوار دریافت اعتبار برای قرار دادن این بحران بهداشتی در نقشه مشکلات جهانی میباشند .
(+)Matt Damon
مشکل اینست که برخورد بنیاد گیتس در تلاش برای پیداکردن راه حل مناسب کماکان بمانند دیگر پروژه های مایکروسافت پر زرق و برق(+*) می نماید: با کلی سر و صدا, بودجه سر به آسمان کشیده و مهندسین موسسات نخبه گرا که با جدیدترین فن آوری ها دست و پنجه نرم میکنند, هزاران فرسنگ دور از مشتریهایشان
(+*)as a cutting-edge Project
فقط برخی از پارامترهای اولین چالش اختراع توالت بنیاد گیتس را در نظر بگیرید: تولید"عملی" مستراحی که مناسب باشد برای خانواده تک خانواری در کشورهای در حال توسعه(بخوان پیرامونی/عقب نگاه داشته شده-م) . مطمئن شدن از اینکه ضایعات بدنی تمام یک خانواده و خروجی آب اشامیدنی و چاشنی ها, بمانند نمک را در خود جا میدهد. و حالا که شما تا اینجا آمده اید, اطمینان حاصل کنید که مستراح نظارت داشته باشد بر تبدیل مدفوع به انرژی. و هزینه تمامی این می بایستی چندرغاز(چند شاهی) شود . به این میگن توالت حسابی .
برنده مسابقه سال گذشته, توالتی با قدرت خورشیدی اختراع کرد که مدفوع را به انرژی برای پخت و پز تبدیل میکرد .قابل توجه و گیرا- اما هر کدام هزینه اش هزار دلار بود .
مدلهای دیگر سیستم پرده غشا(شامه) را به رخ ما میکشد,درمان مدفوع لجن آلود ته نشین شده با استفاده از اکسیداسیون آب فوق بحرانی (آب را تا 705 درجه فارنهایت یا 374 درجه سانتیگراد گرم کرده, بعد اکسیژن را بدان تزریق کنید) وزغالی شدن هیدروترمال(مدفوع را در درجه و فشار بالا هنگامی که زیر آب هست اکسیدیزه کردن) .
توالت هائی که با فن بالا ساخته میشوند هیجان انگیزند , اما حتی بنیاد گیتس اذعان کرده که "چنین راه حلهائی از لحاظ اقتصادی نامشخص میباشند" . بزبان ساده انگلیسی : هیچکس توان مالی اش را ندارد .
اینگونه توالت ها برای کسانی که بیشتر از همه به آن نیاز دارند فراتر میرود از غیر عملی بودن :ساکنین حلبی آباد های کشورهائی چون هائیتی, اندونزی و بنگلادش جائی که مردمانش بین یک تا پنج دلار در روز درآمد دارند .
فقط تصور کنید عاقبت چنین توالت با فن آوری بالا را در یکی از این کومونیته ها. چه اتفاقی می افتد اگر سیستم منحصر به فرد پرده غشا مسدود گردد؟ یا اگر لوله خیلی مهم آب یا مخزن هیدروترمال تبدیل به زغال نشست کند یا بدتر ,منفجر شود؟ یا اگر یکی از ساکنین فقیر متوجه شود که ارزش دستگاه مذکور بیش از یکسال درآمدش هست و تصمیم به سرقت آن بگیرد؟ اگر بسیاری از پروژه های توسعه ناموفق 60 سال گذشته بما چیزی آموخته باشند, آن است که راه حل های پیچیده وارداتی کار نمیکنند .
مردمی که من در کشورهای هم چون پرو, السالوادور و هائیتی ملاقات کردم بیشتر شامل کشاورزان خرده پا /خودکفا روستائی و یا ساکنان محله های فقیر نشین شهرهای بزرگ که با انجام کارهای متنوع(آچار پیچ گوشتی/ همه فن حریفی یا هر چی پیش آید خوش آید-م)امورات بخور نمیرشان را میگذرانند, میباشند .آنان گلیم خود را از آب کشانند.آنها از هر چی در دسترشان است استفاده میکنند ,و اغلب در تعمیر هر چیزی بسیار خوب هستند.اما انتظار نداشته باشید که یک شبه مهندس صنایع شوند .
وقتی که من به آقای گیتس گوش میدم که راجع به توالت صحبت میکند , بفکر هوانا, که در به لن(*) پرو زندگی میکند, میافتم:شهری , با جمعیت 65 هزار نفری , در دهنه رودخانه آمازون(منطقه حاشیه نشین شهر 'ای کیتو'(+) ,پایتخت استانی بنام آمازونیا (+*)- یکی از پنج استان جنگلی پرو که در شمال شرق کشور قرار دارد.مترجم) .محله زندگانی او نیمی از سال زیر آب میباشد. در طول نیمه دیگر سال , خندق زهکشی (به اصطلاح توالت) شان پر است از مدفوع و موش .
(*) Juana - Belen (+) Iquito / (*+) Amazonia
وقتی هوانا نیاز به تخیله شکمش دارد, برروی تخته باریکی حدود 30 فیت (تقریبا 10 متر) راه میرود تا به مستراح برسد:چهار تا چوب پوسیده تیر چراغ برق مانند پیچیده شده با پارچه کرباسی . او, بگونه مخاطره انگیزی ,برروی دو چوب باریک که بالای یک خندق گذاشته شده می ایستد و آنچه نیاز دارد را انجام میدهد .او در ضمن میداند که کودکانش در همان حوالی بازی میکنند و نگران مریض شدنشان است,چرا که ضایعات مستقیما به جریان آب میروند .
فقر بهداشتی ,هر روزه, منجر به مرگ و میر 2000 کودک ناشی از بیماریهای اسهالی می گردد .متاسفانه برای هوانا , و میلیونها نفر از افرادی که در زمین های حاشیه ای خیس(اشباع شده) در آب زندگی میکنند, راه حل های ارزان وجود ندارد . آنچه آنها نیاز دارند نوعی از توالت میباشد که بتوان خرید یا ساخت با چند هفته صرفه جوئی .
توالت های زیست محیطی (اکولوژیکی) که از کود طبیعی (*) برای تجزیه ضایعات استفاده میکنند ساختشان ساده است ,بدون آب و آسان میباشند برای تعمیر. این رفتن-به توالت برای مالکان کلبه در آمریکا ست که بیش از حد نزدیک به آب, برای داشتن سیستم عفونی ,زندگی میکنند .
(*)Natural Composting
تنها مشکل اینست که خیلی گران تمام میشوند:هزار دلار . در هایئتی سازمانی بنام خاک(*)بطور موفقیت آمیزی توالتهائی کم هزینه با کود طبیعی را برای 20 هزار نفر به ارمغان آورده است, و سازمان من در حال کار برروی توسعه نوع مقرون به صرفه تری است .
(*) SOIL
حتی راه حلهای ساده ای مثل کیسه ادرار- مدفوع(*) که بطور ارزان(کمتر از 2 سنت آمریکائی برای هر کیسه:60 تومن -دلار 3هزار تومانی) ضایعات را مطابق اصول بهداشتی نگه داشته ,قبل از تبدیل کردنشان به کود ,پیشرفت عظیمی است . آنها همچنین میتوانند در نجات جان افراد بعد از بلایای طبیعی حیات بخش باشند .
(*)Peepooادغام دو لغت پی به معنای ادرار و پو به معنای مدفوع
اگر ما این توالت های با تکنولوژی پائین را با آغوش باز پذیرا باشیم , در مسیر صحیحی و یک گام نزدیک تر خواهیم بود در فراهم کردن توالتی امن, تمیز, راحت و مقرون به صرفه برای 2 و نیم میلیارد انسان .و این چیزی ست با ارزش برای جشن گرفتن در اینروز جهانی توالت .
پایان
فقط برخی از پارامترهای اولین چالش اختراع توالت بنیاد گیتس را در نظر بگیرید: تولید"عملی" مستراحی که مناسب باشد برای خانواده تک خانواری در کشورهای در حال توسعه(بخوان پیرامونی/عقب نگاه داشته شده-م) . مطمئن شدن از اینکه ضایعات بدنی تمام یک خانواده و خروجی آب اشامیدنی و چاشنی ها, بمانند نمک را در خود جا میدهد. و حالا که شما تا اینجا آمده اید, اطمینان حاصل کنید که مستراح نظارت داشته باشد بر تبدیل مدفوع به انرژی. و هزینه تمامی این می بایستی چندرغاز(چند شاهی) شود . به این میگن توالت حسابی .
برنده مسابقه سال گذشته, توالتی با قدرت خورشیدی اختراع کرد که مدفوع را به انرژی برای پخت و پز تبدیل میکرد .قابل توجه و گیرا- اما هر کدام هزینه اش هزار دلار بود .
مدلهای دیگر سیستم پرده غشا(شامه) را به رخ ما میکشد,درمان مدفوع لجن آلود ته نشین شده با استفاده از اکسیداسیون آب فوق بحرانی (آب را تا 705 درجه فارنهایت یا 374 درجه سانتیگراد گرم کرده, بعد اکسیژن را بدان تزریق کنید) وزغالی شدن هیدروترمال(مدفوع را در درجه و فشار بالا هنگامی که زیر آب هست اکسیدیزه کردن) .
توالت هائی که با فن بالا ساخته میشوند هیجان انگیزند , اما حتی بنیاد گیتس اذعان کرده که "چنین راه حلهائی از لحاظ اقتصادی نامشخص میباشند" . بزبان ساده انگلیسی : هیچکس توان مالی اش را ندارد .
اینگونه توالت ها برای کسانی که بیشتر از همه به آن نیاز دارند فراتر میرود از غیر عملی بودن :ساکنین حلبی آباد های کشورهائی چون هائیتی, اندونزی و بنگلادش جائی که مردمانش بین یک تا پنج دلار در روز درآمد دارند .
فقط تصور کنید عاقبت چنین توالت با فن آوری بالا را در یکی از این کومونیته ها. چه اتفاقی می افتد اگر سیستم منحصر به فرد پرده غشا مسدود گردد؟ یا اگر لوله خیلی مهم آب یا مخزن هیدروترمال تبدیل به زغال نشست کند یا بدتر ,منفجر شود؟ یا اگر یکی از ساکنین فقیر متوجه شود که ارزش دستگاه مذکور بیش از یکسال درآمدش هست و تصمیم به سرقت آن بگیرد؟ اگر بسیاری از پروژه های توسعه ناموفق 60 سال گذشته بما چیزی آموخته باشند, آن است که راه حل های پیچیده وارداتی کار نمیکنند .
مردمی که من در کشورهای هم چون پرو, السالوادور و هائیتی ملاقات کردم بیشتر شامل کشاورزان خرده پا /خودکفا روستائی و یا ساکنان محله های فقیر نشین شهرهای بزرگ که با انجام کارهای متنوع(آچار پیچ گوشتی/ همه فن حریفی یا هر چی پیش آید خوش آید-م)امورات بخور نمیرشان را میگذرانند, میباشند .آنان گلیم خود را از آب کشانند.آنها از هر چی در دسترشان است استفاده میکنند ,و اغلب در تعمیر هر چیزی بسیار خوب هستند.اما انتظار نداشته باشید که یک شبه مهندس صنایع شوند .
وقتی که من به آقای گیتس گوش میدم که راجع به توالت صحبت میکند , بفکر هوانا, که در به لن(*) پرو زندگی میکند, میافتم:شهری , با جمعیت 65 هزار نفری , در دهنه رودخانه آمازون(منطقه حاشیه نشین شهر 'ای کیتو'(+) ,پایتخت استانی بنام آمازونیا (+*)- یکی از پنج استان جنگلی پرو که در شمال شرق کشور قرار دارد.مترجم) .محله زندگانی او نیمی از سال زیر آب میباشد. در طول نیمه دیگر سال , خندق زهکشی (به اصطلاح توالت) شان پر است از مدفوع و موش .
(*) Juana - Belen (+) Iquito / (*+) Amazonia
وقتی هوانا نیاز به تخیله شکمش دارد, برروی تخته باریکی حدود 30 فیت (تقریبا 10 متر) راه میرود تا به مستراح برسد:چهار تا چوب پوسیده تیر چراغ برق مانند پیچیده شده با پارچه کرباسی . او, بگونه مخاطره انگیزی ,برروی دو چوب باریک که بالای یک خندق گذاشته شده می ایستد و آنچه نیاز دارد را انجام میدهد .او در ضمن میداند که کودکانش در همان حوالی بازی میکنند و نگران مریض شدنشان است,چرا که ضایعات مستقیما به جریان آب میروند .
فقر بهداشتی ,هر روزه, منجر به مرگ و میر 2000 کودک ناشی از بیماریهای اسهالی می گردد .متاسفانه برای هوانا , و میلیونها نفر از افرادی که در زمین های حاشیه ای خیس(اشباع شده) در آب زندگی میکنند, راه حل های ارزان وجود ندارد . آنچه آنها نیاز دارند نوعی از توالت میباشد که بتوان خرید یا ساخت با چند هفته صرفه جوئی .
توالت های زیست محیطی (اکولوژیکی) که از کود طبیعی (*) برای تجزیه ضایعات استفاده میکنند ساختشان ساده است ,بدون آب و آسان میباشند برای تعمیر. این رفتن-به توالت برای مالکان کلبه در آمریکا ست که بیش از حد نزدیک به آب, برای داشتن سیستم عفونی ,زندگی میکنند .
(*)Natural Composting
تنها مشکل اینست که خیلی گران تمام میشوند:هزار دلار . در هایئتی سازمانی بنام خاک(*)بطور موفقیت آمیزی توالتهائی کم هزینه با کود طبیعی را برای 20 هزار نفر به ارمغان آورده است, و سازمان من در حال کار برروی توسعه نوع مقرون به صرفه تری است .
(*) SOIL
حتی راه حلهای ساده ای مثل کیسه ادرار- مدفوع(*) که بطور ارزان(کمتر از 2 سنت آمریکائی برای هر کیسه:60 تومن -دلار 3هزار تومانی) ضایعات را مطابق اصول بهداشتی نگه داشته ,قبل از تبدیل کردنشان به کود ,پیشرفت عظیمی است . آنها همچنین میتوانند در نجات جان افراد بعد از بلایای طبیعی حیات بخش باشند .
(*)Peepooادغام دو لغت پی به معنای ادرار و پو به معنای مدفوع
اگر ما این توالت های با تکنولوژی پائین را با آغوش باز پذیرا باشیم , در مسیر صحیحی و یک گام نزدیک تر خواهیم بود در فراهم کردن توالتی امن, تمیز, راحت و مقرون به صرفه برای 2 و نیم میلیارد انسان .و این چیزی ست با ارزش برای جشن گرفتن در اینروز جهانی توالت .
پایان
No comments:
Post a Comment