وقتی یک نوشابه می‌خورید، چه اتفاقی می‌افتد؟

 

10 دقیقه بعد 10: قاشق چای‌خوری شکر وارد بدن‌تان می‌شود. می‌دانید چرا

با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی‌شوید؟ چون اسید فسفریک،

طعم آن را کمی می‌گیرد و شیرینی‌اش راخنثی می‌کند

 20 دقیقه بعد  : قند خون‌تان بالا می‌رود و منجر به ترشح ناگهانی و یک‌جای انسولین می‌شود. کبدتان شروع می‌کند به تبدیل قند به چربی تا قند خون، بیشتر از این بالا نرود

40 دقیقه بعد : حالا دیگر جذب کافئین کامل شده؛ مردمک‌های‌تان گشاد می‌شود،

فشار خون‌تان بالا می‌رود و در پاسخ به این حالت، کبدتان قند را به داخل

جریان خون رها می‌کند. گیرنده‌های آدنوزین مغز حالا بلوک می‌شوند تا از احساس

خواب‌آلودگی جلوگیری کنند

45 دقیقه بعد:  ترشح دوپامین افزایش پیدا می‌کند و مراکز خاصی در مغز، که حالت

سرخوشی ایجاد می‌کنند، تحریک می‌شوند. این همان مکانیسمی است که در

مصرف هروئین منجر به ایجاد سرخوشی می‌شود

بعد از 60 دقیقه:  اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم،

منیزیم و روی می‌چسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا می‌کند. میزان بالای

قند خون و شیرین‌کننده‌های مصنوعی، دفع هرچه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار

باعث می‌شوند.

مدتی بعد:  کافئین در نقش یک داروی مدر ( ادرارآور) وارد عمل می‌شود. حالا دیگر

کلسیم و منیزیم و رویی که قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار

دفع می‌شود و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیت‌ها نیز از دست می‌رود

مدتی بعدتر:  کم‌کم آن غوغایی که در بدن‌تان ایجاد شده بود فروکش می‌کند و نوبت به افت قند می‌رسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریک‌پذیر می‌شوید یا خیلی کرخت و بی‌حال. حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید، دفع کرده‌اید؛آبی که می‌شد به جای اسید و کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدن‌تان باشد