شعری از علی صالحی برای دریاچه رضائیه

سونات مهتاب برای دریاچه نمک

وای بر ما
اگر خزر بمیرد
آنقدر خواهد گریست
که همه دریاهای دنیا بالا بیایند
و بالا می‌آیند
تا همراه رودها، چشمه‌ها و
دو دیده‌ی من
از میان ِ مکافاتِ زخم و نمک بگذرند
و می‌گذرند
تا آسمانِ سراسرِ این سرزمین
-با هزاران امیدِ بارآور از باران
به جانب ارومیه راه بیفتد
و راه می‌افتد
تا دیگر
نه هیچ تَنِ تشنه‌ای از تاریکی بترسد و
نه زخم‌های بیشمار ما از نمک
شهریور ۹۰