کتاب نقل قولهائی از آنارشیستها

Quotation from Anarchists

ویراستار : پل برمن

Edited by : Paul Berman

ترجمه از : پیمان پایدار

********************* 

لیست فصلهای کتاب

Editor's Introductionصفحه3 :مقدمه ویراستار  

 What Is Anarchismصفحه 27: آنارشیست چیست

Smash The State صفحه 36: داغان کردن دولت

"Capitalismis the Greatest Crime of All"صفحه 78:سرمایه داری بزرگترین جنایت پیشه هاست

Abolish Godصفحه 87: ملغی کردن خدا

Revolutionصفحه 93: انقلاب

The Anarchistsصفحه 127: آنارشیستها

Who Makes the Revolutionصفحه 147: چه کسانی انقلاب میکنند

Anarchyصفحه 160: آنارشی

Bibographical Notesصفحه 213: نوتهای بیوگرافیک

Books on Anarchismصفحه 217: کتابهائی در مورد آنارشیسم

************************

مقدمه ویراستگر
در شانزده  قسمت
قسمت پانزدهم

***********************
    برای قسمت اول , دوم , سوم , چهارم , پنجم و ششم
رجوع کنید به 9م , 12م , 17م , 22م , 26م و 31 دسامبر 2015
برای قسمت هفتم , هشتم , نهم, دهم , یازدهم , دوازدهم , سیزدهم و چهاردهم 
رجوع کنید به 3م , 6م , 9م  , 12م  , 15م, 18م  , 20م و 22م ژانویه 2016
**********************

 ایده  شوراهای کارگری نشان بیشتری هست از صرف دموکراتیزه کردن  سوسیالیسم. تکامل نهاد خود مدیریتی در بنیان صنعت جامعه به کنار میزند اشکال اقتدارگرایانه و ایده هائی که در اصل سازماندهی صنعتی شدن را بنا نهاد و دگرگون میکند تولید را به یک عمل آزاد و آگاهانه. خود مدیریتی به معنی تحول در روابطهای انسانی و نشان دهنده مجموعه اولیه ایست از ارزشهائی کاملا متفاوت از ارزشهای اقتدارگرا گذشته بورژوائی. چرا که هدف از سوسیالیسم در جوامع صنعتی پیشرفته آنقدرها به افزایش مقیاس تولید ربط ندارد تا دگرگون کردنش ، ارزش های آزاد هسته اصلی جنبش رادیکال میباشند . به همین دلیل، یک حزب نخبه گرا و یا دیکتاتوری نمی تواند کسانی را که برای به انجام رساندن این تغییر و تحول تلاش میکنند را نمایندگی کند. یک حزب نخبه گرا می تواند به اصلاحات دست زند ، حتی رفرمهائی قابل توجه ، اما تنها کسانی که فعالانه در تولید نقش دارند می توانند کیفیتا  روابط اجتماعی خود را تغییر دهند. همانطور که کارگران مجارستان در سال 1956 برای خود از طریق شوراهای کارگریشان عمل کردند ، همینطور جنبش برای کنترل کارگری در فرانسه، ایتالیا، و بریتانیا در خارج از سنت چپ اقتدارگرا و میانه رو می ایستد .

اگر جنبش کنترل کارگری نشان دهنده احیای مهم ترین بخش سوسیالیزم آزادیخواهانه است، ایده های آنارشیستی حتی بیشتر به صراحت  متبلور جنبه هایست از جنبش جوانان معاصر. ارزشهای کومونیته و آزادی فردی این جنبش جایگزین  اجتماعی تمامیت خواهی/ توتالیتاریسم اقتدارگرایانه و صنعت هدایت شده از مرکز میباشد. سبک زندگی آزاد ، رد سلطه و تسلط نقش های اجتماعی و جنسی، زندگی جمعی و حل مشکلات، تعاونیهای کومونیته و همبستگی - تمام این اصول نشان دهنده چشم انداز جامعه و "ضد - جامعه" ایست که به وضوح در درون سنت آنارشیستی میگنجد. تاکید جنبش بر گروه های کوچک، خودمختاری محلی، و تعصب ضد رهبری قطعا خلق و خوی آنارشیستی اند.

اما به ندرت آنارشیسم طبیعی جنبش یا درک شهودی از آزادی به یک برنامه عمل سیاسی و سازمان تبدیل شده است. به جای آن، بسیاری از چپ ها هنوز تحت یک ایدئولوژی خام لنینیستی دست و پا میزنند و انقلاب و جامعه نوین را با "حزب پیشتاز" تعریف میکنند . احساسات آزادیخواهانه به پادگان سلسله مراتب جدید و جزم اندیشی/ دگم رها شده، و تحت این تعریف غالب عملکرد سیاسی، ضد اقتدارگری به یک رویا و یا به یک سبک زندگی محدود میشود، محدود به خود جنبش و یا به افراد. عملکرد ضد استبدادی و آژیتاسیون - توسط انواع یی پی(*) و دیگران با تمایلات آنارشیستی نو - نه با برداشتی از جنبه های قوی آنارشیسم قدیمی بلکه  مبنی بر ضعف تاریخی آنارشیسم، توام با اعتراضهای ایزوله شده و خوشبینی کور یک جنبش با هیچ برنامه ای برای تغییر روابط اجتماعی واقعی باشد . مخالفان اقتدارگرایی در این وضعیت ممکنست عناصری از مشکل اجتماعی را مطرح کنند، اما آنها نمی توانند راه حلی ارائه دهند،همانطور که احزاب نخبه گرا ممکن است  راه حلهائی را وعده دهند اما  نمی تواند مشکلات را شناسایی کنند.
(*)Yippieمنظور میتواند جوانان پانک و بلک بلاگ باشند