آنارشیسم:کماکان تنها تئوری انقلابی ضد سرمایه داری, قسمت هشتم

و اینک ادامه این بخش از کتاب رفیق عزیزم ,جیمز هرود
James Herodپیمان پایدار

*****************************

راههای شروع در آوردن دل و روده سرمایه داری
Ways to begin Gutting Capitalism

(28) به بازیابی کردن* دست نزنید
(*Recycle)

وقت زندگیتان را صرف تمیز کردن کثافاتی که سرمایه داری در روی کره زمین ایجاد کرده, نکنید . زندگیتان را صرف نابودی سرمایه داری بکنید . بازیابی کردن از همان اول عملی باطل و بی فایده بوده است . ما قرار است ساعت ها وقت آزادمان را صرف جدا کردن آشغالها بکنیم, کاغذ ها را یک جا ,قوطی ها را در جای دیگر, شیشه ها را نیزهمینطور, حال آنکه کارخانه ها روزانه میلیون ها تن اشغال جدید تولید می کنند, بیشتر از آنی که ما حتا بتوانیم تمیز کنیم .چرا جلوی شان را نگیریم که اینقدر اشغال تولید نکنند ؟

بازیابی خودش تبدیل به یک کار و کاسبی عظیم شده است . البته هیچگاه سود آور نمی بود اگر سوداگران می بایستی به کارگران پول دهند که بروند اشغال ها را جمع آوری کنند .بنابر این ,خیلی زیرکانه,آنها ارتشی از حامیان محیط زیست ساده لوح را به خدمت گرفته که اشغالها را مجانا برایشان جمع آوری کنند , و اختیارا در ساعات آزاد خودشان به جلوی دروازه کارخانه ها بیاورند .

سوداگران این مواد خا م را به سود آوری برای خود در می آورند( صد البته با کمک کار مزدی -بردگی) . بازیابی کردن بدون شک بخشی عادی و جداناپذیر زندگی روزمره در بین انسانهای آزاد خواهد بود . اما نه حالا, نه تا زمانی که مورد استفاده قرار میگیرد تا ما را از راه واقعی جابجا کردن این اقتصاد کشنده سود آور با فعالیت زندگی بخش انسانهای آزاد به در کنند . پس از کار پر فعالیت بازیابی کردن دست بکشید .

(29)شروع به استفاده از انرژی خورشیدی و بادی کنید

این برای کسانی که در روستاها و شهرهای کوچک زندگی میکنند ساده ترین خواهد بود . در آنجا از قبل واحدهای خورشیدی و بادی برای فراهم کردن تمامی احتیاجات الکتریکی محیط کوچک موجود می باشد . برای کسانی که در شهرهای پر جمعیت و حومه هایشان زندگی می کنند سخت ترین خواهد بود . انرژی خورشیدی روز بروز ارزان تر شده است . بقول معروف نزدیک گل کردنش, اما در زیر کنترل کمپانی ها - تاسیسات وسیع خورشیدی و بادی به شبکه های تحت کنترل خویش تغذیه برقی می رسانند . کاری که کومونیته ها و حتا خانواده های خصوصی می بایستی بکنند همانا استفاده از تکنولوژی جدید برای رها ساختن خویش از این شبکه و بالنتیجه بدست آوردن اندازه ای از خود کفائی و خود مختاری است . شاید وقتی برسد که این تفاوت  بین مرگ و زندگی بشود . حال آنکه برای امروز این قدمی است اساسی به سمت بدست گرفتن قدرت, در دو سو , بدر آوردنش از دست سرمایه داران و برگرداندنش به کومونیته های دموکراتیک جهانی که بهش تعلق دارد .

(30)می بایستی شروع به کاشتن بخشی از غذاهای خود بکنیم

این فقط در چارچوب مبارزه برای قدرت رساندن به کومونیته های محلی و نابودی سرما یه داری مفهوم خواهد داشت . هدف باز بدست گرفتن حدی از خودکفائی و خود مختاری ست تا بلکه بتوان به ترک و در آوردن دل و روده و نابودی سیستم سودجویانه دست یافت . غیر از این صورت بدام آنها خواهیم افتاد . سرمایه داران دیگر نیاز به جمعیت وسیع میلیاردی انسانها ندارند . برای آنها مهم نیست که ما دور و بر باغچه سبزیجاتمان می پلکیم ,در کارگاهی که در گاراژ داریم و یا در اتاق ابزار کارمان سعی میکنیم هر طوری شده احتیاجات اولیه مان را تامین کنیم . آنها همین که کنترل تکنولو ژیهای اصلی ,حاکمیت و بازار کافی برای ادامه انباشت سرمایه را در دست داشته باشند, خوشحال خواهند بود و جهان را می توانند کنترل کنند . آنها خوشحال خواهند بود که شاهد تلف شدن میلیاردها نفر از ما انسانها باشند .

در حقیقت دائما دارند راجع بهش صحبت میکنند و با اشتیاق چشم انتظارش هستند. پس تاکتیک " شروع به کاشتن بخشی از مایهتاج غذائی خود " از هیچگونه توهم رمانتیک راجع به "زمین مادری " و یا کارکردن با دستهایمان نشات نمی گیرد . بلکه ریشه در نیاز واقعی برای بنیان گذاردن استقلال و نجات بشری می باشد . جمعیت شهری امروز بطور غیر قابل تصوری با اختلال در عرضه  غذائی آسیب پذیر می باشند . و برای یک لحظه فکر نکنید که حاکمین و کمپانیها برای حفاظت از خویش و سیستمی که به آن وفا دارند جلوی حمل غذا را سد نکنند. در حقیقت , بوجود آوردن ( آغالیدن ) قحطی های ساختاری (مثلا در آفریقا-مترجم) به سطح همه گیری در جهان امروزی رسیده است . پس "کاشتن بخشی از غذای خود" نه تنها برای محله های جهان اول , بلکه و بخصوص به کشورهای جهان سوم که مجبور به واردات غذاهای اولیه شان شده اند, در حالی که زمین هایشان را به زیر کشت کالاهای صادراتی (مثلا قهوه, نیشکر, گوشت گاو ) برده اند, صادق میباشد (این سیاست تحمیل شده از طرف نهادهای بین المللی پول و بانک جهانی میباشد-مترجم ).

ادامه دارد: پیمان پایدار

*************************