مقدمه این شعر ایرج میرزا و معر بعدی ش رو از دوست عزیزم  سهیلا , مقیم فیلیپین , دریافت کر ده ام . شخصا, هر از گاهی , خواندن این گونه جفنگیات رو برای روحیه مبارزاتی لازم میدونم .از قدیم و ندیم گفته اند :خنده بر هر درد بی درمان دواست. پیمان پایدار *************** مادر قدیم
گویند مرا چو زاد مادر		پستان به دهان گرفتن آموخت
شبها بر گاهواره ی من		بیدار نشست و خفتن آموخت
دستم بگرفت و پا به پا برد		تا شیوه ی راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم		الفاظ نهاد و گفتن اموخت
لبخند نهاد بر لب من		بر غنچه ی گل شکفتن آموخت
پس هستی من ز هستی اوست		تا هستم و هست دارمش دوست
( ایرج میرزا)
مادر جدید
گویند مرا چو زاد مادر		روی کاناپه لمیدن آموخت
شبها بر ماهواره تا صبح		بنشست و کلیپ دیدن آموخت
بر چهره سبوس و ماست مالید		تا شیوه ی خوشگلیدن آموخت
بنمود تتو دو ابروی خویش		تا رسم کمان کشیدن آموخت
هر ماه برفت نزد جراح		آیین چروک چیدن آموخت
دستم بگرفت و برد بازار		همواره طلا خریدن آموخت
با قوم خودش همیشه پیوند		از قوم شوهر بریدن آموخت
آسوده نشست و با اس ام اس		جکهای خفن چتیدن آموخت
چون سوخت غذای ما شب و روز		از پیک مدد رسیدن آموخت
پای تلفن دو ساعت و نیم		گل گفتن و گل شنیدن آموخت
بابام چو آمد از سر کار		بیماری و قد خمیدن آموخت