" شکی نیست کە بشر یکی از انواع جانوران است. فانی و شکارگر است. اما با هیچکدام از این صفات از سایر جانوران متمایز نمی‌شود. انسان در مقام جلاد، مایەی ننگ جانوران است؛ باید جرئت کنیم و بگوئیم کە در مقام قربانی ارزشش ازاین بیشتر نیست. ماجراهایی کە بازماندگان شکنجەها بازگو کردەاند جای تردیدی در این مورد باقی نمی‌گذارد: شکنجەگران و دیوانسالارانِ سیاهچالها و اردوگاەها بە این دلیل قادرند با قربانیانشان ( کە شباهتی بە این جنایتکاران فربە و پروار ندارند) مانند حیواناتِ روانە بە مسلخ رفتار کنند کە این قربانیان واقعا حیوان شدەاند. آنچە باید آن‌ها را بە این روز بیاندازد پیشاپیش صورت گرفتە است. مکرارا دیدە شدە کە برخی حتا تحت چنین شرایطی همچنان انسانیت خود را حفظ کردەاند، اما این کار فقط با کوششی عظیم کە بە دریافتی خیرە کنندە در این شاهدان انجامیدە ممکن بودە است؛ کوششی کە ایشان، آن را مقاومت درک‌ناشدنی آن بخش از وجود خویشتن شمردەاند کە با هویت قربانی سازگاری ندارد. اگر می‌خواهیم انسان را در نظر آوریم باید او را در همین نکتە بجوییم: در آنچە اثبات می‌کند کە با حیوانی طرف‌ایم کە ایستادگی‌اش - برخلاف ایستادگی اسب - نە در بدنِ شکنندەی او کە در عزم راسخ اوست مبنی بر این‌کە همانی بماند کە هست: یعنی دقیقا اصرارش بر قربانی نبودن، محکوم بە نیستی و فنا نبودن، و در یک کلام، موجودی فانی نبودن."

اخلاق، رسالەای در ادراک شر آلن بادیو
ترجمە باوند بهپور
 صفحە ٣٤

**********************

با تشکر از دوست عزیزم تارا برای فرستادن این متن

پیمان پایدار