If Russia Wins Aleppo اگر روسیه جنگ را در 'حلب'( سوریه- م) ببرد
It's the End of American Hegemony in the Middle East
این پایان هژمونی آمریکا در شرق میانه است
The real reason US is screeching about 'barrel bombs
http://russia-insider.com/en/if-russia-wins-aleppo-its-end-american-hegemony-middle-east/ri16842
دلیل واقعی ای که آمریکا در مورد ' بمب های بشکه ای' جیغ و فریاد می زند
Originally appeared at Asia Timesدر اصل در' آسیا تایمز'بچاپ رسیده
On Monday , Barack Obama administration fulfilled its week-old threat to ‘suspend’ bilateral talks with Russia over Syrian crisis. Are the dogs of war being unleashed?
در روز دوشنبه(سوم اکتبر-م)، دولت باراک اوباما تهدید یک هفته ایش را پیرامون تعلیق مذاکرات دو جانبه با روسیه بر سر بحران سوریه به انجام رساند. آیا کاروان جنگ در شرف وقوع میباشد ؟.
The US spy planes are spotted ever more frequently in the Eastern Mediterranean and the Black Sea over Russian bases, especially Tartus and Hmeimim in Syria.The thought may seem preposterous but tensions are palpable.
هواپیماهای جاسوسی آمریکا بیشتر ازمعمول در مدیترانه شرقی و دریای سیاه بر روی پایگاه های روسیه دیده شده، به ویژه طرطوس و همیمیم در سوریه . فکرش ممکن است مضحک به نظر رسد اما تنش قابل لمس است.
Russia has deployed SA-23 Gladiator anti-missile and anti-aircraft system in Syria, first-ever such deployment outside Russia. The western analysts see it as pre-emptive step to counter any American cruise missile attack. Russia is not taking chances.
روسیه سیستم ضد موشک و ضد هوائی اس آ 23 گلادیاتور را در سوریه مستقر کرده است، برای اولین بار است که در خارج روسیه استقرار مییابند. تحلیلگران غربی از آن به عنوان گامی پیشگیرانه برای مقابله با هر گونه حمله موشکی آمریکا ببینید. روسیه هیچگونه ریسکی را به جان نمیخرد.
The Defence Ministry in Moscow said the deployment is intended “to provide protection for the naval logistics facility in Tartus and the Russian Navy’s task force”.
وزارت دفاع در مسکو گفت که استقرار این سیستم "برای حفاظت از تاسیسات تدارکاتی نیروی دریائی در طرطوس و نیروی کار دریائی روسیه"در نظر گرفته شده است .
Moscow factors in that US may use some rebel groups to ensure that Russian “body bags” are sent to Moscow, as threatened explicitly by US state department spokesman John Kirby last week. Moscow suspects American hand in the missile attack on the Russian embassy in Damascus – “Brits and Ukrainians clumsily helped the Americans”, a Russian statement in New York said on Tuesday.
مسکو احتمال آنرا میدهد که آمریکا ممکن است از برخی از گروه های شورشی برای فرستادن کشته شدگان روسی(اصطلاحا :"کیسه های جسد"-م) به مسکو اطمینان حاصل کند،همانگونه که هفته گذشته به صراحت توسط جان کربی، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، تهدید شده بود. مسکو مظنون میباشد که آمریکا در حمله موشکی به سفارت روسیه در دمشق دست داشته - در بیانه روسیه در روز سه شنبه در نیویورک آمده که "انگلیسی ها و اوکراینی ها به شیوه ناشیانه به آمریکائی ها کمک کردند."
Indeed, passions are running high. There could be several dozen western intelligence operatives trapped with the rebel groups in east Aleppo. This is one thing.
در واقع، احساسات در حال لبریز شدن است . دهها نفر از فعالان سازمان های اطلاعاتی غربی در کنار گروه های شورشی در شرق حلب گیر افتاده اند. این یک چیز است.
Clearly, the turning point was reached when the US and western allies undertook a fierce air attack on the Syrian army base at Deir Ezzor lasting an hour and killing 62 government troops. The US explanation of that being an accident lost credibility, since within an hour of the air strike, extremist groups of al-Qaeda followed up with ground attack as if acting in tandem.
واضع است که، نقطه عطف موقعی رسید که آمریکا و متحدان غربی اش با حمله هوائی شدید در پایگاه ارتش سوریه در 'دیر ازور' به مدت یک ساعت و کشتن 62 نیروهای دولتی دست زدند. توضیح آمریکا مبنی بر تصادف بودن این حمله اعتبارش را از دست داده است ، چرا که بدنبال آن و بعد از یک ساعت از حمله هوائی مذکور، گروه های افراطی القاعده با حمله زمینی به عنوان اقدامی پشت سر(بخوان هماهنگ) به منطقه شورش آوردند.
Trust has consequently broken down. The Russians are convinced that the US was never really interested in separating the ‘moderate’ groups from extremists despite repeated promises, because Washington sees use for al-Qaeda affiliates, which happen to be the only capable fighting force to push the ‘regime change agenda in Syria.
اعتماد به تبع آن خدشه دار شده است. روس ها متقاعد شده اند که ایالات متحده هرگز- با وجود قولهای پی در پی - واقعا علاقه ای در جدا کردن گروه های "متعادل"(که عملا وجود ندارد و همگی سر و ته یک کرباسند -م) از افراط گرایان نداشته است ، چرا که واشنگتن برای استفاده از وابستگان القاعده ، که از قرار تنها نیروی مبارز قادر به فشار آوردن در 'دستور کار تغییر رژیم در سوریه ' میباشد سود میبیند.
Put differently, Russians are inclined to agree with what Tehran has been saying all along. Moscow, therefore, switched tack and put its resources behind the Syrian operations to capture the strategic city of Aleppo. The military campaign is within sight of victory.
به عبارت دیگر، روسها تمایل به این دارند که با تمام آنچیزی که تهران تا حالا میگفته موافقت کنند . مسکو، بنابراین، روشش را تغییر داد و منابع خود را در پشت عملیات سوریه برای تصرف شهرستان استراتژیک حلب قرار داده است. عملیات نظامی در شرف پیروزی(*) است.
(*) در واقع در زمان نوشتن این سطور، بشار اسد- جانی صفت- با کمک روسیه -تمامیت خواه- به این "پیروزی" دست یافت
That is, unless there is a US intervention in the coming days to tilt the military balance in favour of extremist groups that are trapped in the eastern districts of Aleppo with supply lines for reinforcements cut.
اینگونه خواهد بود ، مگر اینکه آمریکا در روزهای آینده با مداخله اش در تقویت خطوط تدارکاتی(*) توازن نظامی را به نفع گروه های افراطی که در مناطق شرقی حلب بدام افتاده اند تغییر دهد .
(*) باراک حسین اوباما ، در مصاحبه ای مطبوعاتی، شکست سیاست جنایت پیشه امپریالیسم آمریکا را در سوریه اعلام کرد
(*) باراک حسین اوباما ، در مصاحبه ای مطبوعاتی، شکست سیاست جنایت پیشه امپریالیسم آمریکا را در سوریه اعلام کرد
The main thrust of the multi-pronged attack by government forces, backed by crack Hezbollah units and Shi’ite militia, is from the southeast of Aleppo with massive Russian aerial bombardment and a brigade-strong Russian contingent positioning itself reportedly in the rear to reinforce the main attack if need arises.
رانش اصلی از حمله چند جانبه توسط نیروهای دولتی، با حمایت واحد های حزب الله و شبه نظامیان شیعه ، با بمباران وسیع هوائی روسیه و بریگاردی قوی از تیپ روسیه که خود را بگونه مشروط بنا بر گزارشی برای تقویت در خط حمله اصلی در صورت نیاز درعقب قرار داده ، در جنوب شرقی حلب مستقر میباشد.
The Russians also control Castello Road leading to the north toward Turkish border, which was the last remaining supplying route for the extremist rebel pockets in east Aleppo.
روس ها همچنین جاده کستلو منتهی به شمال به سمت مرز ترکیه را ، که آخرین مسیر تامین مهمات و آذوقه برای گروه شورشیان افراطی در شرق حلب بود، کنترل میکنند.
With no prospect of getting reinforcements, facing relentless air and ground attacks from the north and south, the rebels are staring at a hopeless battle of attrition.
بدون هیچ چشم انداز دریافت تقویت نظامی ، با مواجه شدن حمله بی امان از زمین و هوا در شمال و جنوب ، شورشیان به نبردی نا امید کننده از اصطکاک می نگرند .
The point is, with the fall of Aleppo, Syrian war becomes de facto a residual military operation to purge the al-Qaeda affiliate Jubhat al-Nusra from Idlib province as well, which means regime forces would secure control over the entire populous regions of Syria, all main cities and entire Mediterranean coast. In a nutshell, Syrian war ends with President Bashar al-Assad ensconced in power.
نکته این است، با سقوط حلب، جنگ سوریه عملا به یک عملیات نظامی باقی مانده برای پاکسازی جبهه النصر وابسته به القاعده در استان ادلب نیز میرسد، که بدان معنی است که نیروهای رژیم کنترل خود را بر مناطق پر جمعیت کل سوریه ، تمام شهرهای اصلی و تمام سواحل دریای مدیترانه اعمال میکنند. به یک کلام ، جنگ سوریه با رئیس جمهور بشار اسد در راس قدرت به پایان می رسد.
The specter of ‘total victory’ for Assad haunts Washington. It explains the string of vituperative statements against Moscow, betraying a high level of frustration.
شبح 'پیروزی کامل' برای اسد روان واشنگتن را آزار میدهد. این به معنی رشته ای از اظهارات فحاش گونه علیه مسکو میباشد، خیانت به سطح بالائی از سرخوردگی را توضیح می دهد.
Theoretically, Obama can order missile attacks on the victorious Syrian government forces. But that will be like pouring oil on fire. On Saturday, Russian Defense Ministry warned Pentagon that any US military intervention to remove Assad would result in “terrible tectonic shifts” across the region.
از لحاظ تئوریک، اوباما می تواند دستور حملات موشکی به نیروهای پیروزمند دولت سوریه را بدهد. اما این مثل ریختن روغن بر آتش می باشد. در روز شنبه(اول اکتبر-م)، وزارت دفاع روسیه به پنتاگون هشدار داد که هر گونه مداخله نظامی ایالات متحده برای حذف اسد به "شیفت وحشتناک ساختاری " در سراسر منطقه خواهد انجامید.
The threat was left vaguely suspended in the air. But on Sunday, the powerful advisor on foreign affairs to Iran’s Supreme Leader, Ali Akbar Velayati, was pretty much blunt, warning Washington that any direct US intervention would be a “suicidal action” and will only turn out to be “their (American) third military defeat in the region after Afghanistan and Iraq, and it will be a stronger defeat”.
تهدید بگونه ای مبهم در هوا معلق باقی ماند. اما در روز یکشنبه(دوم اکتبر-م)، مشاور قدرتمند رهبر ایران در امور خارجی ، علی اکبر ولایتی، بسیار بی پرده، به واشنگتن هشدار داد که هر گونه مداخله مستقیم ایالات متحده "اقدام به خودکشی"میباشد و به نوبه خود به "سومین شکست نظامی (آمریکا) در منطقه پس از افغانستان و عراق منجر میشود، و شکستی قوی تر خواهد بود ".
However, if Obama decides against the war option, three other reasons can also be attributed. One, Washington’s equations with Ankara and Riyadh are hugely uncertain at the moment and both regional allies are key partners in Syria.
با این حال، اگر اوباما علیه گزینه جنگ تصمیم بگیرد، به سه دلیل دیگر نیز می تواند نسبت داده شود. اول، معادلات واشنگتن با آنکارا و ریاض در حال حاضر بسیار نامشخص است و هر دو متحدان منطقه شرکای کلیدی در سوریه هستند.
The US-Turkish ties remain volatile not only due to the attempted coup in July but also because of the US’ tie-up with Kurds and growing Turkish suspicions regarding its intentions in Syria.
روابط ایالات متحده و ترکیه فرار/ سبک باقی می ماند نه تنها به دلیل تلاش کودتاگران در ماه ژولای/ژوئن (در ترکیه-م) بلکه به دلیل رابطه آمریکا با کردها وسوء ظن رو به رشد ترکیه در مورد اهدافش در سوریه است.
On the other hand, Riyadh is mulling over the best way of drinking from the chalice of poison that the US Congress prepared for King Salman in the form of the ‘sue-the-Saudis-for-the-9/11’ bill.
از سوی دیگر، ریاض مشغول بررسی بهترین راه نوشیدن جام زهریست که کنگره آمریکا برای شاه سلمان در قالب 'شکایت از سعودی ها-برای-لایحه-9/11'لایحه تهیه کرده .
Two, President Recep Erdogan is unlikely to gamble another confrontation with Russia when Turkey’s legitimate interests in Syria can be secured by working in tandem with President Vladimir Putin at the negotiating table.
دوم، رئیس جمهور رجب اردوغان بعید میرسد که به قمار دیگری در رویاروئی با روسیه دست بزند، زمانی که منافع مشروع ترکیه در سوریه می تواند با کار کردن رو در رو با رئیس جمهور ولادیمیر پوتین در میز مذاکره تامین شود .
In fact, Putin is visiting Ankara shortly. Iranian Foreign Minister Mohammad Javad Zarif also visited Turkey last week.
در واقع، پوتین بزودی به بازدید از آنکارا خواهد رفت . محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران همچنین هفته گذشته به ترکیه سفر کرده است.
Above all, Turks are realists and their excellent intelligence apparatus inside Aleppo would have reported back by now that the fall of the ancient city is a fait accompli.
مهمتر از همه، ترک ها واقع گرا هستند و دستگاه های اطلاعاتی بسیارعالیشان در داخل حلب تا حالا گزارش داده بودند اگر سقوط شهر باستانی یک عمل انجام شده باشد .
Third, most important, Obama is unlikely to lead his country into the vicious war zone without any clear-cut objective to realize when the curtain is coming down on his presidency. In the current state of play, Assad stands between the West and the deluge.
سوم، مهم ترین، بعید است که اوباما کشورش را بدون تحقق بخشیدن هیچگونه هدف روشن به جنگ باطلی در منطقه بکشاند هنگامی که پرده رئیس جمهوریش در حال پائین آمدن است. در وضعیت فعلی بازی، اسد بین غرب و سیل/طوفان ایستاده.
But what rankles is that Russian victory in Syria marks the end of western hegemony over the Middle East, and historians are bound to single it out as the defining foreign-policy legacy of Obama’s presidency.
اما آنچه که عذاب آورست پیروزی روسیه در سوریه نشان از پایان هژمونی غرب بر شرق میانه میباشد، و مورخان ملزم هستند که ازآن بعنوان میراث تعیین کننده سیاست خارجی ریاست جمهوری اوباما یاد کنند .
Certainly, Russians cannot but be sensing this. Moscow may offer at some point a face-saving exit strategy – but only after the capture of Aleppo.
بدیهی است، روس ها نمی توانند این را حس نکنند. مسکو ممکن است در مرحله ای یک استراتژی خروج آبرومندانه ارائه دهند - اما تنها پس از تسخیر حلب.
After all, there is really no hurry between now and January to salvage Russia-US ties. The tragic paradigm is best evoked by quoting Omar Khayyam’s lines – "The Moving Finger writes, and, having writ, Moves on".
هر چند، در واقع هیچ عجله ای بین الان و ژانویه برای نجات رابطه روسیه و آمریکا وجود ندارد. نمونه / پارادایم غم انگیز به بهترین وجهی با نقل قولی از عمر خیام فراخوانده میشود : "انگشت در حرکت می نویسد، و با داشتن حکم/ سند، حرکت می کند" .
The debris of Russia’s ties with the US lies all around and no one knows where to begin a clean-up. Things have got physical when Obama called Kremlin leadership as “barbarous” in regard of Aleppo.
آوار/آثار مخروبه از روابط روسیه با آمریکا در همه طرف باقی مانده و هیچ کس نمی داند برای تمیز کردن از کجا شروع کند. همه چیز فیزیکی شدند وقتی که اوباما رهبری کرملین را در مورد حلب "وحشیانه" نامید .
On Monday, Moscow explained its decision to suspend cooperation in getting rid of excess plutonium (that could be used to make nuclear weapons) as due to “the emergence of a threat to strategic stability and as a result of unfriendly actions” by the US.
روز دوشنبه(سوم اکتبر-م)، مسکو تصمیم خود را برای تعلیق همکاری در خلاص شدن از پلوتونیوم اضافی (که می تواند برای ایجاد سلاح های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد) بخاطر "ظهور تهدیدی برای ثبات استراتژیک و به عنوان نتیجه اقدامات غیر دوستانه" از سوی آمریکا اعلام کرد.
Yet, it was also a decision that Moscow could have deferred until Obama left office. After all, it meant suspending the sole Russian-American nuclear security initiative carrying Obama’s imprimatur.
با این حال، این تصمیمی بود که مسکو می توانست تا خروج اوباما از ریاست جمهوری به تعویق اندازد. هر چند ، این به معنای تعلیق تنها طرح امنیت هسته ای روسیه و آمریکا که حامل پروانه اوباما است میباشد.
Moscow couldn’t resist debunking a Nobel who promised to ensure “America’s commitment to seek the peace and security of a world without nuclear weapons,” but actually enhanced the role of nuclear weapons in US security strategy.
مسکو نتوانست در برابر رد یک جایزه نوبل که برای اطمینان از "تعهدآمریکا به دنبال صلح و امنیت در جهانی عاری از سلاح های هسته ای،"وعده داده بود مقاومت کند اما در واقع نقش سلاح های هسته ای در استراتژی امنیتی آمریکا را افزایش داد.
No comments:
Post a Comment