نصرت رحماني اين شعر را به مناسبت

 زادروز شاملو سروده است:
دیرینه زخم یار، به یاد آر
اینک اجاق شعر من است
در سرد این سیاه که می سوزد
و می دوزد یلدای درد، بر لب دامان بـامــــداد...
شاید لهیب کوره ی خورشید را برافروزد
دیرینه زخم ...
در بادهای مهاجر چه خوانده ای
که پژواکش ترجیع بند آزادی ست
منشور اشکهایت ترصیع واژگان برنیم تاج سحرگاهان
شعر شبانه ات میعاد عاشقان
...
شاعر گر اعتبار نبخشد بر جمله کائنات
شاعر اگر ننگارد
دیباچه ای ز عشق
بر کتیبه ی ایام
شاعر اگر ندرخشد در این ظلام
باید در انجماد سنگ شود سنگ