persian.euronews.com
جهان دانش - مدرسه جایی است که به طور سنتی به آموزش اختصاص دارد، اما الزاما تنها مکان برای این منظور نیست. بسیاری از افراد با گسستن از نظام آموزشی معمول و بدون حضور در کلاس های درس نیز به کسب علم و دانش دست می یابند.
****************************
من نیز از هواداران سر سخت مدرسه خانگی در شرایط کنونی جوامع سرمایه داری هستم. چرا که معتقدم هر بچه علائق و قابلیتهای خاص خود را داراست و در مدرسه وقتش, در کلاسهائی که نه علاقه ای به آن دارد و نه برای رشد فکری و شخصیتی به او کمکی میکند, ساعتها به بطالت میگذرد وصنار ارزش نداشته و در تحلیل نهائی به خرد شدن اعصاب کودک نیز خواهد انجامید. در ضمن عمیقا معتقدم میبایست کودکان را ترغیب و تشویق به کارهای هنری از موسیقی و نقاشی گرفته تا عکاسی و تئاتر و... کرد و از درون آن به کشف و رشد دیگر قابلیتهایش جامعه عمل پوشاند . در جامعه نوین آینده (آنارشیستی ) شیوه آموزشی مدارس کنونی میبایست زیرو رو گردد. بزبانی دیگر از اتوریته معلم و مدیر و ناظم بگونه هرمی و از بالا خبری نباشد, بلکه به شکل افقی در تمامی امورات هم دانش آموزان و هم والدین و هم معلمین میبایست شرکتی مساوی داشته باشند . در ضمن در تدوین برنامه آموزشی ,منظورهمان کشف خلاقیت ها ی کودکان...(که در بالا سخن از آن رفت) , نیز میبایست بهمان اندازه هم به خود دانش آموزان , هم به والدین و هم به معلم ها بها داد .
کاری جمعی و گروهی توام با عشق و احترام متقابل.
بامید آینده ای تابناک برای نسلهای در راه
پیمان پایدار
No comments:
Post a Comment