چگونه کمپانیهای خصوصی از بحران پناهندگان
How private companies are exploiting the
برای سود استفاده میکنند
refugee crisis for profit
www.independent.co.uk
در سراسر اروپا، برخی از آسیب پذیر ترین افراد به عنوان یک فرصت مالی دیده میشوند
Across Europe, some of the most vulnerable people are being seen as a financial opportunity
"پناهندگان اعدادی میشوند برای بررسی شدن؛ انگیزه سود در ذهن بسیاری از ."کمپانیهای چند ملیتی زیاد است
Monetising the waves of refugees surging into Europe is not
the most common human response to tragedy. One of the greatest mass
movements of people in modern history has caused a huge outpouring of solidarity with those on the move. But it has also created anger, suspicion and violence.
پولکی شدن امواج پناهندگان فزاینده به اروپا تنها رایج ترین پاسخ انسان به تراژدی نیست. یکی از بزرگترین مهاجرتهای وسیع مردمی در تاریخ مدرن موجب شده است تا غلیان احساسات زیادی از همبستگی را نیز با کسانی که درحال حرکتند بدنبال داشته باشد . اما خشم، سوء ظن و خشونت نیز بهمراه داشته است.
A grim reality of the current migrant crisis sweeping Europe – a continent that prefers surveillance over humanitarian support
– is the growing number of corporations seeing financial opportunity in
the most vulnerable people. Refugees become numbers to be processed;
the profit motive is paramount in the minds of many multinationals.
یک واقعیت تلخ بحران مهاجر فعلی که اروپا را در نوردیده - قاره ای که نظارت وکنترل کردن را ترجیح میدهد تا حمایت انسان دوستانه - تعداد فزاینده ای از شرکت های هستند که به دیده فرصت های مالی به این آسیب پذیر ترین قشر از مردمان مینگرند. پناهندگان به اعدادی تبدیل شده اند برای بررسی شدن؛ انگیزه سود در ذهن بسیاری از شرکت های چند ملیتی زیاد است.
Unethical journalists are exploiting the stories of refugees in Calais
خبرنگاران غیر اخلاقی داستانهای پناهندگان را مورد سئو استفاده قرار میدهند .
Immigration is big business. Globally, companies’ like European
Homecare and ORS Service have grim records — treating both inmates and
guards with contempt. There’s no financial incentive for the firm to
provide the best training, healthcare, food or mental health. I’ve
witnessed this firsthand in detention centres in both the US and Australia.
مهاجرت کسب و کار بزرگی است. در سطح جهانی، شرکتهائی بمانند خدمات خانگی اروپائی و او آر اس سوابق تیره و تاری دارند - برخورد تحقیر آمیزی میکنند هم زندانیان و هم نگهبانان را. برای شرکت ها هیچ انگیزه مالی وجود ندارد تا بهترین آموزش، بهداشت و درمان، مواد غذایی یا سلامت روانی ارائه دهند. من این را بگونه دست اول در بازداشتگاه ها در ایالات متحده و استرالیا شاد بوده ام.
Politically, the arrangement also suits both the company and the
government, blaming the other when something inevitably goes wrong.
Publicly run detention centres and prisons are hardly utopian and remain
replete with problems— but at least there’s one level of public
accountability.
از لحاظ سیاسی، این نظم هم مناسب شرکت هست و هم دولت، سرزنش کردن دیگری زمانی که کاری به ناچار اشتباه پیش می رود. مراکز عمومی بازداشتگاه ها و زندان ها به سختی ایده آل میباشند و مملو از مشکلات باقی می مانند- اما حداقل یک سطح از پاسخگوئی وجود دارد
In Europe, today, many nations are struggling to cope with the influx
of refugees. Some citizens in Greece have seen an opportunity to turn a
profit and are asking new arrivals for far too much money for water and
to charge their smartphones.
در اروپا، امروزه، بسیاری از کشورها در حال مبارزه هستند تا خود را در مقابله با هجوم پناهندگان وفق دهند. برخی از شهروندان در یونان به نوبه خود بوی سود به مشامشان رسیده و از تازه واردان پولی به مراتب بیش از حد برای آب و شارژ گوشی های هوشمند در خواست میکنند .
More significantly, private housing firms in Sweden are massively
overcharging for properties. Companies have been accused of profiteering
in a country that takes large numbers of refugees, including
unaccompanied children.
Some private sector contractors are “cowboys who are only there because
they want to make heaps of money”, Marie Sallnäs, professor of social
work at Stockholm University, told the Guardian.
مهمتر از همه، شرکت های خصوصی مسکن در سوئد اقدام به دریافت اجاره خانهه های بالائی میکنند . شرکتهای کشوری که تعداد زیادی از پناهندگان را قبول کرده متهم شده اند به سود کلان بردن ، منجمله از کودکان بی سرپرست . برخی از پیمانکاران بخش خصوصی "کابوی هائی هستند که وجودشان فقط برای پول کلان است ،" ماری سالناس استاد مددکاری اجتماعی دانشگاه استکهلم،به گاردین گفت
In Germany, housing company European Homecare is working for the
government to provide refugee shelters. “We're doing something some
people consider dirty: we make money,” said company spokesman Klaus
Kocks. With 1000 staff caring for 15,000 refugees across the state, the
company has become a major player in the immigration industrial complex.
Cash starved mayors and officials often find a privately run-company
more attractive because costs are initially lower. But examples in other
nations, such as America and Australia — where vast parts of the
refugee network has been outsourced — shows that human rights are
breached when the profit motive is the primary, determining factor.
در آلمان، شرکت مسکن منزل حمایت شده اروپائی با دولت برای ارائه دادن پناهگاه به پناهندگان کار میکند. "ما در حال انجام کاری هستیم که برخی آنرا کثیف در نظر میگیرید: ما پول میسازیم،" کلاوس کاکس سخنگوی شرکت میگوید. با داشتن 1000 کارمند برای مراقبت از 15،000 پناهنده در سراسر کشور، این شرکت تبدیل به یک بازیکن بزرگ در مجتمع صنعتی مهاجرت گردیده. شهرداران و مقاماتی که با کمبود بودجه مواجه هستند اغلب یک شرکت خصوصی جذابتری پیدا میکنند - زیرا هزینه های پایین تری دارند. اما نمونه هایی در کشورهای دیگر، مانند امریکا و استرالیا - که در آن بخش عظیمی از شبکه های پناهندگان برون سپاری شده - نشان می دهد که وقتی انگیزه اولیه سود است نقض حقوق بشر، عامل تعیین کننده هستند .
ORS Service, a Swiss company running migrant reception centres, is
doing well. Run by London-based private equity firm Equistone Partners
Europe Ltd, it now operates in Germany and Austria and recorded $99
million in revenue last year. ORS Service has thrived on Europe’s inability to cope with the refugee crisis.
خدمات او آر اس، یک شرکت سوئیسی که مراکز پذیرش مهاجر هست، وضعش خیلی خوب است . توسط شرکت سهام خصوصی همکاران اروپا با مسئولیت محدود مستقر در لندن اداره میشود ، در حال حاضر در آلمان و اتریش نیز کار می کند و در سال گذشته 99 میلیون دلار درآمد به ثبت رسانده. خدمات او آر اس بر ناتوانی اروپا برای مقابله با بحران پناهندگان رونق داشته است .
Traiskirchen camp in Austria, the largest migrant facility in the country, has seen food shortages, poor hygiene and overcrowding. The United Nations refugee agency said it was “beneath human dignity.”
Responding to this claim, the Chief Executive of ORS said that the
company is working to improve conditions. "Any professional would be
brought to the limits of what is possible,” he said. “The team there
does its very best, and in extremely difficult conditions.” Still,
those conditions are unsurprising and unacceptable for anybody who has
seen unaccountable and secretive privatised detention camps in America,
Britain or Australia.
در اردوگاه ترایزکیرشن اتریش، بزرگترین مرکز مهاجر در کشور، کمبود مواد غذایی، بهداشت ضعیف و ازدحام بیش از حد دیده می شود. آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد گفت که "در زیر کرامت انسانیست." در پاسخ به این ادعا، مدیر اجرایی او آر اس گفت که این شرکت در حال کار برای بهبود شرایط میباشد. " ازهر فرد حرفه ای به حد و حصر امکانات میتوان انتظار داشت " او گفت. "این گروه از کارمندان حاضر کار بسیار خوبی انجام میدهند ، و در شرایط بسیار دشوار." با این حال، این شرایط برای هر کسی که سرویسهای خصوصی مرموز و غیر قابل توصیف پناهچویان را در امریکا، بریتانیا و استرالیا دیده غیر قابل تعجب و غیر قابل قبول هستند
********************
Antony Loewenstein is an independent journalist and author of “Disaster Capitalism: Making A Killing Out Of Catastrophe”
No comments:
Post a Comment